Οι Αυτοδιοικητικές εκλογές και οι Ευρωεκλογές προ των πυλών με τις μεθοδεύσεις των κομματικών επιτελείων, αλλά και την προπαγανδιστική κάλυψη της δραστηριότητας των υποψηφίων από τα στρατευμένα ΜΜΕ, να φέρνουν στο μυαλό μου την ευεργετική επίδραση του γιαουρτιού...
Δεν πρόκειται για προτροπή. Πρόκειται για παγκοίνως και άκρως διαδεδομένη οικεία συμβουλή των επαιόντων, αλλά και άμεση γνώση κτωμένη εν τη πράξη πολλών "λαθρεπιβατών" και "επιβητόρων" της εξουσίας. Και δια της επαναλήψεως "κτηθείσα τάσις" των αντιδραστικών στην πολιτική λαθροχειρία, προκλητικότητα και αλαζονεία...
Και με τη σκέψη μου επικεντρωμένη στις "ευεργετικές" ιδιότητες του γιαουρτιού, θα ήθελα να γράψω για μιαν άσπρη μέρα τούτης της εκτρωματικής κυβέρνησης, αλλά χρειάζονται τα...γιαούρτια όλης της χρονιάς να τα πασαλείψουμε, για να δούμε μια άσπρη ώρα! Δεν λέω μέρα, γιατί σε μια μόνο ώρα γίνονται κίτρινα. Ασπρη μέρα βλέπουν συνήθως οι Ελληνες που μένουν στα ορεινά, όταν το χειμώνα χιονίζει!
Θα ήθελα να γράψω για μια μέρα που να γελάει το χείλη μας, χωρίς να γελάσουν μετά μαζί μας, που γελάσαμε, αλλά πάντα διαπιστώνω ότι μόνο η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών, που δεν βουλεύονται και μονίμως "βολεύονται", οι διάφοροι παρατρεχάμενοι των κομματικών διαδρόμων, οι κρατικοδίαιτοι μανδαρίνοι και ταρταρίνοι, συνεχίζουν να γελάνε εν μέσω κρίσης και ενταφιασμού των ελπίδων του δοκιμαζόμενου λαού. Και μάλιστα δεν αρκούνται στο γέλιο. Επιδίδονται και στη γευσιλαγμεία και ενίοτε εκβαχευμένοι στα μοδάτα στέκια του Κολωνακίου και όχι μόνο, πίνουν εις υγείαν των αείποτε μωρών αυτού του τόπου...
Γελάνε μόνιμα τα διάφορα πολιτικά κνώδαλα με αυτά που λένε. Με αυτά που ακούμε. Γελάνε με αυτά που κάνουν και γελάνε με αυτά που παθαίνουμε. Εχουν εθιστεί στο γέλιο. Γελούσανε και παλαιότερα με τις "καλύτερες μέρες" που αφειδώς υποσχόταν στο λαό και που απεδείχθησαν μόνο δικές τους και δεν έγιναν ποτέ δικές μας. Και είναι ακριβώς οι ίδιοι "εν ευθυμία" ευρισκόμενοι πολιτικοί και ταυτόχρονα "γελωτοποιοί", που ανέλαβαν την εργώδη προσπάθεια της σωτηρίας του τόπου! Ακριβώς οι ίδιοι που οδήγησαν τη χώρα στην οικονομική άβυσσο και κονιορτοποίησαν ελπίδες, αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια ενός λαού σε πλήρη πλέον αποδυσπέτιση και εξαθλίωση...
Ομιλούν για δημοκρατία, αλλά οι πολιτικές τους ενέργειες, τα πολιτικά επινοήματα και τεχνάσματα τους εντός και εκτός Βουλής, παραπέμπουν στον έρποντα φασισμό. Κι αν προσεγγίσουμε το θέμα κοινωνιολογικά, θα διαπιστώσουμε ότι η Ελλάδα, με όλες αυτές τις ανερμάτσιτες πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών, "εξελίχθηκε" με μια διπλή τροπή του χαρακτήρα της. Πρώτον, η χώρα διαλύθηκε. Αποδιαρθρώθηκαν τα πάγια στοιχεία της και έγινε ακόμα και η αποδοχή του πολιτικού καυγά ως λειτουργικό και ισορροπιστικό σημείο της κοινότητας. Δεύτερον, απορροφήθηκε ασύμετρα στην παγκόσμια αγορά του χρήματος και του εκχρηματισμένου θεάματος.
Οι Ελληνες, με πρώτους τους αβέλτερους ποδηγέτες τους, τους δημοσιογράφους της ξεφτίλας, ακόμα και τους ψευτοδιανοούμενους και τους καλλιτέχνες, έμαθαν να πιθηκίζουν ό,τι γυαλίζει στην αφασική μητρόπολη των χλιαρών ονείρων τους... Ετσι φτάσαμε στο αδυσώπητο σήμερα. Με τους Ελληνες, ακόμα κι αυτούς που διαθέτουν έρμα ευθύνης και ποιότητας, να έχουν περιτυχθεί τη μάζα από φόβο και απογοήτευση. Με τους ίδους πολιτικούς της ....συμφοράς να "σχίζονται" για τη σωτηρία μας. Και η αδιαμαρτύρητη κοινωνική ομοιομορφία να μεταβάλει τη χώρα σε μια γαλέρα εγχώριων σκλάβων και να στερεώνει την εξουσία των διαφόρων κατεργάρηδων, είτε παρουσιάζονται υπό κλάδον ελαίας , είτε επιλέγουν το ποτάμι για να συμπλεύσουν με τις παχυλές πέστροφες...