του Αγη Βερούτη
Πάμε για ολοκαύτωμα;
Σκοπός της ζωής του Ανθρώπου είναι η ευτυχία, ό,τι διαφορετικό μπορεί να είναι για τον κάθε άνθρωπο η ευτυχία.
-Για να μπορέσει να κυνηγήσει την ευτυχία ο κάθε άνθρωπος, πρέπει να μπορεί να εστιάσει σε εκείνα που τον κάνουν ευτυχισμένο, σημαντικό μέρος του χρόνου του.
-Για να έχει χρόνο να εστιάσει σε εκείνα που τον κάνουν ευτυχισμένο ο κάθε άνθρωπος, πρέπει να ευημερεί, δηλαδή να μην παλεύει απλά για την επιβίωση. Αν ευημερεί μια κοινωνία, ευημερούν και οι πολίτες.
-----------
Σκοπός της πολιτικής είναι να συνεισφέρει στην ευημερία των πολιτών.
- Για να ευημερήσουν οι πολίτες μιας χώρας, πρέπει να έχουν επαρκές εισόδημα για να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους.
- Για να έχουν επαρκές εισόδημα, πρέπει να παράγουν πλούτο, και ικανό μέρος του παραγόμενου πλούτου να τους παραμένει διαθέσιμο.
-Για να παράγουν πλούτο πρέπει να εργάζονται, ή να έχουν εισόδημα από παλαιότερες επενδύσεις τους.
Με την ανεργία στο 33% κατά την ΓΣΕΕ, και τη φορολόγηση σε επίπεδο δήμευσης, ανεξάρτητα αν μια ιδιοκτησία παράγει εισόδημα ή όχι, πώς ακριβώς η σημερινοί πολιτικοί εξυπηρετούν το σκοπό τους;
Πώς ακριβώς συνεισέφερε το πείραμα της εσωτερικής υποτίμησης στην ευημερία των πολιτών, πώς επέδρασε στην καταστροφή θέσεων εργασίας της παραγωγικής οικονομίας, και πως η υπερφορολόγηση και το ξεκοίλιασμα των μικρομεσαίων βοήθησε στην ευημερία της κοινωνίας;
Πώς δικαιολογείται η καταπάτηση ατομικών δικαιωμάτων κατοχυρωμένων από το habeas corpus και τη Magna Carta, αναφορικά στην υπερφορολόγηση φαντασιακού πλούτου που κανείς δεν βγάζει; Είναι αυτό στα πλαίσια του σκοπού που πρέπει να υπηρετεί το πολιτικό σύστημα;
Με ποιά λογική προστατεύθηκε το εισόδημα των εκλεκτών του πολιτικού συστήματος, δημοσίων υπαλλήλων, και μάλιστα ΒΕΛΤΙΩΘΗΚΕ Η ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΜΗ (μείωση μισθών -11,4% με πτώση στο κόστος ζωής, ενδεικτικά -40% μόνο στα ενοίκια), όταν ταυτόχρονα η ιδιωτική οικονομία είδε μια μείωση του -60% στα εισοδήματά της, και με την τερατώδη ανεργία που ξεπερνά κατά 30% εκείνη της Μεγάλης Ύφεσης του 1929 των ΗΠΑ που ήταν μόνο 25%;;;
Μήπως πρέπει να το πάρουν αλλιώς, ή αν δε θέλουν να το πάρουν αλλιώς, μήπως να πάνε σπίτια τους;
Επειδή δεν βλέπω καμία κίνηση που να περνάει το τεστ του γέλιου, αναφορικά στη μείωση της Ανεργίας, μάλλον πάμε για ολοκαύτωμα...
Πάμε για ολοκαύτωμα;
Σκοπός της ζωής του Ανθρώπου είναι η ευτυχία, ό,τι διαφορετικό μπορεί να είναι για τον κάθε άνθρωπο η ευτυχία.
-Για να μπορέσει να κυνηγήσει την ευτυχία ο κάθε άνθρωπος, πρέπει να μπορεί να εστιάσει σε εκείνα που τον κάνουν ευτυχισμένο, σημαντικό μέρος του χρόνου του.
-Για να έχει χρόνο να εστιάσει σε εκείνα που τον κάνουν ευτυχισμένο ο κάθε άνθρωπος, πρέπει να ευημερεί, δηλαδή να μην παλεύει απλά για την επιβίωση. Αν ευημερεί μια κοινωνία, ευημερούν και οι πολίτες.
-----------
Σκοπός της πολιτικής είναι να συνεισφέρει στην ευημερία των πολιτών.
- Για να ευημερήσουν οι πολίτες μιας χώρας, πρέπει να έχουν επαρκές εισόδημα για να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους.
- Για να έχουν επαρκές εισόδημα, πρέπει να παράγουν πλούτο, και ικανό μέρος του παραγόμενου πλούτου να τους παραμένει διαθέσιμο.
-Για να παράγουν πλούτο πρέπει να εργάζονται, ή να έχουν εισόδημα από παλαιότερες επενδύσεις τους.
Με την ανεργία στο 33% κατά την ΓΣΕΕ, και τη φορολόγηση σε επίπεδο δήμευσης, ανεξάρτητα αν μια ιδιοκτησία παράγει εισόδημα ή όχι, πώς ακριβώς η σημερινοί πολιτικοί εξυπηρετούν το σκοπό τους;
Πώς ακριβώς συνεισέφερε το πείραμα της εσωτερικής υποτίμησης στην ευημερία των πολιτών, πώς επέδρασε στην καταστροφή θέσεων εργασίας της παραγωγικής οικονομίας, και πως η υπερφορολόγηση και το ξεκοίλιασμα των μικρομεσαίων βοήθησε στην ευημερία της κοινωνίας;
Πώς δικαιολογείται η καταπάτηση ατομικών δικαιωμάτων κατοχυρωμένων από το habeas corpus και τη Magna Carta, αναφορικά στην υπερφορολόγηση φαντασιακού πλούτου που κανείς δεν βγάζει; Είναι αυτό στα πλαίσια του σκοπού που πρέπει να υπηρετεί το πολιτικό σύστημα;
Με ποιά λογική προστατεύθηκε το εισόδημα των εκλεκτών του πολιτικού συστήματος, δημοσίων υπαλλήλων, και μάλιστα ΒΕΛΤΙΩΘΗΚΕ Η ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΜΗ (μείωση μισθών -11,4% με πτώση στο κόστος ζωής, ενδεικτικά -40% μόνο στα ενοίκια), όταν ταυτόχρονα η ιδιωτική οικονομία είδε μια μείωση του -60% στα εισοδήματά της, και με την τερατώδη ανεργία που ξεπερνά κατά 30% εκείνη της Μεγάλης Ύφεσης του 1929 των ΗΠΑ που ήταν μόνο 25%;;;
Μήπως πρέπει να το πάρουν αλλιώς, ή αν δε θέλουν να το πάρουν αλλιώς, μήπως να πάνε σπίτια τους;
Επειδή δεν βλέπω καμία κίνηση που να περνάει το τεστ του γέλιου, αναφορικά στη μείωση της Ανεργίας, μάλλον πάμε για ολοκαύτωμα...