του Στρατή Μαζίδη
Μια χώρα που κατασκευάζει υποβρύχια δίχως ευστάθεια, δηλαδή πλεούμενα που δεν μπορούν να πλεύσουν.
Μετά παραλαμβάνει άρματα δίχως βλήματα.
Και στο τέλος μια σειρά πολιτικών, στελεχών, επιχειρηματιών και λοιπών σημαινόντων προσώπων που έλαμπαν εξωτερικά, αλλά βρωμούσαν στο περιεχόμενο.
Κοινός παρανομαστής όλων αυτών; Το χρήμα. Τα σκατολεφτά που κάποιοι ήθελαν κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα.
Και φυσικά κανείς μας δεν έπεσε από τα σύννεφα όταν τόσα χρόνια ακούγαμε για διαπλοκή, σκάνδαλα και μίζες. Πάνω από 15 χρόνια τώρα έχουν εισαχθεί αυτοί οι όροι στην καθημερινότητά μας.
Όμως τι κάναμε για αυτό;
Τίποτε.
Γιατί;
Επειδή πέρα από όλα τα παραπάνω, είμαστε τελικά κι ένας λαός χωρίς μυαλό.