Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν κατάλαβα γιατί μια χώρα θα πρέπει να ζει με δανεικά και όχι με όσα βγάζει, αλλά αυτό είναι ένα θέμα που θα το καταπιάσουμε παρακάτω.
του Στρατή Μαζίδη
Η ελληνική οικονομία λοιπόν καθίσταται ξανά «αξιόπιστη» μετά από τέσσερα χρόνια και δίχως καμία απολύτως πραγματική, ουσιαστική, διαρθρωτική αλλαγή στην οικονομία της. Τα κλειστά επαγγέλματα παραμένουν κλειστά και το υπερτροφικό δημόσιο συνεχίζει να ζει εις βάρος μας μη έχοντας διώξει ούτε τους επίορκους.
Άρα λοιπόν το πρόβλημα δεν ήταν η ούτως ή άλλως προβληματική ελληνική οικονομία. Αυτή αποτέλεσε το όχημα. Άλλωστε ας μη μας διαφεύγει κάτι που ελάχιστοι έχουμε σημειώσει. Το Νοέμβριο του 2010, τα spreads είχαν πτωτική πορεία αγγίζοντας τις 599 μ.β. μέχρι που ο Γιώργος Παπανδρέου τα εκτόξευσε με την «ύποπτη» δήλωσή του παραμονές των τότε δημοτικών εκλογών και έκτοτε ουδέποτε τα είδαμε ξανά.
Το ζητούμενο ήταν άλλο. Η υποδούλωση / ξεπούλημα της Ελλάδας και η φτωχοποίηση του λαού. Π.χ. ξεπουλήσαμε τον κερδοφόρο ΟΠΑΠ και τα φιλέτα του Αστέρα και του Ελληνικού, αλλά δεν κλείσαμε ούτε τον οργανισμό της Κωπαΐδας ή εκείνον της μελέτης του μεσογειακού χταποδιού.
Οι μισθοί και τα εργασιακά κεκτημένα απλά δεν υπάρχουν. Ο κατώτατος καθαρός μισθός βρίσκεται πλέον κάτω από τα € 500,00, οι αυξήσεις και οι ωριμάνσεις πάγωσαν, βασικά επιδόματα καταργήθηκαν.
2.000.000 άνθρωποι βγήκαν από την αγορά εργασίας. Η πλειοψηφία τους δε θα ξαναμπεί ποτέ ενώ όσοι τα καταφέρουν δε θα απολαμβάνουν ούτε το 1/3 των όσων είχαν κάποτε.
Τα νοσοκομεία διαλύθηκαν, τα σχολεία κλείνουν, οι ένοπλες δυνάμεις φυτοζωούν, η οικοδομή σταμάτησε, τα καταστήματα και οι δουλειές κλείνουν, άνθρωποι βγήκαν στο δρόμο ή αυτοκτόνησαν.
Η Ελλάδα δεν έγινε Βουλγαρία όπως φοβόμασταν τον Απρίλιο του 2010, επέσε ακόμη χαμηλότερα. Αυτός ήταν ο στόχος. Τώρα που επετεύχθη, εμφανίστηκε το λογιστικό τρικ του πρωτογενούς πλεονάσματος από αυτούς τους καλούς υποτακτικούς που ανέλαβαν να εξοντώσουν τους ίδιους τους αδερφούς.
Η Ελλάδα επιστρέφει στις αγορές... Ξεφτιλισμένη, ταπεινωμένη, ξεπουλημένη. Κι αυτό θεωρείται επιτυχία...