Όπως συχνά επαναλαμβάνω, για κάθε έναν που το κράτος πληρώνει χωρίς εκείνος να εργάζεται παραγωγικά, κάποιος άλλος πρέπει να εργαστεί χωρίς να πληρωθεί.
Ειδικά σε θέσεις όπου κάποιος προσλαμβάνεται με προϋπόθεση την ύπαρξη πτυχίου, θεωρεί το κράτος-εργοδότης ότι κάποιος χωρίς πτυχίο δεν θα είναι ικανός να εκτελέσει την εργασία που απαιτεί.
Καθώς οι προσληφθέντες με πλαστά πτυχία αριθμούν, κατά άλλους 50.000-60.000 και κατά άλλους πάνω από 100.000, νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο ότι οι απολύσεις που το κράτος ψάχνει σε υπεράριθμους κάθε ειδικότητας, είναι άσκοπες.
Ιδού πεδίον δόξας λαμπρό, για ένα ξεκαθάρισμα άνευ προηγουμένου, στο στελεχειακό δυναμικό του δημοσίου!
Οποιαδήποτε αξιολόγηση σε ανθρώπους που έχουν προμελετημένα εξαπατήσει το νομικό πρόσωπο της κοινωνίας, το κράτος, είναι άσκοπη και ατελέσφορη. Και μόνη η πράξη της απάτης εναντίον της κοινωνίας, είναι κατακριτέα και τιμωρείται από το νόμο. Η πλαστογράφηση δικαιολογητικού που απαιτείται για την πρόσληψη, από μόνη της επισύρει ποινές.
Πέραν αυτού όμως, και στο θέμα της καθημερινής εργασίας των ανθρώπων με πλαστό πτυχίο π.χ. ιατρού ή νοσοκόμου, τίθεται θέμα κινδύνου της δημόσιας υγείας, και εγκληματικής πράξης.
Χωρίς να θέλω να πλατειάσω, αντίστοιχα θέματα υπάρχουν και με πτυχία μηχανικών, οικονομολόγων, λογιστών, και πλειάδας άλλων ειδικοτήτων. Η παραμονή των ανθρώπων αυτών για μια ακόμη μέρα στη μισθοδοσία του Ελληνικού Λαού αποτελεί μέγιστη προσβολή στις θυσίες που εκατομμύρια Ελλήνων κάνουν εδώ και 6 χρόνια, και στη δυστυχία που με απλοχεριά μοιράζει το κράτος με την υπερφορολόγηση.
Με ένα γρήγορο υπολογισμό, αν για τους 620.000 εν ενεργεία δημοσίους υπαλλήλους με κόστος για το 2013 στα €17,55 δισεκατομμύρια, το μέσο ετήσιο κόστος για καθένα από τους απτυχίωτους που εξαπάτησαν το κράτος €28.306 μόνο για το μικτό μισθολογικό τους κόστος, συν όσο κοστίζει η παροχή της θέσης εργασίας τους ετησίως (ενοίκια, φως, νερό, τηλέφωνο), καθώς και το κόστος της συνταξιοδότησής τους, που θα βαρύνει μελλοντικές γενιές.
Για τον πιο συντηρητικό υπολογισμό, δηλαδή τους 50.000 απτυχίωτους που έχουν δηλώσει ότι έχουν πτυχίο, το ετήσιο μισθολογικό κόστος στον Έλληνα φορολογούμενο είναι €1.415.322.580 συν τα παρελκόμενα, όπως το κόστος μελλοντικής συνταξιοδότησης, περίθαλψης για εκείνους και τα προστατευόμενα μέλη τους, καθώς επίσης και τα έξοδα στέγασης που είπαμε παραπάνω.
Για τον πιο επιθετικό υπολογισμό των 100.000 απτυχίωτων, το κόστος είναι διπλάσιο, και ξεπερνά κατά σχεδόν €800.000.000 το συνολικό όφελος του επαπειλούμενου Φόρου Κατοχής των ακινήτων, ή ίσο με το πρωτογενές πλεόνασμα που αμφισβητεί η τρόικα, ή υπερδιπλάσιο από τη δημοσιονομική τρύπα που καλείται να καλύψει με νέα μέτρα η κοινωνία το 2014.
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την συνέχιση της μισθοδοσίας των συγκεκριμένων, και τα αποδεικτικά της απάτης τους βρίσκονται όλα στους φακέλους που έχει ο κάθε εργαζόμενος στο δημόσιο.
Μια επιτροπή από εξωτερικούς ελεγκτές, όπως εκείνοι που μπήκαν στις τράπεζες, μπορεί σε πολύ σύντομο χρόνο να δώσει το αποτέλεσμα που χρειάζεται να δει η κοινωνία. Οι εισαγγελείς κατά τόπους μπορούν και πρέπει να αναλάβουν τα υπόλοιπα.
Επίσης θα πρέπει εγκαίρως να αλλάξει η νομοθεσία ώστε να μπορούν να διακόψουν τις παροχές εφόσον το εισηγηθεί ο αρμόδιος εισαγγελέας, έχοντας πλέον αδιάσειστα επίσημα στοιχεία μη-παρακολούθησης και μη-απονομής πτυχίου από το Πανεπιστήμιο που δήθεν παρακολούθησαν όσοι κατέθεσαν πλαστά δικαιολογητικά.
Το αν θα τους ασκηθεί ποινική δίωξη μετά, είναι κάτι που αφορά τη δικαιοσύνη, και δεν με ενδιαφέρει να εμβαθύνω, όπως και το αν θα τους ζητηθούν πίσω όλα ή μέρος των χρημάτων που έλαβαν ως μισθούς και παροχές στα χρόνια που διήρκεσε η απάτη τους. Ας το αποφασίσουν οι δικαστές αυτό.
Η ουσία είναι ότι η άμεση απόλυσή τους χωρίς αποζημιώσεις ή συνταξιοδοτικά δικαιώματα, καθώς εξαπάτησαν την κοινωνία ολόκληρη με την πράξη τους αυτή, θα είναι μονόδρομος.
Αντί να συνεχίζει το κράτος να ξεσκίζει τη μεσαία τάξη με την ανελέητη φοροεπιδρομή επί δικαίων και αδίκων, θα δείξει ότι αποκαθιστά το κράτος δικαίου, σε μια κοινωνία που πλέον αμφισβητεί ανοικτά τις προθέσεις των κυβερνώντων, καθώς η ατιμωρησία και η εκτεταμένη διαφθορά αποτελούν τα θλιβερά προνόμια της χώρας στην πρώτη θέση σε αυτούς τους δείκτες εντός της ευρωζώνης.
Καιρός είναι να ξεκινήσουμε να αποκαθιστούμε τη νομιμότητα σε αυτή τη χώρα, και να σταματήσουμε να στρεφόμαστε εναντίον της μεσαίας τάξης που στηρίζει την ύπαρξη της κοινωνίας και της ίδιας της χώρας με το μόχθο της.
capital.gr