Πάντα μας παρέχουν θέαμα οι πολιτικοί...Και οι "παραστάσεις" που θα στηθούν για τις επερχόμενες Αυτοδιοικητικές εκλογές, ιδιαίτερα για το Δήμο της Αθήνας, όπου υπάρχει και παράδοση στην παρουσία υποψηφίων ή και εκλεγμένων δημάρχων με ιδιαιτερότητες αξιοπρόσεκτες, θα μας επιτρέψουν να μη ζούμε απλώς τις θυελλώδεις συνέπειες των οικονομικών μέτρων στην καθημερινότητά μας.
Ναι μεν θα ζήσουμε, για μια ακόμη φορά, τη θλιβερή κομματική σκυταλοδρομία με εμπρηστικές και ανερμάτιστες δηλώσεις, μια σκυταλοδρομία που βγάζει όλα τα κόμματα νικητήρια στον ανταγωνισμό της υποβάθμισης των απαιτήσεων του λαού από τις συλλογικές μορφές δράσης, αλλά θα ζήσουμε και την παράνοια της πολιτικής υπό μορφή striptease. Και τους πολιτικούς, όσους τέλος πάντων διαθέτουν και το "υπόβαθρο", να λικνίζονται με θρασεία αναίδεια γύρω από τη μπάρα της ηδυπάθειας, παρέχοντας πλούσιο θέαμα στους όποιους εθισμένους και έχοντες επικούρεια διάθεση ψηφοφόρους. Ταυτόχρονα, όμως, παραδομένοι στον αυτοερωτισμό τους και στην αυταρέσκειά τους, "αποθαυμαζόμενοι" και χειροκροτούμενοι από διαφόρους αυλόδουλους και "τσανακογλείφτες" , θα προκαλούν το κοινό αίσθημα απεκδεδυμένοι και γυμνοσκελείς από ειλικρίνεια, αισθητική, αιδημοσύνη και στοιχειώδη σοβαρότητα...
Είναι πολλοί, άλλωστε, οι strippers στην εγχώρια πολιτική σκηνή. Κάποιοι μάλιστα διαθέτουν και τα ανάλογα προσόντα. Και κατά καιρούς έγιναν η "πέτρα" σκανδάλων και έντονων αντιδράσεων με κομματικές αδιέξοδες "ευτράπελες" καταστάσεις. Οι τελευταίοι Νάρκισσοι και ερωτομανείς, ωστόσο, δεν μας απασχολούν, με την έννοια ότι η ιδιαιτερότητά τους δεν προσβάλλει τη αξιοπρέπειά μας και την όποια ηθική τάξη των πραγμάτων, όπως τέλος πάντων η κατεστημένη νοοτροπία της κοινωνίας επιβάλλει. Οι άλλοι όμως που περιφέρουν και επιδεικνύουν αδιάντροπα τη γυμνότητά τους από κάθε λογική και έντιμη θεώρηση της πολιτικής, δεν μπορεί να μην μας απασχολούν.
Πρέπει να μας απασχολούν και να μας οργίζουν. Αν δεν οργιστούμε οι Ελληνες, το χάσαμε το παιχνίδι σε σύντομο χρονικό διάστημα. Εκτός κι αν αποφασίσααμε να γίνουμε έγχρωμοι άποικοι των λευκών της Δύσης, του Βορρά και της Ανατολής. όσο ανεχόμαστε την πολιτική striptease και τους Νάρκισσους strippers των αβούλευτων της Βουλή., Κι όσο δε έχουμε συναντίληψη στην "κοινή πλεύση" για διέξοδο από την εθνική κρίση, τόσο στη Βουλή των Ελλήνων, στο δικό μας Οίκο της Δημοκρατίας, οι απογυμμωμένοι ηδονιστές της πολιτικής αναισχυντίας, θα επιδίδονται σε ανούσιες πολιτικές "κοκορομαχίεςς". Κι αν δν παύσουν να πλειοψηφούν οι εθελόδουλοι πολιτικοί που απλώς παράγουν συνθήματα, για να "πιάνουν" το λαικό θυμικό, μόνο εθνικές συμφορές θα συλλέγουμε...
Και δεν είναι μόνο η λαίλαπα της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε. Δεν είναι μόνο οι κομματικές επιδιώξεις με ημερομηνία λήξης, που καταχειμάζουν την παραπαίουσα ιστορική συνείδηση του λαού. Είναι και η συνολικά χρόνια βλακώδης ελληνική στάση, που "συγκατατίθεται" και "συμβάλλει" στην από κοινού με την Τουρκία αναγνώριση μιας ιδιοτυπίας στην Κύπρο και του Αιγειακού χώρου, επιδεικτικής ιδιάζουσων ρυθμίσεων πέραν και επέκεινα των επιταγών του Διεθνούς Δικαίου. Αναπόφευκτα παρεισφρύουν έτσι εξωνομικές μεταβλητές, "νομιμοποιούνται" έμμεσα οι τουρκικές αξιώσεις και ελαχιστοποιούνται τα έσχατα όρια των σοβαρών αντεπιχειρημάτων μας. Σε μια περίοδο μάλιστα που λέγονται και ακούγονται πολλά περί κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου, ενώ αναπτύσοονται προσδοκίες...
Ασχολούμαστε με τα... ιψενικά τρ'ιγωνα της πολιτικής και παρακολουθούμε απαθείς τη "δυαδική" προσωποποιημένη ανύποπτη μακαριότητα των κυβερνώντων, που θρέφεται από την υπνωμένη συνείδηση και συνιστά μεσοπρόθεσμα την ομολογία χρωκοπίας. Και παγιδευμένοι στην οικονομική ανέχεια, στην αναφάλεια μας και με πληγωμένη βάναυσα την εθνική μας αξιοπρέπεια, δεν συνειδητοποιούμε ότι η εξωτερική μας πολιτική αποτελεί μια μεταβλητή του πολιτικού μας συστήματο, ενώ θα έπρεπε να συνιστά μια σταθερά, τουλάχιστον σ' ό,τι αφορά το βασικό πλέγμα αρχών.
Απαιτείται εθνική αυτογνωσία και αυτοκριτική. Η Ελλάδα εθεωρείτο για αιώνες OPUS DEI (έργο Θεού). Οφείλει ο λαός ωστόσο που είναι αμετάκλητα καλεσμένος σε μια ιστορική αποστολή, για να ανταποκριθέι να ενσαρκώσει ορισμένες αξίες, οι οποίες συνιστούν την αιχμή του ιστορικού δόρατος. Εχει ανάγκη απ' όσους με την εντιμότητα τους, που είναι και ένα δοκιμαστήριο για τους νεκροπομπούς της πολιτικής ζωής, να εξανθρωπίσουν την εξουσία συνδυάζοντας το RES POLITICA και το RES HUMANA.
Ας μην παρασυρόμαστε λοιπόν από το life-style της πολιτικής κι ας μη αφηνόμαστε άπραγοι θεατές των τετελεσμένων των διαφόρων αναιδών strippers της πολιτικής σκηνής...