Είναι αλήθεια ότι θέματα σαν και αυτά του άρθρου έχουν χιλιοειπωθεί. Δεν έχουν ειπωθεί όμως από απλούς πολίτες που δεν έχουν το βήμα των μμε και το μόνο όπλο τους είναι οι κινητοποιήσεις οι οποίες έχουν ατονίσει και τα διάφορα sites ή blogs τα οποία δίνουν βήμα στην φωνή μας.
Είναι ένα από τα μείον που καταλογίζω στους συμπολίτες μου το γεγονός ότι δεν αντιλαμβάνονται την ατομική τους ευθύνη στα κοινά που τους αφορούν. Και τώρα αποδείχτηκε περίτρανα πως η αποχή από τα κοινά είναι μια λευκή επιταγή σε όλους τους επίδοξους καταστροφείς της ζωής μας.
Στις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και ευρωεκλογές από τις υπάρχουσες κοινοβουλευτικές και μη δυνάμεις τίθεται ένα δίλημμα με πολλές προεκτάσεις. Η απόφασή μας θα κρίνει το πως θα ζήσουμε από εδώ και πέρα σε ένα κράτος που τη στιγμή αυτή έχει καταρρεύσει. Για την ακρίβεια οι προτάσεις από τους πολιτικούς σχηματισμούς είναι τρεις και θα τις αναλύσω ευθύς αμέσως.
Η πρώτη πρόταση είναι αυτή της σημερινής κυβέρνησης που μας καλεί να συνεχίσουμε την προσπάθειά της. Ποια προσπάθεια; Ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Μια περιουσία που ανήκει στον λαό αλλά κανείς μας δεν ερωτήθηκε αν θέλει. Εξαφάνιση των εργασιακών κεκτημένων τα οποία χαρακτηρίστηκαν αγκυλώσεις για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Μα γιατί αγκυλώσεις; Αγκυλώσεις για να μειωθεί το εργατικό κόστος και να αυξηθούν τα κέρδη. Δηλαδή να γίνουμε μια Ταϋλάνδη, μια Ινδία, ένα Πακιστάν όπου με το αίμα ανθρώπων κάποιες εταιρείες αυξάνουν τα κέρδη τους. Άρα ευθέως μας λένε να υποβαθμίσουμε την ζωή μας για να έρθουν κάποιοι κολοσσοί να επενδύσουν και να έχουν κέρδη. Σιωπηρά επίσης εννοούν ότι θέλουν ξένους επενδυτές στις λεγόμενες (Ε)ιδικές (Ο)ικονομικές (Ζ)ώνες και όχι Ελληνικές επενδύσεις.
Το συμπέρασμα από αυτή την ένδειξη είναι ότι οι μικρομεσαίοι Έλληνες επιχειρηματίες θα πάνε στον κάλαθο των αχρήστων εφόσον θα είναι πολύ δύσκολο να αντέξουν στις ανταγωνιστικές πιέσεις και δεν θα έχουν επίσης και τα προνόμια των ξένων επενδυτών. Άρα από αυτή την πολιτική δεν πλήττεται μόνο ο απλός εργάτης ή ο μισθωτός. Μας λένε επίσης ότι τα ασφαλιστικά ταμεία είναι μείον και ότι σε πολύ λίγο καιρό θα υπάρχει η ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη των 360¤ αφού πρώτα εκβιαστικά έβαλαν τα ασφαλιστικά ταμεία να τζογάρουν σε ομόλογα του χρεωκοπημένου ελληνικού δημοσίου όπου κουρεύτηκαν και χάθηκε η περιουσία μας. Γιατί τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων ανήκουν σε εμάς που πληρώνουμε εισφορές και όχι σε υπουργούς και πρωθυπουργούς. Μας λένε επίσης ότι υγεία και παιδεία θα έχουν μόνο αυτοί που είναι οικονομικά ευκατάστατοι και οι υπόλοιποι θα πηγαίνουν σε κατεστραμμένα νοσοκομεία ή θα αγοράζουν τις έξυπνες κάρτες υγείας (με 120¤ τον χρόνο κάνεις τα πάντα......μα καλά ποιον πάνε να δουλέψουν) και θα μένουν αμόρφωτοι (αυτό τους βολεύει κιόλας τους εθνοπατέρες μας για να είμαστε άβουλα όντα) αυτοί που δεν μπορούν να πάνε σε ιδιωτικά σχολεία ή πανεπιστήμια αφού έχουν καταστρέψει και την παιδεία. Μας λένε επίσης ότι θα πληρώνουμε φόρους με μηδαμινή ανταπόδοση αφού χρωστάμε πολλά. Μας λένε ότι τις τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήσαμε και εξυγιάναμε με δικά μας χρήματα που τα χρωστάμε και αυτά θα τις δώσουν σε ιδιώτες έτοιμες στο πιάτο. Περιμένουμε να βγούμε στις αγορές.
