Του SON OFEON
Ενώ η προπαγάνδα γύρω από την «ανάρρωση-recovery» της Ευρώπης έχει φτάσει σε εκκωφαντικά επίπεδα, αυτό που συμβαίνει στο παρασκήνιο είναι ακριβώς το αντίθετο.
Σαν πιο πρόσφατο παράδειγμα ότι η Ευρώπη όλο και περισσότερο επισημοποιεί ένα καθεστώς σιωπηρών ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων, μαθαίνουμε ότι η Ιταλία μόλις διέταξε τις τράπεζες της να παρακρατούν φόρο 20 % σε όλα τα εισερχόμενα ηλεκτρονικά εμβάσματα.
Αυτό έγινε μ' ένα διάταγμα που θα ισχύει αναδρομικά από την 1η Φεβρουαρίου.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα Il Sole, "η φορολόγηση θα είναι αυτόματη (εκτός αν υπάρχει προγενέστερα αίτημα για μη φορολόγηση) και τότε θα πρέπει ο φορολογούμενος να αποδείξει ότι τα κεφάλαια δεν είναι από τη φύση τους "αποζημίωση", δηλαδή εισόδημα".
Με άλλα λόγια από αυτή την στιγμή, αλλά πραγματικά με αναδρομική ισχύ από δύο εβδομάδες, όλοι οι Ιταλοί θεωρούνται ότι νομιμοποιούν παράνομα έσοδα εκτός αποδείξεως του εναντίου. Μερικές περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις τελευταίες απόφασεις της Ιταλίας να περιορίσει τις ροές κεφαλαίων στη χώρα ,μεταφράζουμε από το Google:
"... Ο φόρος αυτός είναι το αποτέλεσμα της απόφασης να εξετασθεί οποιαδήποτε μεταφορά από το εξωτερικό που απευθύνεται σε ένα άτομο στην Ιταλία, ως στοιχείο του φορολογητέου εισοδήματος του υπό την επιφύλαξη αποδείξεως του ενάντιου, η οποία απόδειξη πρέπει να χρονολογείται από την ημερομηνία που ο φορολογούμενος λαμβάνει το ποσό στο λογαριασμό του.
Ωστόσο, οι πρώτες πληρωμές στο δημόσιο ταμείο από ενδιάμεσους φορείς (κυρίως από τράπεζες) θα πραγματοποιηθεί την 16 Ιουλίου, έτσι ώστε η καταβολή των παρακρατημένων να θεωρείται ότι έγινε για την περίοδο από την 1η Φεβρουαρίου μέχρι τις 30 Ιουνίου (και ως εκ τούτου να θεωρείται διακανονισμένη και έντοκα).
Στη συνέχεια η παρακράτηση θα αποδίδεται κάθε 16η του μήνα που ακολουθεί την πραγματική κατάθεση του ποσού.
Στην πράξη όλοι οι φορολογούμενοι που θα δεχθούν έμβασμα από το εξωτερικό στον προσωπικό τους λογαριασμό - και όχι στον επαγγελματικό ή της επιχείρησης τους - θα υποστούν την φορολόγηση ως προκαταβολή φόρου, ο οποίος στη συνέχεια θα διακανονίζεται στην ετήσια φορολογική δήλωση.
'Οπως φαίνεται το μέτρο επικεντρώνεται στην Ιταλία στις άμεσες εισοδηματικές ενισχύσεις, όπου τα άτομα λαμβάνουν αποζημίωση μέσω τραπεζικού εμβάσματος.
Φυσικά, επειδή ο φόρος προκαταβάλλεται, ευχόμαστε καλή τύχη σε κάθε Ιταλό πολίτη που θα πρέπει να εξηγήσει την προέλευση του κάθε εισερχόμενου εμβάσματος χρημάτων, σε συμφωνία με ό,τι ορίζει ο νέος νόμος".
Είναι, ως εκ τούτου, μια πραγματική "παρακράτηση" που δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται παρά μόνο στην περίπτωση που ο φορολογούμενος αποδείξει ότι το ποσό που έλαβε ή αποσβέννεται δεν έχει χαρακτήρα εισοδήματος, αλλά είναι αποκλειστικά και μόνο περιουσιακό στοιχείο άλλης μορφής. Για παράδειγμα, το εισερχόμενο έμβασμα θα μπορούσε να είναι η επιστροφή ενός δανείου που δόθηκε στο παρελθόν ή η επιστροφή των καταθέσεων ή η επιστροφή μίας εγγύησης που δόθηκε για την μίσθωση ενός σπιτιού στο εξωτερικό.
