Τι είναι το Μάαστριχτ; Τι καινοτομίες έφερε η από 7/2/1992 συνθήκη του Μάαστριχτ; Ποιες είναι οι 4 ελευθερίες της ΕΕ; Τι σημαίνουν οι όροι ΕΣΚΤ, ΕΚΤ και ΟΝΕ; Πως θανατώθηκε το εθνικό μας νόμισμα η Δραχμή και η εθνική μας ανεξάρτητη νομισματική και συναλλαγματική πολιτική;
Τώρα με τα μνημόνια και τις διεθνείς συμβάσεις χάθηκε και οποιαδήποτε ανεξάρτητη δημοσιονομική και ευρύτερα κάθε οικονομική πολιτική!
Σήμερα ζούμε την υλοποίηση των «ύποπτων» σχεδιασμών της συνθήκης του Μάαστριχτ. Είμαστε σε πολεμικό σκάφος που οδηγείται από «φίλους» (εχθρούς) κι εμείς τελείως άοπλοι χωρίς εθνικό νόμισμα και δυνατότητα άσκησης εθνικής συναλλαγματικής και νομισματικής πολιτικής. Αυτά και τα συμπαρομαρτούντα πραγματεύονται στο παρόν άρθρο, μπαίνοντας στα «άδυτα» του θεσμικού οικοδομήματος της ΕΕ, της ΟΝΕ και των οργάνων τους.
Το Μάαστριχτ είναι μια μικρή κωμόπολη της Ολλανδίας. Ήταν άγνωστη στο ευρύ κοινό έως το Δεκέμβρη του 1991, τότε που οι υπουργοί Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ), που τη συγκροτούσαν 12 ευρωπαϊκά κράτη (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Βρετανία, Ιρλανδία, Δανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα), συνυπέγραφαν τη Συνθήκη μετεξέλιξής της σε Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), της γνωστής πλέον Συνθήκης του Μάαστριχτ. Αποτελεί το θεμέλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μεταξύ άλλων η Συνθήκη αυτή μιλούσε για τη δημιουργία της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ), την καθιέρωση ενιαίου νομίσματος για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Η δημιουργία της ΟΝΕ και το κοινό νόμισμα πραγματοποιήθηκε με τα οικτρά αποτελέσματα που ζούμε.
Η Συνθήκη του Μάαστριχτ ήταν η βάση για τις «περιβόητες» «τέσσερις ελευθερίες»: Ελευθερία στην κίνηση των κεφαλαίων, εμπορευμάτων, εργατικού δυναμικού και εγκατάστασης επιχειρήσεων υπηρεσιών. Είχαν θεσμοθετηθεί με την «Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη» το 1986 και διασφαλίστηκαν με το κείμενο στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τη θεσμοθέτηση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης.
Με την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων επιτρέπεται στις πολυεθνικές επιχειρήσεις και τις μεγάλες τράπεζες να διακινούν ελεύθερα αστρονομικά ποσά, με σκοπό την εκτόξευση των κερδών τους, να εξαγοράζουν συνειδήσεις, να χειραγωγούν τις χρηματιστηριακές αξίες, να οικειοποιούνται ακόμα και ζωτικής σημασίες δημόσιες επιχειρήσεις κοκ.
Η ελευθερία κίνησης εμπορευμάτων και υπηρεσιών «έκοψε» τη δυνατότητα εισπράξεων των κρατών από δασμούς και προστασίας της εγχώριας παραγωγής. Αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή της ντόπιας βιομηχανίας, βιοτεχνίας και της πρωτογενούς οικονομίας. Τις τελευταίες «ελευθερίες», αυτή της «ελεύθερης» κίνησης εργατικού δυναμικού και υπηρεσιών, τη βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι με το χειρότερο τρόπο. Με βάση αυτή δημιουργήθηκαν οι ρυθμίσεις της «Λευκής Βίβλου», οι οποίες μετέτρεψαν τον εργαζόμενο σε μετανάστη, σε «απασχολήσιμο» και ενοικιαζόμενο μέσο, δηλαδή υποχρεωμένο να παρέχει την εργασία του, όπως, όποτε και όπου του τη ζητήσει ο εργοδότης.