Αναρωτήθηκε κανείς τι πάει να πει βγαίνουμε στις αγορές; Βγαίνουμε να δανειστούμε για να διαχειριστεί αυτά τα δανεικά ο κύριος Σαμαράς και η παρέα του. Επίσης για να πας από την Αθήνα στην Θεσσαλονίκη θα πρέπει να πληρώσουμε 60 ευρώ στον Μπόμπολα του Μέγκα και του άκτωρα.
Σύμφωνα με μαρτυρίες του επίτιμου αρχηγού του ΓΕΣ, έγινε τρεις φορές αποδέκτης πολιτικής εντολής για να κατεβάσει τον στρατό στους δρόμους και να αντιμετωπίσει τον εχθρό λαό και τέλος η κυβέρνηση απαρτίζεται και από πολλά ακροδεξιά στελέχη τα οποία είναι αντικομμουνιστές (βλέπε εξορίες και δολοφονίες ΅όπως αυτές του Λαμπράκη και του Μπελογιάννη) και συνδιαλέγονται με χρυσαυγίτες (ζούμε εποχές δεκαετία 50Ά).
Η δεύτερη πρόταση μας λέει ότι δεν γίνεται στο όνομα του χρέους να δολοφονείται ο λαός έμμεσα ή άμεσα. Μας λέει ότι για να πάρει μπροστά η Ελλάδα θα πρέπει να αναστηθεί ο δολοφονημένος από όλες τις παλαιές πολιτικές πρωτογενής τομέας. Ένας πρωτογενής τομέας με την αγροτιά και την βιομηχανία στην πρώτη γραμμή όπου θα πρέπει να γίνουν εξωστρεφείς διότι έχουμε πλούτο σε πρώτες ύλες που μπορούμε να τον εκμεταλευτούμε καταλλήλως. Μπορούν λέει η 2η πρόταση να γίνουν διαπραγματεύσεις σκληρές ώστε από την αποπληρωμή του χρέους να μην πλήττονται η αξιοπρέπεια και η ζωή των πολιτών. Και δεν θα πλήττονται αν επανέλθουν τα εργασιακά δικαιώματα, η σύνταξη που δικαιούνται οι συνταξιούχοι αφού έχουν πληρώσει με το παραπάνω τις εισφορές τους σε αντίθεση με εταιρείες-μεγαθήρια που διαπλέκονται με τις κυβερνήσεις. Επίσης μας λέει ότι η δημόσια περιουσία θα επιστρέψει στον λαό που είναι ο ιδιοκτήτης της όπως και δημόσιοι οργανισμοί που αν ήταν ζημιογόνοι δεν οφείλονταν στο κακό αόριστο δημόσιο αλλά στην κακή διαχείριση-διοίκησή τους που διορίζονταν από τις κυβερνήσεις. Και επειδή η υγεία και η παιδεία είναι ΔΗΜΟΣΙΑ αγαθά θα αποκαταστήσουν νοσοκομεία και σχολεία όπου θα μπορούν όλες οι οικονομικές τάξεις να απολαμβάνουν και όχι μόνο οι κατέχοντες.
Η τρίτη πρόταση μας λέει όλα τα παραπάνω αλλά με την προϋπόθεση ότι θα βγούμε από την ευρωπαϊκή συμμαχία αφού αυτή δεν προσφέρει στον άνθρωπο αλλά σε τράπεζες και εταιρείες. Δεν γίνεται μια ευρωπαϊκή ένωση που έχει προστάτες και συγκεκριμένο σχέδιο να προσφέρει τίποτε στην Ελλάδα. Το υποτιθέμενο χρέος των Ελλήνων πολιτών δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί υπό την συγκεκριμένη εποπτεία αφού θα είναι ένας φαύλος κύκλος όπου θα πληρώνονται τα τοκοχρεωλύσια και το χρέος θα συνεχίζει να αυξάνεται. Παρά το γεγονός ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης προσπάθησε να μας πείσει ότι το χρέος μειώθηκε αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Δεν μπορεί η Ελλάδα να συνυπάρχει μέσα σε μια συμμαχία της γερμανικής ευρωπαϊκής ένωσης και ταυτόχρονα οι άνθρωποι να ευημερούν.
