Θα έπρεπε να έχετε ήδη βγεί στις αγορές για...ψώνια, ξοδεύοντας τα λίγα βαλάντιά σας ή και τα πολλά. Κι αν δεν έχετε να ξοδεύσετε για ψώνια της αρεσκείας σας, σπεύσατε να δανειστείτε και να ικανοποιήσετε την όποια καταναλωτική σας επιθυμία...
Του Στέλιου Συρμόγλου
Τι δεν καταλαβαίνετε τέλος πάντων; Η Ελλάδα βγήκε με "μεγάλη επιτυχία" στις διεθνείς χρηματοοικονομικές αγορές. Οι "πύλες της βακχείας και της ευδαιμονίας" άνοιξαν διάπλατα για τους δεινοπαθούντες μέχρι και χθές πολίτες. Και όπως τόνισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ομολογουμένως με βλακώδη αυταρέσκεια "Οι αγορές ψήφισαν Ελλάδα".
Ολα καλά, λοιπόν! Οδεύουμε όχι απλώς με βήματα περιστεράς, αλλά ταχέως στην έξοδο από το πλέγμα των βασάνων μας ως κοινωνία. Βρισκόμαστε ήδη στις παρυφές της "ανάπτυξης" και της γενικότερης ανάκαμψης και εναπροσδιορισμού των αναγκών μας με γνώμονα πάντα την κυβερνητική αισιοδοξία και ευφορία. Κακώς που είστε διστακτικοί, όσοι βέβαια είστε, δεδομένου ότι όλα δρομολογούνται κατά το δοκούν...
Και επειδή πλησιάζουν εκλογές, διπλές μάλιστα, ετοιμαστείτε να κάνετε το χρέος σας...Οι κυβερνώντες τα τελευταία χρόνια έκαναν με το παραπάνω το δικό τους "χρέος". Υπερέβαλαν εαυτούς, υποθηκεύοντας για δεκαετίες το μέλλον τούτης της χώρας, ευτελίζοντας αξίες και θεσμούς, κονιορτοποιώντας την εθνική μας αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια, με μυθοποιήσεις και μυθοπλασίες. Με ασύστολα και αναίσχυντα ψευδολογήματα που έκρυβαν το νόημα της ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας και μόνιμα "έκλεβαν" την ίδια τη ζωή μας. Για χρόνια ζούμε σε μια βαθιά σύγχυση έντεχνα καλλιεργούμενη από τους "μεταπράτες" των ελπίδων μας, από τους "νεκροκουβαλητές" της πολιτικής και της εξαγορασμένης δημοσιογραφίας σε ζωντανούς καιρούς. Για χρόνια ζούμε την απάτη και την αυταπάτη μας!..
Δυστυχώς δεν αισχύνονται! Μας "πυροβολούν" με αισιόδοξα μηνύματα για την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές και ως "πυροβολημένους" με αισοδοξία και ελπίδες, για μια ακόμη φορά, μας οδηγούν με διλήμματα μπροστά στις κάλπες του Μαίου. Και δεν μας λένε τι σημαίνει αυτή η "φαντασμαγορική" έξοδο στις αγορές και τι συνέπειες ολέθριες θα επιφέρει, γιατί γίνεται εσπευσμένα για την εξυπηρέτηση κομματικών σκοπιμοτήτων. Γιατί διογκώνει το εύρος του δημόσιου χρέους, ανεξάρτητα της υποδοχής των ελληνικών ομολόγων από τους διεθνείς κερδοσκόπους, οι οποίοι εκ του ασφαλούς, με την εγγύηση των Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας και του Αγγλικού Δικαίου, θα αποκομίσουν τεράστια κέρδη σε βάρος του δυσβάστακτα φορολογούμενου Ελληνα πολίτη.
