Η πείρα θα ήταν αρκετή για να μας αποδείξει πως η εμπλοκή μας στη διαφθορά, αλλά και κάθε προσπάθεια καταπολέμησής της, αφήνει καταγής, εκτός από τα ανθρώπινα θύματα, κι έναν μεγάλο τραυματία, τη συνείδηση!
Η φωνή, η απεγνωσμένη φωνή της κάθαρσης, η φωνή της ελευθερίας από το ασφυκτικό πλαίσιο της διεφθαρμένης πολιτικής λογικής, πρέπει να ακουστεί από μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου τόσα χρόνια το πνεύμα της διαφάνειας στερήθηκε το δικαίωμα να εκφράζει τον εαυτό του και τα αισθήματα του πλήθους.
Η φωνή και η έκκληση τούτη έχουν το νόμιμο δικαίωμα να απευθυνθούν πρός όλους, για να ζητήσουν μια Ιερή Συμμαχία, μια αδιάλυτη ένωση κατά της διαφθοράς τόσο σε επίπεδο πολιτικό, όσο και σε κοινωνικό, που θα σταθεί παράπλευρα στον μεγάλο δεσμώτη του χθές, το λαό. Και οι πολίτες πρέπει να αντιληφθούν στο άρτιο τη σημασία του αιτήματος για κάθαρση, ώστε να απαλλαγούν από το δράμα και την αγωνία που ενσπείρει η διεφθαρμένη νοοτροπία. Και η έννοια της διαφθοράς δεν συμπυκνώνεται μόνο στη συναλλαγή των πολιτών με το κράτος, δεν περιορίζεται στους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και στην επικοινωνία τους με την εξουσία, αλλά εκτείνεται και στην πολιτική ψευδολογία, στην παραπλάνηση της Κοινής Γνώμης από τους εξουσιολάγνους.
Ημέρα κατά της παγκόσμιας διαφοράς η σημερινή. Με την Ελλάδα να δεσπόζει στην παγκόσμια κατάταξη και να "επικρατεί" με άνεση μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαικής Ενωσης. Στην Ελλάδα, η απαλλαγή από τη διαφθορά ήταν πάντα μόνο λόγος και έννοια, μια πομφόλυγα λεκτική των κυβερνώντων. Δεν ήταν ποτέ Πράξη και αδιάλειπτος Αγώνας. Και ο λαός πλήρωσε ακριβά το τίμημα της ανοχής του στην πολυδιάστατη διαφθορά, που είχε συνέπεια στην ελεύθερη ζωή του και συνέβαλε στην οδυνηρή πορεία του ανάμεσα από τόση συμφορά...
Της ανοχής μας το ανάγνωσμα δηλαδή! Τι να πεί κανείς για τις δηλώσεις των εκάστοτε κυβερνώντων περί διαφάνειας. Ενα θέμα συνομήλικο με την...πολιτική ιστορία των τελευταίων 40 χρόνων. Η χαμένη τιμή του "πόθεν έσχες" των πολιτικών. Η αιώνια ιστορία των Γραμματέων και των Φαρισαίων. Το μόνιμο "στρίμωγμα" των πολιτικών στο ασφυκτικό πλαίσιο των κενόλογων καταγγελιών. Οταν η νοοτροπία, η πρακτική και οι μεθοδεύσεις παραμένουν, κανέναν δεν ενδιαφέρουν τέτοιου είδους "μπαράζ" δηλώσεων.
Επί της ουσίας δεν ενδιαφέρουν ούτε τα νέα κυβερνητικά σχήματα, τα οποία σχήματα που "ευαγγελίζονται" τη διαφάνεια είναι προσχήματα στα ΜΜΕ για να "εμπορεύονται" τις πομφολυγώδεις κυβερνητικές δηλώσεις. Και στην κυβέρνηση για να μεταθέτει καταστάσεις ελπίδων, ενώ στην αντιπολίτευση για να εκφράζει απλώς την αντίδρασή της και να κερδίζει το δικό της πολιτικό χρόνο.