Για τις δύο τελευταίες πολιτικές προτάσεις δεν θα εκφέρω άποψη αφού δεν τις έχω δει στην πράξη τους. Μπορώ όμως με ευκολία να πω την άποψή μου για την πρώτη πρόταση που λαμβάνει χώρα εδώ και τέσσερα χρόνια(τέσσερα χρόνια οικονομικής κρίσης γιατί την πολιτική τους την ξέρουμε από την μεταπολίτευση και πιο πριν). Μέχρι τις εκλογές οι σημερινοί «σωτήρες» θα μας τάξουν λαγούς με πετραχήλια και αν καταφέρουν τον σκοπό τους θα έρθουν μια από τα ίδια. Μεγάλο παράδειγμα πριν τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές ο αντιμνημονιακός Σαμαράς που μέσα σε ένα βράδυ έγινε μνημονιακότερος των μνημονιακών. Επίσης τις προθέσεις του Σαμαρά τις διακρίνουμε και στο γεγονός ότι πήρε τις «άρρωστες» τράπεζες τις ανακεφαλαιοποίησε, τις εξυγίανε οικονομικά με τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών και τώρα τις παραδίδει στους φίλους του. Τρεις φορές με πολιτική εντολή ήθελαν να κατεβεί ο στρατός να καταστείλει τον εχθρό λαό. Πολλά στελέχη της ν.δ. είναι αντικομμουνιστές, δηλαδή ενέκριναν τα έκτακτα στρατοδικεία, τις δολοφονίες και τις εξορίες. Αυτοί οι κύριοι κυβερνούν σαράντα χρόνια, μας καταλήστευσαν και τώρα μας λένε ότι τα φάγαμε μαζί.
Όσον αφορά την κατηγορία προς τους απάτριδες αριστερούς αν κάνουμε μια πρόχειρη ανασκόπηση έχουμε να θυμηθούμε από δεξιούς και ακροδεξιούς τους γερμανοτσολιάδες, την Κύπρο, το σκοπιανό, τα Ίμια(με το γκρίζο αιγαίο) και τέλος το ξεπούλημα της εθνικής μας κυριαρχίας μέσω των μνημονίων. Καμία άλλη πολιτική παράταξη δεν κυβέρνησε εκτός από ν.δ. και πα.σο.κ. για να ξέρουμε και να κρίνουμε. Τα παπαγαλάκια των μμε κρίνουν κατόπιν εντολών από πρεσβείες και παρακράτος. Και οι προσπάθειές τους εντείνονται τώρα που βλέπουν τον δικό ους κόσμο (πολιτικό σύστημα) να γκρεμίζεται. Όπως και να έχει, δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία στο ότι δεν ξέρουμε. Ξέρουμε, το ζούμε. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία να πεις ότι φοβάσαι να αλλάξουμε σελίδα γιατί τι χειρότερο από 4.000 αυτοκτονίες, 1.500.000 άνεργοι, μια συνεχή αναμονή, κανένα δικαίωμα στην εργασία, στις συντάξεις της πείνας, στα μεσοπολεμικά νοσοκομεία, την κατεστραμμένη παιδεία, τα διόδια υπέρ φίλων, τους μικρομεσαίους να αργοπεθαίνουν, τον εργασιακό μεσαίωνα τον οποίο τον βιώνουμε μπορεί να συμβεί.
Τώρα πραγματικά είναι η ευκαιρία που μπορείς να δώσεις στον εαυτό σου, στους δικούς σου ανθρώπους και στους συνανθρώπους σου να χαμογελάσουν ξανά γιατί θα μπορούν να ονειρευτούν και να ελπίζουν. Σε αντίθετη περίπτωση αυτά που είδες αυτά τα τέσσερα χρόνια δεν ήταν τίποτε μπροστά σε αυτά που θα έρθουν. Η έξοδος στις αγορές, η άφιξη της Μέρκελ, τα καλά λόγια των ευρωπαίων , οι πανηγυρισμοί για τα νέα δανεικά, οι ελιές και τα ποτάμια είναι στάχτη στα μάτια σου, είναι το δόλωμα για να τσιμπήσεις για άλλη μια φορά. Ελπίζω να μην μας προδώσεις συμπατριώτη μου για άλλη μια φορά. Δύο χρόνια σχεδόν χάρη στην απόφασή σου να δώσεις την εντολή να κυβερνήσουν πάλι οι γνωστοί που ψήφιζες τόσα χρόνια μας στέρησες ζωή, ελευθερία και αξιοπρέπεια.