Από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ απορρέουν όλες οι αντεργατικές ρυθμίσεις για τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, οι αντιασφαλιστικοί νόμοι, η εμπορευματοποίηση - ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, οι ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών τομέων της οικονομίας που ήταν κρατική ιδιοκτησία, η πολιτική λιτότητας για τους εργάτες και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, το ξεκλήρισμα της αγροτιάς με την ΚΑΠ, η ενίσχυση του ανταγωνισμού σε βάρος των αυτοαπασχολουμένων και μικρών ΕΒΕ.
Η Συνθήκη του Μάαστριχτ συναποφασίστηκε από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών το Φεβρουάριο του 1992 (στο ελληνικό Κοινοβούλιο ψηφίστηκε τον Ιούλη του 1992, απ' όλα τα κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΠΟΛ ΑΝ. χωρίς μάλιστα οι βουλευτές να τη γνωρίζουν, αφού δεν τους δόθηκε το κείμενο, κανένα κρατικό όργανο δεν την έδωσε στη δημοσιότητα, ενώ μόνο το ΚΚΕ την καταψήφισε).
Από ελληνικής πλευράς τη συνθήκη υπέγραψαν ο πρόεδρος της δημοκρατίας, ο Αντώνης Σαμαράςως υπουργός εξωτερικών και ο Ευθύμιος Χριστοδούλου ως υπουργός εθνικής οικονομίας
Παρακάτω παραθέτονται ορισμένα από τα πιο σημαντικά άρθρα της συνθήκης του Μάαστριχτ για όσους επιθυμούν, να εισχωρήσουν στο πολυδαίδαλο θεσμικό λαβύρινθο της ΕΕ και των οργάνων της. Όμως η ουσία της όλης υπόθεσης είναι όσα καταγράφονται παραπάνω στο άρθρο αυτό.
Κεφάλαιο Ζ (Τροποποιήσεις, συμπληρώσεις της συνθήκης για την ΕΕ)
Σε ολόκληρο το κείμενο της συνθήκης:
1) Ο όρος «Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα» αντικαθίσταται από τον όρο «Ευρωπαϊκή Κοινότητα».
Η συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας τροποποιείται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου προκειμένου να ιδρυθεί Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
2) Αντικατάσταση άρθρων και νέα άρθρα της συνθήκης της ΕΕ.
«Άρθρο 2
Η Κοινότητα έχει ως αποστολή, με τη δημιουργία κοινής αγοράς, οικονομικής και νομισματικής ένωσης και με την εφαρμογή των κοινών πολιτικών ή δράσεων που αναφέρονται στα άρθρα 3 και 3 Α, να προάγει την αρμονική και ισόρροπη ανάπτυξη των οικονομικών δραστηριοτήτων στο σύνολο της Κοινότητας, μία σταθερή και διαρκή, μη πληθωριστική και σεβόμενη το περιβάλλον ανάπτυξη, έναν υψηλό βαθμό σύγκλισης των οικονομικών επιδόσεων, ένα υψηλό επίπεδο απασχόλησης και κοινωνικής προστασίας, την άνοδο του βιοτικού επιπέδου και της ποιότητας ζωής, την οικονομική και κοινωνική συνοχή και την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών.»
«Άρθρο 3
Για τους σκοπούς του άρθρου 2, η δράση της Κοινότητας περιλαμβάνει, σύμφωνα με τους όρους και με το χρονοδιάγραμμα που προβλέπει η παρούσα συνθήκη:
α) την κατάργηση, μεταξύ των κρατών μελών, των δασμών και των ποσοτικών περιορισμών κατά την εισαγωγή και την εξαγωγή εμπορευμάτων, καθώς και όλων των άλλων μέτρων ισοδυνάμου αποτελέσματος,
β) μια κοινή εμπορική πολιτική,
γ) μια εσωτερική αγορά την οποία θα χαρακτηρίζει η εξάλειψη των εμποδίων στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των προσώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων, μεταξύ των κρατών μελών,
ε) μια κοινή πολιτική στον τομέα της γεωργίας και της αλιείας,
ζ) ένα καθεστώς που εξασφαλίζει ανόθευτο ανταγωνισμό μέσα στην εσωτερική αγορά,
η) την προσέγγιση των εθνικών νομοθεσιών στο βαθμό που απαιτείται για τη λειτουργία της κοινής αγοράς,
ρ) τη σύνδεση με τις υπερπόντιες χώρες και εδάφη, με σκοπό την αύξηση των συναλλαγών και την προώθηση με κοινή προσπάθεια της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης…»
«Άρθρο 3 Α
1. Για τους σκοπούς του άρθρου 2, η δράση των κρατών μελών και της Κοινότητας περιλαμβάνει, σύμφωνα με τους όρους και με το χρονοδιάγραμμα που προβλέπει η παρούσα συνθήκη, τη θέσπιση μιας οικονομικής πολιτικής …και ασκείται σύμφωνα με την αρχή της οικονομίας της ανοιχτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό.
