Του Στέλιου Συρμόγλου
Οι εκφραστές του ηθικού νόμου περιορίζονται σε μια άτολμη υποκρισία. Ο συνεχής βιασμός του ηθικού συστήματος αναδίδει από το βάθος της σήψης, την αποπνικτική δυσοσμία της κοινωνικής παρακμής. Η ισχύς του νόμου υποχωρεί υπό το βάρος της ανεμπόδιστης αυθαιρεσίας. Το δε ανώνυμο πλήθος κινείται ως άμορφη μάζα στα θολά βουρκόνερα της πολιτικής ηθικής αποσύνθεσης, ζητώντας λύσεις στα προβλήματά του. Την ίδια ώρα που νέες κατηγορίες βρωμερων παρασίτων δηλητηριάζουν θανάσιμα κάθε εκδήλωση της κοινωνικής ζωής.
Ο εξευτελισμός των αξιών από τους κυβερνώντες είναι η καθημερινή πρακτική τους, συνεπικουρεμένων από ανομολόγητα επιχειρηματικά συμφέροντα, δημοσιογράφους με εύκαμπτη σπονδυλική στήλη στις επιταγές της εργοδοσίας και της εξουσίας. Είναι όλοι αυτοί που απευθύνονται στις χυδαίες παρορμήσεις του συμπλεγματικού μαζανθρώπου, στις αδυναμίες των πολιτών από τις ανάγκες της καθημερινότητας. Ο έντιμος, σπάνιο απολίθωμα του παρελθόντος, είναι είδος απροσάρμοστο και προβληματικό, του οποίου η φωνή ασθενική, πνίγεται από τις κραυγές των αργυρώνητων χειροκροτητών.
οι "χαρισματικοί" πολιτικοί και αυτόκλητοι "σωτήρες" της χώρας, ανέρχονατι στο βάθρο μεγαλοπρεπώς του αυτοσχέδιου δογματισμού και της αυθεντίας. Αδίστακτα περιφρονούν την κοινή λογική, θεοποιούν το ψέμα και καλλιεργούν το πάθος για να ισοπεδώσουν το άτομο και να επιβάλλουν τη θέλησή τους. Η μάζα άκριτη παρασύρεται από τα φαντασμαγορικά τεχνάσματα, που απευθύνονται στα κατώτερα επιθετικά ένστικτα. Ο λαικισμός ζωντανεύει τα πεθαμένα όνειρα και των ανίκανων πολιτικών, δίνιντας ερείσματα για την ανάπτυξη ενός ακράτητου αριβισμού, ενώ τα σύμβολα που προκαλούσαν ψυχική έξαρση έχασαν την ανένδοτη επιταγή τους.
Η ελαστική συνείδηση και η αδιαφορία άνοιξαν το δρόμο στην αναίσχυντη παρακμή. Ο ισχυρός, πωρωμένος από την ακατάσχετη παρεκτροπή αποβάλλει με κυνικότητα την αιδώ και εκθέτει στο φως της ημέρας τα έργα της "νυκτός", πράγμα που ενθουσιάζει τους χυδαίους και συντρίβει τους σεμνούς.Η φθορά των αξιών και ο παραγκωνισμός των αξίων, σε συνδυασμό με την πνευματική και κοινωνική αθλιότητα, οδηγεί στην πλήρη χρεοκοπία με αποτέλεσμα την αδυναμία ικανοποίησης και των στοιχειωδών αναγκών της εξαθλιωμένης μάζας. Η κοινωνική αξιοκρατική διάρθρωση υποκαθίσταται εν πολλοίς από την κρατική εξουσία και τη επιχειρηματική αδηφαγία, που καθηλώνουν τους πολίτες της κοινωνικής εντροπίας σε πνευματικό και ηθικό λήθαργο.
Η μακαριότητα της "σιωπηρής πλειοψηφίας" και η αδράνεια της ψευτοδιανόησης είναι από τους κύριους παράγοντες του επερχόμενου αφανισμού. Η προχειρότητα και το περιστασιακό αποτελούν την "πλατφόρμα" στήριξης των εκτρωμάτων της πολιτικής και των τρωκτικών του επιχειρηματικού κόσμου. Ο τόπος τούτος ζει πλέον μέρα με τη μέρα χωρίς μακρόπνοους στόχους. Ετσι, υιοθετούνται ταυτόχρονα δύο ή περισσότερες επιλογές, όπου η μια αναιρεί την άλλη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ο προυπολογισμός που ψηφίζεται αύριο τα μεσάνυχτα, "συζητείται" στα άδεια έδρανα της Βουλής.
Οι οβιδιακές μεταμορφώσεις , οι λεονταρισμοί και οι παλινωδίες των κυβερνώντων, αλλά και της μείζονος αντιπολίτευσης, προκαλούν συν΄θως σύγχυση στους διπλωματικούς παρατηρητές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αγαλλίαση και θυμηδία, κατά περίπτωση. Οσοι αγάλλονται με την ελληνική στάση δεν σημαίνει και ότι μας εκτιμούν. Απλώς κατάλαβαν την αθλιότητα των πολιτικών μας. Και γνωρίζουν ότι το ήθος της ελληνικής πολιτικής στερείται σταθερών συντεταγμένων.
Περιστασιακά κριτήρια, προχειρότητα και άγνοια των κυβερνώντων. Ο,τι απομένει να λεχθεί είναι η θριαμβολογία του μηδενός, αν είναι μηδέν ή η παρουσιάση των εθνικών απωλειών ως υψίστων κερδών.