Γράφει
ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Η
είδης αφορά στο αρχαιότερο επάγγελμα
που γοργά προσαρμόζεται στην εποχή της
πληροφορικής και του internet, τουλάχιστον
στην Αμερική, όπως δείχνει πρόσφατη και
μακροχρόνια και εκτενής έρευνα.
Πρόκειται
για μια μελέτη στις δομές και τις
λειτουργίες της Βιομηχανίας του Σεξ
που χρειάστηκε πέντε χρόνια για να
ολοκληρωθεί και εστιάσθηκε στις
Αμερικανικές μεγαλουπόλεις Ατλάντα,
Ντάλας, Ντένβερ, Κάνσας Σίτυ, Μαϊάμι,
Σηάττλ, Σαντιέγκο και Ουάσιγκτον φέρνει
στο προσκήνιο σημαντικά ευρήματα.
Η
συγκεκριμένη μελέτη αναδεικνύει το
γεγονός ότι πολλές γυναίκες (και μαζί
τους πολλοί μαστροποί που τις
εκμεταλλεύονται κερδίζοντας από 5 έως
33 χιλιάδες δολάρια κάθε εβδομάδα)
αποφεύγουν πλέον τις καθιερωμένες
«πιάτσες» όπου ψαρεύουν πελάτες και
προτιμούν να κάνουν τις συναλλαγές τους
σε «ασφαλέστερους» διαδικτυακούς
«δρόμους» του internet.
Οι
ερευνητές δεν ασχολήθηκαν στη μελέτη
τους με τους γνωστούς διαδικτυακούς
ιστότοπους πορνογραφικών ταινιών καθώς
αυτό το κομμάτι της Βιομηχανίας του Sex
λειτουργεί νόμιμα.
Οι
ερευνητές ασχολήθηκαν με τις «επισκέψεις»
που γίνονται με τη χρήση καλύμματος που
προσφέρουν τα περιώνυμα ινστιτούτα
massage, σε οίκους ανοχής, στα γνωστά escort
clubs και στα… πεζοδρόμια.
Η
μελέτη διαπίστωσε ότι ο ετήσιος τζίρος
της Βιομηχανίας του sex στις 8 αυτές
μεγαλουπόλεις αγγίζει το ΕΝΑ δις δολάρια.
Τα
«πιπεράτα» ευρήματα της μελέτης που
πολλοί πιστεύουν ότι θα είναι σημαντικό
βοήθημα για τις Αρχές στη κατανόηση της
λειτουργίας αυτής της Βιομηχανίας
αφορούν στο γεγονός ότι το κόστος
«συνεύρεσης» έπεσε στα 150 δολλάρια την
ώρα (από τα 250 πριν την οικονομική κρίση)
δηλαδή όσα χρεώνουν για μια ώρα «θεραπείας»
οι ψυχολόγοι-ψυχοθεραπευτές στην Νέα
Υόρκη.
Περισσότερα
στοιχεία στο σχετικό άρθρο του CNBC