Σαν συμπέρασμα, αυτό που ακριβώς έκανε η Ιταλία είναι η επιβολή ενός "όπλου" παρακράτησης φόρου σε όλα τα εισερχόμενα εμβάσματα:
Ο μηχανισμός παρέχει πρωταρχικό ρόλο στον εκπρόσωπο (υπάλληλο) της τράπεζας που πρόκειται να λάβει την δήλωση του φορολογούμενου και να την αξιολογήσει. Σε κάθε περίπτωση, είτε γίνει η έκπτωση, είτε όχι, το όνομα του παραλήπτη θα πρέπει να αναφερθεί από την τράπεζα στην Εφορία.
Και ο φορολογούμενος δικαιούται μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου του επόμενου έτους από την εφαρμογή της παρακράτησης να βεβαιώσει για την καταχρηστική εφαρμογή της παρακράτησης του φόρου στην τράπεζα και να ζητήσει την επιστροφή του.
Ακόμα η εφημερίδα Il Sole παραδέχεται ότι ο νέος φόρος είναι τόσο ad hoc ώστε σίγουρα θα ακολουθήσει η σύγχυση:
Όπως προκύπτει από τη διατύπωση του νόμου, δεν υπάρχει ούτε ένα πρότυπο για την ανάπτυξη του, αλλά, βεβαίως, θα υπάρξει μια "εξισορρόπηση" ανάμεσα στα περιουσιακά στοιχεία και κεφαλαία που διατηρούνται στο εξωτερικό (το RW της UNICO) και στις ροές εισοδήματος που εμφανίζονται καταχωρημένες ως εμβάσματα.
Με λίγα λόγια, είναι πιθανό ότι ο ενδιάμεσος εκτός από την αυτοπιστοποίηση από τον δικαιούχο της κατάθεσης έχει την δυνατότητα να απαιτεί από τον υποκείμενο στον φόρο να επιδεικνύει την περιουσιακή του κατάσταση από την οποία να να μπορεί να βγει συμπέρασμα από που προέρχεται η εισερχόμενη ταμειακή ροή.
Φυσικά, αυτό που θα καταλήξει να συμβαίνει είναι ότι οι περισσότεροι Ιταλοί - ειδικά οι πλουσιοτέροι - θα ανοίξουν τραπεζικούς λογαριασμούς είτε σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης που δεν έχουν καθορίσει ένα παρόμοιο δρακόντειο καθεστώς εμβασμάτων, είτε - πιο ρεαλιστικά - σε κάποιους νέους ρυθμισμένους φορολογικούς παραδείσους, όπως πχ η Σιγκαπούρη, τώρα που το κύριο επιχειρηματικό μοντέλο της Ελβετίας για αιώνες έχει καταστραφεί.
Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι ακόμη μικρότερες εισροές κεφαλαίων στην Ιταλία - ακριβώς το αντίθετο από ό, τι η απελπισμένη ιταλική κυβέρνηση προσπαθεί να επιτύχει. Αλλά αυτό είναι μια ανησυχία για την επόμενη ιταλική κυβέρνηση και μάλιστα γι' αυτήν που αμέσως θα την αντικαταστήσει.
Προς το παρόν, ας προσποιηθούμε όλοι ότι Ευρώπη φτιάχθηκε, ακόμη και καθώς προετοιμάζεται για την πυρηνική επιλογή: τη δήμευση των αποταμιεύσεων συνταξιοδότησης.
ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ:
To άρθρο περιγράφει ένα ακόμη μέτρο εμπνευσμένο υπό την καθοδήγηση της Ευρωπαικής Επιτροπής για υπερφορολόγηση του Νότου.
Η διάταξη που προβλέπει αυτό το ακραίο και αναποτελεσματικό μέτρο υπογράφηκε στις 18 Δεκεμβρίου του 2013 ως τροποποίηση στο νόμο 97/2013, σχεδόν παράλληλα με τις δικές μας φορολογικές ρυθμίσεις.
Η εφαρμογή του νόμου θα γίνει στις 16 Ιουλίου, ώστε να αποφευχθεί επίπτωση στις επικείμενες ευρωεκλογές.
