του Στρατή Μαζίδη
Μια πορτοκαλί βελούδινη επανάσταση που οδήγησε σε μια κατακόκκινη στο αίμα εξέγερση.
Μια πρωθυπουργός με πλεξούδες κουλουράκια στο κεφάλι η οποία έκανε περιουσία αρκετών δις δολαρίων, κατέληξε στη φυλακή και εξήλθε θριαμβευτικά.
Ένας Γιανούκοβιτς που επανήλθε στην εξουσία αλλά προφανώς δεν τη διαχειρίστηκε σωστά και με τις διαδηλώσεις έχασε τον έλεγχο βάζοντας ελεύθερους σκοπευτές να χτυπούν στο ψαχνό.
Είναι δύσκολο να κρίνει κανείς τι και ποιος φταίει στην Ουκρανία.
Επιπρόσθετα αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν δημιουργείς εθνοτικές σαλάτες στα πλαίσια ενός κράτους. Μια ματιά στις αλλαγές του χάρτη της περιοχής στην ιστορία το αποδεικνύει.
Η Τιμοσένκο με τους φιλοναζιστές διαδηλωτές επανέρχεται, τουλάχιστον στο δυτικό τμήμα.
Η ανατολική Ουκρανία ψηφίζει Ρωσία.
Η Κριμαία που άνηκε στη Ρωσία, ζητά την προστασία της "μαμάς".
Οι τουρκογενείς τατάροι όμως που ζουν εκεί, εναντιώνονται.
Τούρκοι καθηγητές του Ερντογάν του Μεγαλοπρεπή ονειρεύονται την ημισέληνο στο Kerch.
Ο Πούτιν διατάζει γυμνάσια και τα ξένα ρεπορτάζ για έτοιμες μονάδες, μεραρχίες και τεθωρακισμένα δίνουν και παίρνουν.
Οι δυτικοί προειδοποιούν τους ρώσους και οι τελευταίοι το ίδιο.
Πολύ φοβάμαι ότι στην περιοχή της Κριμαίας θα γίνει της Κορέας. Χερσόνησοι κι οι δύο...