του Στρατή Μαζίδη
Είναι γεγονός ότι στην Ευρώπη της λιτότητας και της μαυρίλας, οι λαοί έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε μια αλλαγή. Αυτή τη στιγμή η αλλαγή φαίνεται ότι θα μπορούσε να ξεκινήσει από την Ελλάδα με μια ανατροπή του καθεστώτος και μια κυβέρνηση η οποία αναλογιζόμενη την τραγική κατάσταση της κοινωνίας, θα βάλει επιτέλους κόκκινες γραμμές με όποιο κόστος. Ήδη ο Γιάννης Δραγασάκης προανήγγειλε πως αν μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, τότε ο λαός θα κληθεί να πάρει τις αποφάσεις.
Αν θέλετε τη γνώμη μου, ο λαός έπρεπε ήδη να είχε κληθεί στο ραντεβού του με την ιστορία για να αποφασίσει.
Όσο κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ μας προβληματίζει με τον περίεργο βηματισμό του στα εθνικά θέματα αλλά και τα όσα είδαμε με τη Θράκη ή τις δηλώσεις Κούλογλου για τα Σκόπια, σύμφωνα και με τις μετρήσεις Πανά φαίνεται ότι θα σαρώσει τη Νέα Δημοκρατία με μια διαφορά έξι μονάδων που ίσως να μεγαλώσει όταν η τελευταία κοροϊδεύει το λαό δίνοντας «εκλογικό» μέρισμα σε ψηφοφόρους και όχι «κοινωνικό» σε αυτούς που το έχουν ανάγκη.
Βέβαια αυτή η διαφορά θα ήταν τεράστια αν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν προσεκτικό στα εθνικά θέματα και είχε μια ξεκάθαρη γραμμή στα της οικονομίας και την παραμονή στην ευρωζώνη. Θα διέλυε το Σαμαρά όπως το ΠΑΣΟΚ τη ΝΔ το 1981.
Ωστόσο οι υποσχέσεις Τσίπρα ότι τίποτα δε θα ξεχαστεί, έχουν πολύ μεγάλο βάρος. Να δούμε αν θα τις τηρήσει όπως επίσης και αν έχει τα κότσια στην Ευρώπη να τραβήξει το σκοινί ως τα άκρα. Κι ας σπάσει.