Αλίμονο! Ολοι τους είναι τυφλοί από το πάθος της ισοπέδωσης των πάντων, κατ' αυτούς βέβαια της "σωτηρίας" μας, για να αντιληφθούν ότι εκπροσωπούν το παρελθόν, τις αντικρουόμενες φιλοδοξίες τους, την πολιτική γυμνότητα και την λαγνεία της εξουσίας, που αποτελούν τη φοβερή νόσο της μικροψυχίας.
Είναι εξαμβλώματα ενός σάπιου και εξαχρειωμένου κομματικού συστήματος και γνήσιοι εκφραστές της ντεκαντέτσιας του τόπου, ανεξαρτήτως ηλικίας και παρουσίας τους στο πολιτικό προσκήνιο...
Οι πολιτικοί τυχοδιώκτες, ως επί το πλείστον ανεπάγγελτοι διεκδικητές της μοίρας του τόπου, προσπαθούν εναγωνίως να διασφαλίσουν τα κεκτημένα τους. Και παρουσιάζονται με τον μανδύα του "σωτήρα" μας έχοντας εξασφαλίσει, κατά τη βλακώδη εκτίμησή τους, τις προυποθέσεις της πολιτικης τους επιβίωσης είτε με διάφορα πολιτικά τεχνάσματα και συνέργειες με εγχώρια και ξένα συμφέροντα, είτε με απέλπιδες αντιδράσεις, που επικεντρώνονται στη "παγίδευση" της σκέψης των πολιτών, ώστε να τους καταστήσουν πειθήνια όργανα ή και παθητικούς θεατές των πολιτικών ενεργειών τους.
Η ηθική και πνευματική σύγχυση που κατέχει την ήδη παρηκμασμένη ελληνική κοινωνία, σκορπίζει μεν την αμφιβολία για την αναξιοπιστία του πολιτικού και ιδεολογικού συστήματος, αλλά η επικρατούσα εν πολλοίς ακόμα εθιστική λογική της πρόσδεσης στους "ελπιδοπώλες" της εξουσίας, τους απογυμνωμένους από κάθε αιδώ, επιτρέπει τους τελευταίους να επινοούν και να απεργάζονται τρόπους και σχέδια εκμετάλλευσης της ανάγκης των πολιτών για ένα καλύτερο αύριο, που φυσικά ουδέποτε θα έρθει!..
Και παρόλο που στη σύγχρονη επιστήμη το λογικό σχήμα σε πολλές περιπτώσεις είναι το μοναδικό στοιχείο εγκυρότητας, στο χώρο της ελληνικής κοινωνίας και της ψευδοδοανόησης, επικρατεί τόση πνευματική δυσκαμψία και προσήλωση σε έμμονες ιδέες και προκαταλήψεις του παρελθόντος, ώστε το παράλογο να διεκδικεί τη θέση του ορθού πολιτικού λόγου. Και βιώνουν οι Ελληνες το χάος των αντιφάσεων σαν...ανώτερη εξέλιξη της πολιτικής σκέψης.
Με τους αργοπορημένους "προοδευτικούς" του χθές που διαφθείρουν τους καλοπροαίρετους, απευθυνόμενοι κυρίως στους νέους, προβάλλοντας ένα πλάνο ρομαντικού πολιτικού ανθρωπισμού. Κι αυτό, παρατηρείται σ' όλους τους χώρους του κομματικού συστήματος. Η πολιτική και πνευματική αγκύλωση μάλιστα των στρατευμένων οπαδών, πολύ περισσότερο παλαιότερα βέβαια και λιγότερο σήμερα, ενισχύει το κατεστρεπτικό μίσος των αντιθέσεων...
Προβληματικοί και ανεύθυνοι πολιτικοί ασελγούσαν και συνεχίζουν να ασελγούν σε βάρος του ηθικώς και οικονομικώς εξαθλιωμένου κοινωνικού συνόλου, επιμένοντας να καθυποτάξουν και να κηδεμονεύσουν την άκριτη μάζα. Και το χειρότερο είναι πως οι πολίτες, ενώ διαπιστώνουν την παρακμή, δεν κατορθώνουν να επισημάνουν τα βαθύτερα αίτια της επικίνδυνης τροπής των πραγμάτων, αρκούμενοι στις προπαγανδιστικές αναλύσεις των ΜΜΕ ή αδιαφορώντας, επαναπαυόμενοι στην άνεση των ύβρεων του καναπέ!..
Κι ας εκστομίζει ασυναρτησίες ο "φίλεργος" κατά τα "παπαγαλάκια" της εξαγορασμένης δημοσιογραφίας Αντώνης Σαμαράς, για την επερχόμενη ανάπτυξη, συνεπικορούμενος από τον έτερο κυβερνητικό εταίρο της συμφοράς, τον Βαγγέλη Βενιζέλο, να δηλώνει με αλαζονεία από το Ζάππειο χθές, ότι βγαίνουμε από την κρίση και το μνημόνιο το δεύτερο εξάμηνο του 2014. Πανηγυρίζουν τα διάφορα πολιτικά ανδρείκελα της οπισθοδρόμησης του τόπου, για "επιτεύγματα" που ήδη υποθήκευσαν το μέλλον μας με δυσπερίγραπτες κοινωνικές και εθνικές συνέπειες.
Κι ας γίνεται ενορχηστρωμένη προσπάθεια από τα ΜΜΕ, για τον αποπροσανατολισμό των πολιτών από την ουσία της κρίσης, με υπεραπλουστεύσεις και βάρβαρες χονδροκοπιές έως ανόητους αφορισμούς. Κι ας επικρατεί η πολιτική φενάκη. Κι ας εμφανίζονται οι νάρκισσοι της κυβλερνησης, χωρίς να διαθέτουν όμως ελεύθερη σκέψη, να προσπαθούν να κλέψουν την παράσταση των εντυπώσεων.
Κι ας παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα πολιτικό μόρφωμα (για να χρησιμοποιήσω μια φράση του συρμού...) με σύγχυση ιδεών, απόψεων, συμπλεκομένων προτάσεων και ανιερής πολιτικολογίας, ως η έρπουσα προς την εξουσία δύναμη, άσχετης εντούτοις προς την πραγματικότητα και προσδεμένης ακόμα στις ...κακομαγειρεμένες συνταγές της αριστερής πανάκειας!
Είμαστε στα πρόθυρα του τέλους, αν οι ελεύθεροι άνθρωποι, που διασθάνονται την έλευση των περισσοτέρων δεινών, καθηλωθούν από το φόβο ή παραμείνουν τρομαγμένοι θεατές και δεν αγωνιστούν με δύναμη ψυχής, ακόμα κι αν η συκοφαντεία τους απειλεί. Γιατί αν δεν ξεσηκωθούν, ο καθένας από τη δική του αφετηρία, αν δεν επανδρώσουν το πολιτικό σύστημα, τότε οι πνιγμένες τους σημερινές φωνές θα σιγήσουν κι αυτές μέσα στις οιμωγές της τραγικής καταστροφής.
Οσο για τους πολλούς, οι επερχόμενες εκλογές μπορούν να αποδειχθούν το ηχηρότερο ράπισμα για το σάπιο και εξαχρειωμένο κομματικό σύστημα, χωρίς να ληφθεί υπόψη ο "πανικός" σχηματισμού κυβέρνησης και όλα τα πολιτικά εκβιαστικά φληναφήματα περί πτώχευσης της χώρας, περί δραχμής και άλλες συνέπειες, που ως καλοί "τραγωδοί" οι πολιτικοί της σημερινής αθλιότητας διατραγωδούν και ενσπείρουν το φόβο...