Με ύφος πολλών Καρδιναλίων ο κ. Σαμαράς στο Ζάππειο, πλάι στον επίσης διορισμένο πάλαι ποτέ μαοϊστή Ζοσέ Μπραρόζο, με το παραπάνω ερώτημα, έκανε χρήση -χωρίς λογικά κριτήρια- της
γνωστής τεχνικής σύγχυσης και συναισθηματικής διέγερσης του κόσμου.
Από την άλλη ο κ. Τσίπρας έκανε τον «καμπόσο» και έλαμψε με την απουσία του από την εναρκτήρια τελετή της προεδρίας στο μέγαρο της μουσικής. Ο πρωθυπουργός, στα πλαίσια της «στρατηγικής» του για να εμφανίσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμη, που δεν επιθυμεί την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας (σ.σ. δηλαδή της χώρας ως αποικία και τους Έλληνες ως υπηρέτες), χαρακτήρισε την κίνηση του κ. Τσίπρα, όχι μόνο «αντιευρωπαϊκή», αλλά επίσης «αντιδυτική και αντινατοϊκή».
Προσωπικά θέλω να πιστεύω, ότι ως κάτοικος αυτής της μπανανίας, αντιστέκομαι τουλάχιστον στην προσβολή, να με νομίζει ο κάθε πονηρός πανηλίθιο. Θεωρώ, ότι ο θρασύς κ. Σαμαράς, που μετέρχεται του εν λόγω σαχλού διλήμματος, έχει κριθεί εκτός των άλλων πολιτικά αναξιόπιστος.
Παλιά μας τέχνη κόσκινο λοιπόν, ο εκφοβισμός, η απειλή, ο τρόμος και το δίλημμα στο λαό στο ίδιο μήκος κύματος: «Καραμανλής ή τανκς», «Ευρώ ή χάος», «ΕΕ ή τρίτος κόσμος». Δεν έχει δικαίωμα να ομιλεί ο κ. Σαμαράς. Γιατί, αναγορεύτηκε «πρωθυπουργός» από μια πολιτική κοινοπραξία ερήμην του λαού. Εδράζεται σε μια κοινοβουλευτική ομάδα που εκλέχτηκε με λίστα και με μπόνους 50 τουλάχιστον βουλευτικών εδρών ερήμην και πάλι του λαού. Πολύ περισσότερο, ασκεί πολιτική, διαμετρικά αντίθετη στις προεκλογικές δεσμεύσει, το προεκλογικό συμβόλαιο με το λαό και το «Ζάππειο Ι», «Ζάππειο ΙΙ» κλπ.
Επιστέγασμα της πολιτικής απάτης του κ. Σαμαρά είναι ο αντιδημοκρατικός, αυταρχικός, δικτατορικός και τυραννικός τρόπος με τον οποίο κυβερνάει τη χώρα. Τελευταία απόδειξη η απαγόρευση, λόγω της «τυπικής ανάληψης» της προεδρίας της ΕΕ από την Ελλάδα, οποιαδήποτε συνάθροισης πολιτών για την άσκηση του δημοκρατικού δικαιώματος για αυτονόητη διαδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στον πιο βάρβαρο σύγχρονο ολοκληρωτισμό σε βάρος των λαών της Ευρώπης από μία κεντρική καπιταλιστική και πολιτική ελίτ και παρακλάδια, τους περιφερειακούς πολιτικούς και οικονομικούς λακέδες της.
Γιατί η ΕΕ σήμερα, είναι ένας αντιδημοκρατικός γραφειοκρατικός μηχανισμός χιλιάδων πλουσιοπάροχα αμειβόμενων υπαλλήλων, που ρουφάνε το αίμα και τον ιδρώτα των λαών της Ευρώπης και που εφαρμόζουν πειθήνια τις άνωθεν ντερεκτίβες από άγνωστα πολιτικοοικονομικά κέντρα εξουσίας. Συνεπικουρούνται βεβαίως βεβαίως από μία πλειάδα αδύναμων πολιτικά κομπάρσων ευρωβουλευτών, που επίσης αμείβονται βασιλικά, κάπου 250.000 ευρώ ετησίως, πέραν των λοιπών προνομίων, για να νομιμοποιούν με την παρουσία τους το δημοκρατικό άλλοθι.
