του Στρατή Μαζίδη
Ήδη ο Μιχάλης Ιγνατίου έθεσε πολύ γλαφυρά το θέμα με τη μεταστροφή του Αναστασιάδη που θεωρητικά έγινε τούρκος πριν λίγες ημέρες όταν ο Μπαν Κι Μουν τον χαρακτήρισε εκπρόσωπο των ελληνοκυπρίων αντί για πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας που όμως μετατρέπεται σε κυριολεκτικό τούρκο προσερχόμενος στις συνομιλίες που φυσικά ο Ερόγλου έσπευσε να αποδεχθεί. Κορόιδο είναι; Πού θα βρει καλύτερη συγκυρία;
Νίκος Αναστασιάδης, ο άνθρωπος που εξαπατούσε τον κυπριακό λαό προεκλογικά λέγοντας "εγώ ο Νίκος Αναστασιάδης, δεσμεύομαι ότι δε θα βάλω την υπογραφή μου σε πρόταση κουρέματος καταθέσεων".
Και την έβαλε. Φαρδιά, πλατιά τελειώνοντας την οικονομία του νησιού.
Επίσης μόλις πριν λίγες ημέρες τουρκική φρεγάτα καταδίωξε νορβηγικό ερευνητικό εντός της κυπριακής ΑΟΖ.
Με άλλα λόγια, η Κύπρος θυμίζει αυτόν που έπιασαν οι νταβατζήδες σε ένα στενό, τον πλάκωσαν στο ξύλο και μετά τον οδηγούν στο γραφείο του αρχιμαφιόζου για να...συζητήσει.
Με μια κατεστραμμένη οικονομία, δίχως συμμαχίες, αποψιλωμένη και με έναν ηγέτη, πολιτικό νάνο, πολιτικό απατεώνα, το Νίκο Αναστασιάδη που ένα χρόνο μετά την εκλογή του έρχεται να τελειώσει την αποστολή του και να αποτελειώσει το μαρτυρικό και ιστορικό αυτό τόπο.
Μέσα σε όλα, απαραίτητος κολαούζος, σιγονταριστής και πολιτικός υποτιθέμενος πατριώτης που κάποτε έριχνε κυβερνήσεις -και καλά- για τη Μακεδονία, ο έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, που προφανώς ξέχασε και αυτός ότι υπάρχει ανεξάρτητο κυπριακό κράτος και όχι δύο κοινότητες.
Πόθεν προέκυψαν οι δύο κοινότητες κε Σαμαρά; Ποια ήταν η αναλογία ελληνοκυπρίων - τουρκοκυπρίων το 1974 πριν τον Αττίλα;
Δεν είναι κυρίαρχο κράτος η Κύπρος;
Δυστυχώς το μέλλον διαγράφεται ζοφερό. Η Κύπρος επιλέγει να ανοίξει μόνη της μια πόρτα η οποία οδηγεί σε μια σκοτεινή κατηφορική κλίμακα.
Μόνη ελπίδα; Ο κυπριακός λαός στο επερχόμενο δημοψήφισμα της όποιας λύσης.
Εκεί θα δούμε και θα διαπιστώσουμε αν ζει ο Τάσσος Παπαδόπουλος και αν άφησε τελικά παρακαταθήκες στο πέρασμά του.