O Matteo Renzi γεννήθηκε στη Φλωρεντία τον Ιανουάριο του 1975 και μεγάλωσε στο Rignano Arno.
Από μικρή ηλικία ζει την εμπειρία του προσκοπισμού, η οποία θα του εμφυσήσει την επιθυμία να παίξει και να "αφήσει τον κόσμο λίγο" καλύτερα από ό, τι τον βρήκε" (Baden Powell).
Η προσπάθεια αυτή, επίσης, θα συνεχισθεί έντονα στα γυμνασιακά χρόνια του, στο " Dante " στη Φλωρεντία, όπου ο Matteo συμμετέχει σε αντιπροσωπευτικό θεσμικό όργανο.
Ως φοιτητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου συμβάλλει στην εμφάνιση των "Επιτροπών Prodi", που είναι η πρώτη συμμετοχή του στην πολιτική.
Εργάζεται ως στέλεχος στην οικογενειακή επιχείρηση που ασχολείται με τις υπηρεσίες μάρκετινγκ, συνεχίζοντας παράλληλα την ενασχόληση με τον προσκοπισμό, ως επικεφαλής του τμήματος R/S και ως αρχισυντάκτης του περιοδικού "Ας περπατήσουμε μαζί ".
Τον Σεπτέμβριο του 1999 , παντρεύεται την Agnes, μία φοιτήτρια λογοτεχνίας τότε , που τώρα είναι καθηγήτρια γυμνασίου στη Φλωρεντία.
Την ίδια περίοδο παίρνει πτυχίο νομικής και συντάσσει την διατριβή του με τίτλο :
"Φλωρεντία 1951-1956 : H πρώτη εμπειρία του Giorgio La Pira ως δημάρχου της Φλωρεντίας"
Συγγράφει ακόμα ένα βιβλίο με τίτλο: "H μόδα - Οδηγός για το στυλ του δρόμου και της κίνησης" και το βιβλίο '"Ομως οι κόκκινοι χιτώνες δεν σκότωσαν τον Aldo Moro", μαζί με τον συγγραφέα Lapo Pistelli .
Εν τω μεταξύ, γίνεται επαρχιακός γραμματέας του PPI και συντονιστής της La Margherita της Φλωρεντίας.
Το 2004 εξελέγη πρόεδρος της επαρχίας της Φλωρεντίας.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του μειώνει τους φόρους στην επαρχία, μειώνει το κόστος διαβίωσης και αυξάνει τις επενδύσεις για τον πολιτισμό και το περιβάλλον.
Το 2008 αποφάσισε να επιστρέψει στο παιχνίδι: απέρριψε την πρόταση του κέντρου για να διεκδικήσει μια δεύτερη θητεία ως Πρόεδρος της επαρχίας και την 29 Σεπτεμβρίου ανακοινώνει την υποψηφιότητά του για τις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού κόμματος με σκοπό την εκλογή του ως δήμαρχος της Φλωρεντίας , με το σύνθημα: " 'Η θα αλλάξουμε τη Φλωρεντία ή θα αλλάξουμε θέση εργασίας και θα αρχίσουμε να δουλεύουμε " Εκμεταλλευόμενος την αδράνεια του πολιτικού κατεστημένου κερδίζει στους προκριματικούς προς γενική έκπληξη , το 40,52 % των ψήφων .
Τον Ιούνιο του 2009 εξελέγη δήμαρχος. Στην Φλωρεντία πνέει ήδη νέος αέρας , νέα δυναμική πολιτική δραστηριότητα.
Με ένα δημοτικό συμβούλιο μικρότερο κατά το ήμισυ σε σύγκριση με το παρελθόν και με σύνθεση κατά 50% άντρες και κατά 50% γυναίκες, η Φλωρεντία είναι η πρώτη ιταλική πόλη που εγκρίνει ένα σχέδιο ανάπτυξης με σκοπό τον "μηδενικό όγκο" και που αποφασίζει να σταματήσει την κάλυψη των χώρων με τσιμέντο και την κατανάλωση του εδάφους.
Ξεκίνησε την πεζοδρόμηση του ιστορικού κέντρου, τη δέσμευση για μια πιο πράσινη πόλη και μια καμπάνια κατά των θανάτων στον δρόμο.
Στα επόμενα χρόνια συνέχισε να εργάζεται για την αύξηση των επενδύσεων για την εκπαίδευση, για την κοινωνία και για τον πολιτισμό.
Κάθε χρόνο στη γιορτή του πολιούχου Αγίου Ιωάννη, επετράπη το άνοιγμα στο κοινό όλων των αξιοθέατων της πόλης.
Το 2010 απομακρύνθηκαν οι ανιχνευτές μετάλλου από την είσοδο του Palazzo Vecchio και άνοιξαν όλες τις πόρτες. Το 2011 άνοιξε και πάλι ο πύργος Torre San Niccolo.
