ΠΟΤΕ τσακώνονται στα κόμματα; Όταν διεκδικούν την εξουσία ή όταν διαλύονται. Τότε πέφτει γκρίνια και φαγωμάρα, αποσχίσεις και εγκατάλειψη.
Και πώς μοιράζεις το «περίσσευμα»; Έπεσε γκρίνια και αμφισβήτηση, πριν το δούμε στο τραπέζι. Πριν, λοιπόν, το…μοιράσουμε ας ρίξουμε μια στο περιεχόμενο και την προέλευσή του, για να βγάλουμε κρίση.
ΤΟ λεόνασμα των ελπίδων μας κουβαλάει και τη φτώχια μερίδας του κόσμου. Τη δυστυχία ανθρώπων που ψάχνουν στα σκουπίδια και οικογενειών που ζουν με κεριά μη σκοντάψουν και με μαγκάλια για να ζεσταθούν. Παραπέρα, (εμ)περιέχει την…ανεργία και τον (υποχρεωτικό) οβολό απολυμένων. Και τις κρατήσεις συνταξιούχων και τα καταργημένα δώρα και επιδόματα.
ΚΑΙ τι δεν (εμ)περιέχει το πλεόνασμα; Ελάχιστα «επιστρεφόμενα» των (μεγαλο)μιζαδόρων κι ούτε ευρώ από μεγιστάνες του ντόπιου πλούτου. Κι αν το’ θελες, δεν μπορείς να «στριμώξεις» τον βαπορά-θα σου αλλάξει σημαία. Ούτε τον βιομήχανο-θα…ξενιτευτεί. Θα σου φύγει πλούσιος αφήνοντας ερείπια πτωχευμένης επιχείρησης.
ΚΑΙ πώς θα θέλαμε το περιεχόμενο του περισσεύματος; Το θέλαμε από τόκους δανείων μεγαλοκαναλαρχών. Τα πήραν (τους τα’ δωσαν), τα ανανέωσαν πριν τα ξεπληρώσουν και τα’ χουν απανωτά, για να ακουμπάνε πάνω τους με σιγουριά την (παρα)εξουσία τους στο λαό και για να εκβιάζουν την εξουσία. Θα θέλαμε (ενσωματωμένα στο πλεόνασμα) τα πρόστιμα που χαρίστηκαν (χθες) με τροπολογία που παραπέμπει σε ταχυδακτυλουργό.
Ωστόσο, ας…συνέλθουμε πατώντας στο έδαφος της ελληνικής πραγματικότητας. Χωρίς περίσσευμα, θα σήμαινε πως συνεχίζουν το πανηγύρι τους στην ΕΡΤ οι στρατιές αφανέρωτων χρυσοπληρωμένων κηφήνων και φανερών με αφανέρωτες τις μισθολογικές τους λίστες. Θα συνέχιζαν το «έργο» τους οι ΜΚΟ επιμένοντας στην αποστολή τους και οι κάθε τάξεως και παρατάξεως φοροκλέφτες. Θα τσέπωνε τον ΦΠΑ ο ιδιώτης στο 100% , ατρόμητος από ΣΔΟΕ κι άλλους (ανύπαρκτους) ελεγκτικούς μηχανισμούς, θα συνέχιζαν το πανηγύρι της φοροδιαφυγής ιδιώτες και την καταλήστευση του δημοσίου επιτήδειοι. Οι γιατροί την υπερσυνταγογράφηση (κάποιοι τη συνεχίζουν…εκδικούμενοι), το φακελάκι αδίσταχτοι μεγαλογιατροί (δεν…κόβεται) και οι φαρμακοποιοί στο ποσοστό τους, με την πορεία του φαρμάκου ανέλεγκτη.
ΚΑΙ πώς μοιράζεις, ως Κράτος, το πλεόνασμα; Πάνω – πάνω τους ομολογιούχους. Βρες τον τρόπο. Είναι δείκτης αξιοπιστίας. Για να σε εμπιστευθούν, στο μέλλον.