2. Παράλληλα... η δράση αυτή περιλαμβάνει τον αμετάκλητο καθορισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών, γεγονός που θα οδηγήσει στην καθιέρωση ενιαίου νομίσματος, του ECU, και τον καθορισμό και την άσκηση ενιαίας νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής,πρωταρχικός στόχος των οποίων είναι η διατήρηση της σταθερότητας των τιμών (σ.σ. σκληρό νόμισμα), και, υπό την επιφύλαξη του στόχου αυτού, η υποστήριξη των γενικών οικονομικών πολιτικών στην Κοινότητα, σύμφωνα με την αρχή της οικονομίας της ανοιχτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό.» (σ.σ. ισχύουν για όλα τα κράτη μέλη, άρα και αυτά εκτός της ΟΝΕ!!!)
«Άρθρο 4 Α
Ιδρύεται, με τις διαδικασίες που προβλέπει η παρούσα συνθήκη, ένα Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών, εφεξής καλούμενο “ΕΣΚΤ”, και μία Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, εφεξής καλούμενη “ΕΚΤ”, που δρουν μέσα στα όρια των εξουσιών που τους ανατίθενται από την παρούσα συνθήκη και το προσαρτημένο σ' αυτήν καταστατικό του ΕΣΚΤ και της ΕΚΤ, το οποίο εφεξής καλείται “Καταστατικό του ΕΣΚΤ”.» (σ.σ. ισχύουν για όλα τα κράτη μέλη, άρα και αυτά εκτός της ΟΝΕ!!!)
«Άρθρο 73 Β
Στα πλαίσια των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου, απαγορεύεται οποιοσδήποτε περιορισμός των κινήσεων κεφαλαίων μεταξύ κρατών μελών και μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών…» (σ.σ. ισχύουν για όλα τα κράτη μέλη, άρα και αυτά εκτός της ΟΝΕ!!!)
«Άρθρο 104
1. Απαγορεύονται οι υπεραναλήψεις ή οποιουδήποτε άλλου είδους πιστωτικές διευκολύνσεις από την ΕΚΤ ή από τις κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών, οι οποίες εφεξής αποκαλούνται “Εθνικές κεντρικές τράπεζες”, προς κοινοτικά όργανα ή οργανισμούς, κεντρικές κυβερνήσεις, περιφερειακές, τοπικές ή άλλες δημόσιες αρχές, άλλους οργανισμούς δημοσίου δικαίου ή δημόσιες επιχειρήσεις των κρατών μελών. απαγορεύεται επίσης να αγοράζουν απευθείας χρεώγραφα από τους οργανισμούς ή τους φορείς αυτούς, η ΕΚΤ ή οι εθνικές κεντρικές τράπεζες.
2. Η παράγραφος 1 δεν ισχύει για τα πιστωτικά ιδρύματα που ανήκουν στο Δημόσιο (σ.σ. η Ελλάδα δεν έχει τέτοιο δημόσιο πιστωτικό ίδρυμα, άρα αντλεί κεφάλαια έμμεσα και υποχρεώνεται σε πρόσθετους τόκους) στα οποία οφείλουν να επιφυλάσσουν οι εθνικές κεντρικές τράπεζες και η ΕΚΤ την ίδια μεταχείριση όπως και στα ιδιωτικά πιστωτικά ιδρύματα όσον αφορά τη διάθεση αποθεμάτων από τις κεντρικές τράπεζες.»
