Οι μεγάλες πράξεις προβάλλουν ως τρανές μαρτυρίες καταξίωσης του ανθρώπου. Σελαγίζουν τις ύστατες ικμάδες της συνείδησης και αιωνίζονται μετέωρες, χωρίς να μπορούν να πουν περισσότερα. Η ανθρώπινη γλώσσα αδυνατεί να εκφραστεί, γιατί παραμένει πάντα συμβολική μαρτυρία που σώζει τα φαινόμενα, καλύπτοντας ταυτόχρονα την ουσία.
Είναι φανερό, ωστόσο, ότι οι πολιτικοί μας στην Ελλάδα ουδεμία σχέση έχουν με "μεγάλες πράξεις", με τη συνείδησή τους να έχει αποκτήσει την ελαστικότητα, που τους επιτρέπει την ευκαμψία της σπονδυλικής τους στήλης ενώπιον ανομολόγητων συμφερόντων...
Προσπαθούν απλώς να κερδίσουν χρόνο με μυθοπλασίες και απλουστεύσεις. Με τη "συμπαγή" πάντα δικαιολογία των μνημονιακών όρων και των απαιτήσεων των δανειστών, με υποσχέσεις και λεξιμαγνείες, η Ελλάδα, ο Ελληνισμός, οι Ελληνες παγιδεύτηκαν και παγιδεύονται από τη λεκτική ελπίδα και τη βερμπαλιστική αισιοδοξία των κυβερνώντων της συμφοράς, οι οποίοι έχουν εκφυλίσει παρακαταθήκες του παρελθόντος.
Και οι πολίτες όμως, εν πολλοίς ευαπάτητοι και εύπιστοι, αιχμάλωτοι μιας εθιστικής λειτουργίας τους ή χρόνια πλέον ανασφαλείς και εκφοβισμένοι, μετατρέπονται σε Λωτοφάγους, που κινούνται γύρω από μια τεράστια καταπακτή, όπου με το παραμικρό παραπάτεμα, πέφτουν μέσα και χάνονται στην αβυσσαλέα τρύπα της κοινωνικής αθλιότητας.
Δηλώσεις και προβλέψεις στη...σκιά των κυβερνητικών υποσχέσεων κατακλύζουν τις διάφορες εκπομπές της "εύπεπτης" έως αποβλακωτικής ενημέρωσης. Με τους διαφόρους ανερμάτιστους και τα "παπαγαλάκια" της ευεργετικής επίδρασης των μνημονίων να περιφέρουν ανά την επικράτεια τη "βεβαιότητα" ότι είναι θέμα χρόνου η έξοδος της χώρας από την κρίση. Να μας μιλούν για το "κατόρθωμα" της κυβέρνησης να έχει "πρωτογενές πλεόνασμα" και για τους ελλοχεύοντες ξένους επενδυτές. Την ίδια ακριβώς ώρα, που τα ξένα ΜΜΕ και οι ξένοι σχολιαστές επισημαίνουν το δυσεπίλητο πρόβλημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, που είναι αδήριτη προυπόθεση για να μπεί η χώρα σε ελεγχόμενη οικονομική κατάσταση, ενώ αμφισβητούνται τα στοιχεία περί πρωτογενούς πλεονάσματος.
Και βέβαια τα πλάνα του τηλεοπτικού και φωτογραφικού φακού των ξένων Μέσων καταγράφουν τις εικόνες αθλιότητας της ελληνικής κοινωνίας, που επιμελώς αποκρύβονται από την εγχώρια "ξεφτίλα" των ΜΜΕ και τους στρατευμένους δημοσιογράφους της παχυλής επιβίωσης ή και της άγνοιας. Μπορεί, εξάλλου, να είναι ανίδεοι εν πολλοίς και άλλο τόσο διαστροφείς της αλήθειας των πραγμάτων, αλλά γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο χρόνος είναι ο νεκροθράφτης κάθε λεκτικών τηλεοπτικών υπερβάσεων, κάθε κειμένου, που βλέπει το φως της δημοσιότητας. Και δεν έχουν άδικο. Οι λέξεις του τηλεοπτικού και εφημεριδογραφικού λόγου, του κάθε παρουσιαστή ή αρθρογράφου, είναι απλώς ακριβές ή φτηνές εταίρες που ικανοποιούν τις καθημερινές ανάγκες των πάσης φύσεως Λωτοφάγων τούτου του τόπου.
Προβλέψεις και υποσχέσεις για επερχόμενη ανάκαμψη και ανάπτυξη, ακόμα και για υποτιθέμενες ενέργειες με ορίζοντα ημερών, πάντα με τον "μπαμπούλα" τηςστάσης πληρωμών, πετιούνται στους δαιδαλώδεις δρόμους του υποσυνείδητου των πολιτών σαν τα πολύχρωμα σκουπίδια των αποκριάτικων ημερών, στα ρυπαρά πεζοδρόμια των πόλεων, αφού εκπληρώσουν τον ίδιο περίπου ρόλο: Να δώσουν απατηλές ελπίδες,να διασκεδάσουν γυμνούς και μασκαρεμένους φόβους, επιχειρώντας πάντα να θάψουν εκείνη την εσωτερική κοινωνική δυσαρέσκεια που υποβόσκει και επιμένει...
Προβλέψεις για Λωτοφάγους πολίτες! Τι συμβαίνει λοιπόν; Ποια είναι η αλήθεια που κρύβουν τα ψέματα και η συμβατική μας αντίδραση στις προβλέψεις και τις υποσχέσεις των πολιτικών; Διότι κάθε ψέμα είναι η σκιά κάποιας αλήθειας, που δεν μας αρέσει. Οσοι άλλωστε κρατούν καθαρό το νου τους από εντυπώσεις ευκαιριακού χαρακτήρα, γνωρίζουν ότι είναι ζήτημα τεχνικής οι αποδείξεις και όχι αλήθειας...
Η αλήθεια είναι ότι ο καθείς έρχεται αντιμέτωπος με αυτό που ο ίδιος προσελκύει. Και δοκιμάζεται σαν Οδυσσέας. Οχι ακόμα πολυμήχανος, μα που γίνεται τέτοιος παλεύοντας με θάλασες συναισθημάτων και καταιγίδες σκέψεων, με ναρκωτικούς Λωτοφάγους και ηδυπαθείς Κίρκες, με ηγέτες Κύκλωπες μονόφθαλμους. Ολα υπαγορεύονται από τη δική μας συμπεριφορά. Από τη δική μας ανοχή και αντοχή. Και στη δική μας ανοχή και ευπιστία επενδύουν οι διάφοροι "μάγοι" και "τσιρκολάνοι" της πολιτικής.
Ολοι αυτοί οι επίδοξοι "σωτήρες" μας, που αγνοώντας ή αποσιωπώντας την αληθινή Ελευθερία μας , "προφητεύουν" ή υπόσχονται το μέλλον μας, δίχως να τους περνά από το μυαλό, πως έτσι βρίσκονται στη καρδιά της στενόμυαλης αιτιοκρατίας του αποπνικτικότερου υλισμού. Και με την απολιθωμένη πολιτική τους και το κατεδαφισμένο κοινωνικό τους συναίσθημα, βρίσκονται ήδη στον προθάλαμο της ιστορικής καταγραυγής!