Το 2012 άνοιξε στο κοινό για πρώτη φορά, ο Πύργος του Arnolfo di Palazzo Vecchio.
Το 2013 εγκαινιάστηκε το βιβλιοπωλείο του Palazzo Vecchio
Το 2010 είναι το έτος του συνεδρίου με τίτλο: " Επόμενη στάση: Η Ιταλία", απ' όπου προέκυψε η ιδέα μιας πιθανής και αναμενόμενης "καταστροφής" της σημερινής πολιτικής τάξης , που για δεκαετίες τώρα βρίσκεται καρφωμένη στη θέση της .
Την επόμενη χρονιά ήταν η σειρά του "Big Bang : Πολιτικοί , συγγραφείς , επιχειρηματίες και εκατοντάδες άνθρωποι ανεβαίνουν στη σκηνή για να εκφράσουν την ιδέα τους για μεταβολή της Ιταλίας .
Ακολουθεί ο "Ιταλικός κοινός Σκοπός", όπου περίπου χίλιοι τοπικοί διαχειριστές σχεδίασαν ένα νέο προτύπο για την Ιταλία και ένα νέο μοντέλο του PD (Δημοκρατικού κόμματος).
Στις 13 του Σεπτεμβρίου του 2012 ο Matteo Renzi ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στο προκριματικό κέντρο . Εν τω μεταξύ, συνεχίζει τη δέσμευσή του για την πόλη.
Η προεκλογική εκστρατεία διαρκεί για τρεις μήνες: Tαξιδεύοντας με ένα τροχόσπιτο ο Matteo επισκέπτεται όλες τις ιταλικές επαρχίες.
Στις 2 Δεκεμβρίου χάνει στις προκριματικές κατά την ψηφοφορία από τον Pier Luigi Bersani.
Με τον Rizzoli δημοσίευσε το βιβλίο με τίτλο " Βγες έξω! "(2011) και "Ακόμα νέοι (Stilnovo)" (2012).
Το 2013 κυκλοφόρησε το τελευταίο του βιβλίο, "Πέρα από την καταστροφή", που δημοσιεύθηκε από τις εκδόσεις Mondadori.
Είναι σήμερα δήμαρχος της Φλωρεντίας.
Την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου του 2013 εξελέγη γραμματέας του (PD) Δημοκρατικού Κόμματος με 68,1 % των ψήφων, δηλαδή με 1.363.123 ψήφους.
ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ:
Σημειώστε το όνομα αυτού του πολιτικού και μην απορήσετε αν τον δείτε σύντομα σε ηλικία 39 χρονών στην πρωθυπουργία της Ιταλίας.
Μην εκπλαγείτε αν μάθετε ότι δεν εκλέχτηκε πρωθυπουργός από τον λαό. Είναι ο τρίτος πρωθυπουργός από "παρθενογέννεση" στην Ιταλία.
Το πέρασμα του από τον προσκοπισμό δεν έγινε τυχαία.
'Ολη η πολιτική του καρριέρα και οι σπουδές του ήταν αποτέλεσμα ένος έξυπνου Marketing με απώτερο σκοπό την εξουσία.
Σημείωστε ότι η διατριβή του ήταν η μελέτη της δημαρχίας κάποιου άλλου την περίοδο του 1951-1956.
Είναι τυχαίο ότι παραμονές της χιλιετίας ένας 24χρονος οικογενειάρχης φοιτητής σχεδίαζε το μέλλον του για τα επόμενα 5 χρόνια?
Στην παραπάνω ιστορία βολικά δεν αναφέρονται οι πηγές των εισοδημάτων του.
Η πολιτική του ατζέντα του ως δήμαρχος φαίνεται προοδευτική και λαικίστικη.
Από τις περιγραφές του ίδιου φαίνεται ότι παντού είχε επιτυχίες.
Προσέξτε ιδιαίτερα το συγγραφικό του έργο και τους τίτλους των βιβλίων του.
Η μόδα, ένα πολιτικό έργο για την Ερυθρά τρομοκρατία, ένα αμφιλεγόμενο σύνθημα ( Βγες έξω !), το θέμα της αιώνιας νεότητας (Σας θυμίζει ιδεολογικά κάτι?) και τελικά ένα προφητικό θέμα με περιεχόμενο την ελπίδα ( Πέρα από την καταστροφή ).
Σας μιλάει γι' αυτά που θέλετε να ακούσετε. 'Ενας επιτυχημένος λαοπλάνος...
Το πόσους και ποιούς θα πλανέψει και με ποιό σκοπό θα το μάθετε το δεύτερο εξάμηνο του 2014, που η Ιταλία θα ασκήσει την προεδρία της Ευρωπαικής 'Ενωσης...