Η ξαδέλφη του, δημοσιογράφος Αγγελική Τριαρίδου, τον αποχαιρετά με τον δικό της τρόπο, μέσα από ένα συγκινητικό κείμενο στην προσωπική της σελίδα στο Facebook. Διαβάστε το:
"Σήμερα ο θάνατος χτύπησε και πάλι την πόρτα της οικογένειας, για να πάρει μαζί του ένα κομμάτι της καρδιάς μας, της ψυχής μας, των αναμνήσεων των παιδικών και των εφηβικών μας χρόνων, της απέναντι πόρτας του σπιτιού μας επί 45 χρόνια, του μυαλού μας, της ζωής μας.
Ο ξάδελφός μου, ο πρώτος μου ξάδελφος, ο Θανάσης Τριαρίδης, ο μεγάλος γιός του Ντίνου και της Όλγας, έχασε σήμερα μετά από δεκαετή παληκαρίσιο αγώνα τη μάχη με τον καρκίνο. Το παιδί με το σπινθιροβόλο πνεύμα, ο γοητευτικός "Λούης" των νεανικών μας χρόνων, ο αγωνιστής γιατρός του Θεαγένειου (ο "καλύτερος γιατρός του κόσμου" όπως έλεγαν όλοι οι ασθενείς του) που έβγαινε από τη χημειοθεραπεία που έκανε και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο για να χειρουργήσει και για να βοηθήσει τους άλλους καρκινοπαθείς, το πιο καλό και πιο αγαπητό παιδί του κόσμου, έφυγε σήμερα από κοντά μας. Πολύ νωρίς, πολύ άδικα, πολύ βασανιστικά.
Για τους εκατοντάδες ανθρώπους που τον γνώρισαν και τον αγάπησαν η στάση του απέναντι στη μοίρα και ο αγώνας του απέναντι στην αρρώστια έγιναν φωτεινό παράδειγμα θάρρους και ελπίδας. Όπως και ο πατέρας του έτσι κι αυτός μας έμαθε ότι ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ, και ότι κανείς δεν μπορεί να μας κλάψει, να μας θρηνήσει, να μας θάψει πριν πεθάνουμε, αν δεν του το επιτρέψουμε εμείς...
Για μένα, που μεγάλωσα μαζί του, που μοιράστηκα τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου σε βραδυές ατέλειωτων εξομολογήσεων ψαρεύοντας στη Μακραφού, ή συζητώντας στο σπίτι του παππού Φρεσκάκη, ο ξάδελφος θα είναι πάντα ένα κομμάτι του εαυτού μου, του καλύτερου εαυτού που που θα φυλάω μέσα μου. Για τα δύο υπέροχα παιδιά του που αφήνει πίσω τόσο νωρίς ελπίζω να αποτελέσει παράδειγμα ήθους και δύναμης. Γι αυτόν, ελπίζω να ταξιδεύει πλέον ελεύθερος στις έναστρες νύχτες, πάνω από τη βαθιά μπλε θάλασσα με τις καλές ψαριές που τόσο αγαπούσε...