Τις τελευταίες δεκαετίες η άρχουσα τάξη κυβερνούσε στην Ελλάδα με την "καραμέλα" του δικομματισμού ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. κι όταν αυτή έλιωσε, έκαναν γάμο. Τι σοσιαλιστική, τι συντηρητική παράταξη και κουραφέξαλα; Όλα για τα μάτια του κοσμάκη. Τι ενισχυμένη αναλογική, με επιχείρημα τη δυνατότητα διακυβέρνησης από ένα κόμμα; Στην ανάγκη όλα γίνονται χύμα. Και μπόνους εδρών και πολυκομματική κυβέρνηση άμα λάχει. Ένας είναι ο στόχος: Η ανάληψη της εξουσίας από οργανωμένες ομάδες επαγγελματιών πολιτικών, που εξυπηρετούν την άρχουσα τάξη και ο παραμερισμός της λαϊκής κυριαρχίας, δηλαδή η αποδοχή από το λαό της διαφέντευσής του από αυτές τις κλίκες. Κι όταν αυτή η αποδοχή δεν επιτυγχάνεται με πολιτικά μέσα, ασκείται η βία, η οποία εφαρμόζεται άτεγκτα από όλες τις ελληνόφωνες κυβερνήσεις.
Όσο το σύστημα αφεντάδων-λαού είχε μια βιωσιμότητα και συντηρούνταν, λειτουργούσε. Τώρα όμως τα πράγματα άλλαξαν δραματικά. Γιατί τώρα, από πάνω μία τυχοδιωκτική ελίτ απομυζά τα πάντα, ενώ από κάτω οι μάζες καταπιέζονται και οι λαοί της Ευρώπης -πρωτίστως ο ελληνικός λαός- ασφυκτιούν αποπνικτικά.
Εν προκειμένω λοιπόν, τόσο η ΕΕ όσο και η ΟΝΕ πέρασαν λάθρα στους λαούς της Ευρώπης, χωρίς κριτική σκέψη, συνείδηση και ορθολογισμό, συνεπικουρούμενες από διάχυτο συναισθηματισμό και μυστικιστικές δοξασίες για την αλληλεγγύη των λαών για τη σύγκλιση των οικονομιών, τον εκδημοκρατισμό και άλλες τέτοιες δελεαστικές στομφώδεις παρόλες. Όλα αυτά ήταν το τυρί στη φάκα. Από την άλλη βέβαια, ποτέ δεν ρωτήθηκαν οι λαοί της Ευρώπης αν συμφωνούσαν με το «στήσιμο» αυτού του απολυταρχικού μηχανισμού ή όσες φορές έγιναν σχετικά δημοψηφίσματα (Γαλλία, Νορβηγία, Ολλανδία) καταψηφίστηκε ο αντιλαϊκός νεοφιλελευθερισμός της ΕΕ.
Αν είχαν δε ενημερωθεί έγκαιρα και αντικειμενικά οι λαοί της Ευρώπης για το πραγματικό σκληρό πρόσωπο της ΕΕ, θα την είχαν μουντζώσει ομοθυμαδόν. Αν είχαν συνειδητοποιήσει οι λαοί τις ολοκληρωτικές (ναζιστικές) καταβολές της γραφειοκρατικής αυτής οργάνωσης και την υποκλοπή της εθνικής κυριαρχίας τους ως βορά στη νέα φασιστική επιδρομή, θα είχαν αντιδράσει. Όμως και τώρα πλέον, κρίνοντας από το πρωτοφανές οικονομικό και πολιτικό ολοκαύτωμα που καταστρέφει χώρες, ανθρώπους και τις πανανθρώπινες αξίες στην Ευρώπη είναι αδόκιμος οποιοσδήποτε προβληματισμός και κάθε δίλημμα του τύπου «Ευρώπη ναι ή όχι;»
Στις ευρωεκλογές της 25ης Μάιου, ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να δειλιάσει μπροστά στους πονηρούς «ευρωπαϊστές» ή να φοβηθεί τα σκιάχτρα τσοπανόσκυλα, δηλαδή τους λακέδες της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας καπιταλιστικής μπουρζουαζίας. Μούντζα και μίσος λοιπόν στους γραφειοκράτες ξένους και ελληνόφωνους της ευρωπαϊκής ελίτ, που κάθονται τυραννικά στο σβέρκο μας, ιδιωτικοποιούν τη χώρα μας, κλέβουν τις περιουσίες μας, διαλύουν τις οικογένειές μας και συστηματικά μας εξοντώνουν ψυχικά και βιολογικά.
Όσον αφορά τον κ. Τσίπρα, δεν αρκεί, ούτε η απουσία του από το θέατρο. σκιών, ούτε τα παιδιάστικα καμώματα, ούτε τα ασαφή μισόλογα. Η πολιτική, κοινωνική και εθνική κατάσταση στη χώρα μας είναι οριακά κρίσιμη και καταστροφική. Σε μια τεραστίων διαστάσεων γενοκτονία, προέχει η σωτηρία του ελληνικού λαού και της Ελλάδος.
Εν κατακλείδι, στο ερώτημα «Ευρώπη ναι ή όχι;» η απάντηση είναι μία: «Άϊ sixtir λωποδύτες, απατεώνες, βάρβαροι ξένοι και ντόπιοι κατακτητές και ειδεχθή ανθρωποειδή, που επιδιώκετε τον αποδεκατισμό και τη δουλοποίηση του ελληνικού λαού»!
drachmi5.gr