«Άρθρο 105
1. Πρωταρχικός στόχος του ΕΣΚΤ είναι η διατήρηση της σταθερότητας των τιμών (σ.σ. δηλαδή και τα εκτός ΟΝΕ κράτη μέλη δεσμεύονται για τη νομισματική/συναλλαγματική πολιτική τους) . Με την επιφύλαξη του στόχου της σταθερότητας των τιμών… 2. Το ΕΣΚΤ ενεργεί σύμφωνα με την αρχή της οικονομίας της ανοιχτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό… 2. Τα βασικά καθήκοντα του ΕΣΚΤ είναι:
- να χαράζει και να εφαρμόζει τη νομισματική πολιτική της Κοινότητας,
- να διενεργεί πράξεις συναλλάγματος σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 109,
- να κατέχει και να διαχειρίζεται τα επίσημα συναλλαγματικά διαθέσιμα των κρατών μελών.»
(σ.σ. ισχύουν για όλα τα κράτη μέλη, άρα και αυτά εκτός της ΟΝΕ!!!)
«Άρθρο 105 Α
1. Η ΕΚΤ έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπει την έκδοση τραπεζογραμματίων μέσα στην Κοινότητα. Η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες μπορούν να εκδίδουν τέτοια τραπεζογραμμάτια. Τα τραπεζογραμμάτια που εκδίδονται από την ΕΚΤ και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες είναι τα μόνα τραπεζογραμμάτια που αποτελούν νόμιμο χρήμα μέσα στην Κοινότητα…»
«Άρθρο 106
1. Το ΕΣΚΤ αποτελείται από την ΕΚΤ και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες.
3. Το ΕΣΚΤ διοικείται από τα όργανα λήψης αποφάσεων της ΕΚΤ, τα οποία είναι το Διοικητικό Συμβούλιο και η Εκτελεστική Επιτροπή.»
«Άρθρο 107
Κατά την άσκηση των εξουσιών και την εκτέλεση των καθηκόντων και υποχρεώσεων που τους ανατίθενται από την παρούσα συνθήκη και το καταστατικό του ΕΣΚΤ, ούτε η ΕΚΤ, ούτε οι εθνικές κεντρικές τράπεζες, ούτε κανένα μέλος των οργάνων λήψης αποφάσεων των ιδρυμάτων αυτών, δεν ζητάει ούτε δέχεται υποδείξεις από τα κοινοτικά όργανα ή οργανισμούς, από την κυβέρνηση κράτους μέλους ή από άλλο οργανισμό. Τα κοινοτικά όργανα ή οργανισμοί καθώς και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών αναλαμβάνουν την υποχρέωση να τηρούν την αρχή αυτή και να μην επιδιώκουν να επηρεάζουν τα μέλη των οργάνων λήψης αποφάσεων της ΕΚΤ ή των εθνικών κεντρικών τραπεζών, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους...»
«Άρθρο 108
Κάθε κράτος μέλος εξασφαλίζει, το αργότερο μέχρι και την ημερομηνία ίδρυσης του ΕΣΚΤ, ότι η εθνική νομοθεσία του, συμπεριλαμβανομένου του καταστατικού της εθνικής κεντρικής του τράπεζας, συμφωνεί με την παρούσα συνθήκη και το καταστατικό του ΕΣΚΤ.»
Ακροτελεύτιο Σχόλιο: Μετά όλα τα παραπάνω, γίνεται φανερό, ότι η νομισματική, συναλλαγματική και γενικότερα η οικονομική πολιτική των κρατών μελών δεν καθορίζονται από τους θεσμούς της Ευρωζώνης, αλλά είναι -μέσω του ΕΣΚΤ της συνθήκης του Μάαστριχτ- άρρηκτα δεμένες με τον ίδιο θεσμό της ΕΕ και δεσμεύουν όλα τα κράτη μέλη της!!! Κατά συνέπεια, είναι τεράστιες οι ευθύνες όσων πολιτικών απεμπόλησαν την εθνική μας κυριαρχία και την άσκηση ανεξάρτητης οικονομικής πολιτικής σε ανεξέλεγκτους σχεδόν οικονομικοτεχνοκρατικούς οργανισμούς (ΕΣΚΤ, ΕΚΤ κλπ.), με όλες τις δυσμενείς συνέπειες της εκτεταμένης βίαιης φτωχοποίησης και γενοκτονίας σε βάρος του Ελληνικού Έθνους!
drachmi5.gr