Πολύς λόγος, για πολλά χρόνια, για το ίδιο επίμαχο θέμα του "πόθεν έσχες" των πολιτικών. Σε τούτη τη Γη μαδιάμ, τόπο εν πολλοίς της απάτης και της αυταπάτης, γιατί να είναι οι πολιτικοί λιγότερο ευρηματικοί από το ίδιο το κράτος, αλλά και από τους πολίτες; Αναπόφευκτη λοιπόν η...σκυταλοδρομία στη διαφθορά, αρκεί να "τηρούνται" επιφατικά οι νόμιμες διαδικασίες, για τις απαραίτητες καλύψεις. Ολοι γνωρίζουν. Ολοι γνωριζόμαστε στον τόπο τούτο.. Ολοι όμως τηρούν αρποκράτεια σιωπή. Ποιος εμποδίζει τις όποιες λαθροχειρίες των όποιων πολιτικών προσώπων; Οσοι πολιτικοί εμφανίζονται πλούσιοι προβάλλουν την "εύπεπτη" δικαιολογία της κληρονομιάς ή το γάμο με "κορασίδα" ευπορης οικογένειας. Αρα είναι αδιάβλητοι. Οσοι μικρομεσαίοι, έχουν τη δικαιολογία του κάθε μέσου Ελληνα!
Χώρα ελαφάντων η Ελλάδα! Ας μην "παραμυθιαζόμαστε". Υπάρχουν τράπεζες σ' όλο τον κόσμο για να διατηρούν μυστικούς λογαριασμούς. Ανώνυμες εταιρίες για να καλύπτουν την ανωνυμία των μετόχων και αφθονία "καλών" συγγενών, που χρεώνονται περιουσίες και τις μεταβιβάζουν ως κληρονομιές. Τα "καθαρά χέρια" δεν λάμπουν με το "πόθεν έσχες" σ' αυτόν τον τόπο της ευρεσιτεχνίας! Κι έτσι η Ελλάδα έγινε ρεζίλι του...διεθνούς σκυλοτροφείου. Με τις κυβερνήσεις των....θαυμάτων και των θαυματοποιών και τους εξουσιαστές να διαγκωνίζονται στην εξαπάτηση του λαού, προσπαθώντας πάντα ένα ψυχικό και κοινωνικό μοντέλο του πολίτη που εξυπηρετεί τις κομματικές και προσωπικές επιδιώξεις τους.
Και το "μοντέλο" αυτό είναι ο μαζοποιημένος, ο άβουλος και αδρανής πολίτης, ο ανεκτικός και εθισμένος στη διεφθαρμένη πολιτική λογική, που ωστόσο "δραστηριοποιείται" κατά τις εντολές του καθεστώτος. Είαναι αυτός που μπορεί να αποδέχεται τη διαστροφή του πολιτικού νοήματος των καιρών μας, να λέει και να πράττει κατά το "πίστευε και μη ερεύνα" σ' ό,τι λένε οι πολιτικοί προφήτες. Είναι ο άσκεφτος κεκράκτης κάθε κυβερνητικής αποτυχίας, που έμαθε να μετράει την ποσότητα των λόγων κι όχι την ποιότητα των πράξεων. Είναι αυτός που κατόρθωσε τα τελαυταία χρόνια να κάνει πράξη το σύνθημα "άρπαξε να φας και κλέψε να'χεις".
Ετσι διαιωνίζεται η διαφορά. Ετσι δημιουργούνται οι συνθήκες που κυοφορούν την κοινωνική καταστροφή. Ετσι το έθνος νωθρότατα υπναλέο παρακολουθεί τις ήττες του στη διεθνή κονίστρα, περιοριζόμενο στον αχάριστο ρόλο του παρατηρητή και οι ξέπνοες κραυγές από κάποια οξυδερκή άτομα, περιορίζονται σε άχρηστες ιερεμιάδες. Μας λείπει η συνείδηση της ευθύνης. Μας λείπει η ατομική θέληση, η οποία έχει την ικανότητα, συμμορφούμενη πρός τη γενική κατεύθυνση της εξέλιξης, να εκμεταλλευττεί γόνιμα τους προωθητικούς της παράγοντες και να επισπεύσει και συνάμα να εμβαθύνει στο πραγματικό νόημα της κοινωμικής ευημερίας, μέσα στο πλαίσιο της διαφάνειας και της δημοκρατικής άμιλλας των κοινωνικών δυνάμεων.