Και μόνο οι παραπάνω λεπτομέρειες δείχνουν δολιότητα και κουτοπονηριά εκ μέρους των κυβερνήσεων και της Ευρωπαικής Επιτροπής.
Τα αποτελέσματα παρόμοιων μέτρων θα τα δούμε στο κοντινό μέλλον.
Οι καταθέσεις σε ξένες τράπεζες δεν θα επιστρέφουν στην Ιταλία μέσω του τραπεζικού συστήματος, καθώς οι κάτοχοι τους δεν θα θέλουν ούτε να φορολογηθούν με τον εξωφρενικό συντελεστή 20%, ούτε να αποκαλύψουν το σύνολο των καταθέσεων τους στο εξωτερικό.
Οι μεταφορές κεφαλαίων δεν θα είναι πλέον ελεύθερες, καθώς εισάγονται γραφειοκρατικά εμπόδια με πρόσχημα την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Το ελεύθερο εμπόριο θα περιορισθεί σημαντικά ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαικής 'Ενωσης, καθώς μία παρόμοια φορολόγηση δεν βασίζεται στην φιλοσοφία του ΦΠΑ:Δεν υπάρχουν συμψηφισμοί φόρων για εισερχόμενα και εξερχόμενα εμβάσματα.
'Ολα δείχνουν μία σχεδιαζόμενη εκτροπή σε βάρος των οικονομικών ελευθεριών και της περιουσίας των Ευρωπαίων πολιτών, που ξεκινάει από τις χώρες του Νότου με το πρόσχημα της καταπολέμησης του χρέους και των ελλειμμάτων.
Μην έχετε αμφιβολίες ότι οι πρωτοβουλίες αυτές σχεδιάζονται και υλοποιούνται από κυβερνήσεις δοσίλογων σε βάρος των λαών τους. Τα μέτρα αυτά καμμία ανεξάρτητη κυβέρνηση δεν θα τα υιοθετούσε με πρωτοβουλία της για τους υπηκόους της, καθώς αντιβαίνουν στην ανταγωνιστικότητα της χώρας και δεν εφαρμόζονται αμοιβαία στις υπόλοιπες χώρες.
Φορολογία σε εισερχόμενα εμβάσματα δεν προβλέπεται σήμερα σε καμμία χώρα...
Τα σημάδια πληθαίνουν ότι κάτι πολύ σοβαρό θα συμβεί μετά τις ευρωεκλογές.
Τι θα είναι αυτό δεν είναι επακριβώς γνωστό, αλλά ίσως προετοιμάζεται η κατάρρευση του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος.
'Ενα τραπεζικό σύστημα με ελάχιστα ίδια κεφάλαια, πλημμελή εποπτεία και κρυμμένες επιμελώς ζημίες δεν μπορεί να σταθεί χωρίς εμπόδια στη διεθνή κίνηση κεφαλαίων.
Αν δεν υπάρχουν εμπόδια η κρίση σε μία χώρα μεταφέρεται ακαριαία στις υπόλοιπες χώρες.
Τα κεφάλαια αποκομμένα από τις εγχώριες οικονομίες δεν έχουν ουσιαστικά αξία.
Αν μεταφέρονταν όλα τα διαθέσιμα κεφάλαια σε ευρώ στην Γερμανία μέσω των τραπεζών τι αξία θα είχαν αν στη συνέχεια αποσύρονταν οι χώρες από το ευρώ μαζικά και αποκτούσαν δικά τους νομίσματα;
To ερώτημα σήμερα φαντάζει θεωρητικό, αλλά η απάντηση είναι: Mηδενική αξία...
Αν θέλετε να το καταλάβετε και έμπρακτα πάρτε οποιοδήποτε χαρτονόμισμα σε ευρώ και παρατηρήστε το.
Ποιά χώρα το έχει εκδώσει και ποιά χώρα είναι υποχρεωμένη να το πληρώσει;
Kαμμία.
Είναι ένα απλό αριθμημένο χαρτάκι που έχει εκδοθεί από την ΕΚΤ, που έχει καταβεβλημένο κεφάλαιο μόνο 7,5 δισ. ευρώ... Δεν είναι καν έγγραφο, καθώς δεν φέρει οποιοδήποτε κείμενο ή υπόσχεση πάνω του.
Δεν είναι αξιόγραφο, ούτε πληρωτέο επί τη εμφανίσει από κανένα...