Κι όλη αυτή η θεατρική πολιτική παράσταση φέρει τη σκηνοθετική υπογραφή όχι μόνο των ανδρείκελων της εγχώριας κομματοκρατίας, αλλά και της Γερμανίδας Καγκελαρίου, της Μέρκελ, η οποία σε μια απεγνωσμένη προσπάθειά της να "θωρακίσει" τα συμφέροντα των δανειστών και της χώρας της σε περίπτωση κάποιου εν Ελλάδι "πολιτικού ατυχήματος", έρχεται αύριο για να "επιβραβεύσει" τους συγκυβερνώντες για τις άοκνες προσπάθειές τους να "σώσουν" τούτη τη χώρα της αποσβολωμένης σιωπηλής και ανεκτικής κοινωνικής πλειοψηφίας...
Πόσοι αλήθεια από την πολιτική ηγεσία του τόπου τούτου, έχουν το σθένος να αρνηθούν το "νεκροκουβάλημα" σε ζωντανούς καιρούς; Πόσοι μπορούν να αποφύγουν τουλάχιστον τα καυδιανά δίκρανα ή τη σύνθλιψή τους στις Συμπληγάδες; Και πως να τις περάσουν χωρλις "Αργώ"; Ούτε ένας από τους αυτοπροσδιοριζόμενους "ηγέτες" μπορεί να κάνει το χθές του αιωνιότητα.Η ανικανότητά τους λειτουργεί όπως ο άνεμος που αφαίρεσε τη δορά τους, αφήνοντας τους γυμνούς, προστά στην αμείλκτη κρίση της πολιτικής ιστορίας. Το νανοειδές πολιτικό τους ανάστημα δεν επαρκεί για να σκεπάσει, έστω με τον ίσκιο του, τα ανομήματα και τη δολιότητά τους.
Πόσοι από τους κυβερνώντες, αλλά και από τη μείζονα αντιπολίτευση, έχουν να επιδείξουν κοινωνική ευαισθησία υπεράνω του στενού κομματικού ή προσωπικού συμφέροντος; Πόσοι ζουν το σπαραγμό των αξιών και του πνεύματος γενικότερα στον ιστορικό χρόνο, ερήμην του εγώ τους; Πόσοι πολιτικοί μας διαθέτουν φωνή "ερημική", βαθιά ανθρώπινη, που προσπαθεί να συμβιβάσει το κακό με το καλό, την άρνηση με τη θέση, την οδύνη με την ελπίδα; Και λέω να "συμβιβάσει", γιατί η αξίωσή μου θα ήταν μεγάλη αν επέμενα στην αυτονόητη επιλογή του "καλού", της "θέσης" και της "ελπίδας" εκ μέρους των πολιτικών. Αλλωστε, έναυσμα είναι πάντα ο εαυτός μας, ο καταλύτης, ο "εχθρός" μας, ο ξένος εαυτός μας. Ο "χώρος" δηλαδή στον οποίο επιτελείται η ιερή αναμέτρηση του χθόνιου με το ουράνιο!..
Πόσοι πολιτικοί βιώνουν τη γνώση της γνώσης, τη γνώση της άγνοιας; Και γνώση της γνώσης και της άγνοιας είναι τα στάδια, οι βαθμίδες που ανεβαίνει το "εγώ", για να επιτύχει την αυτογνωσία του. Και πόσοι πολιτικοί μας εκλαμβάνουν τη πολιτική ως κοπώδη και καταπονούσα αποστολή, ως καθήκον, ως αυτοκριτική, ως αυτοέλγχο, ως έγνοια για το κοινωνικό καλό και τη διαμόρφωση της κοινωνικής ζωής; Η πολιτική όπως ασκείται σήμερα στην Ελλάδα, είναι σαν να "κρατά" το σφυρί και να θέλει να θρυμματίσει μ' αυτό κάθε δεσμό, κάθε αξία, κάθε έννοια δικαιοσύνης, κάθε είδος ορθής επικοινωνίας των πολιτών.
Και θέλουν οι συγκυβερνώντες της μεθοδευμένης απάτης, αλλά εν πολλοίς και οι επίδοξοι διεκδικητές της εξουσίας, τη διαμόρφωση μιας ψυχοτροπίας των πολιτών, ώστε να βρίσκονται συνεχώς σε σύγχυση, σε διλημματικές συγκρούσεις, να μην συνεννοούνται, να μην ανταποκρίνονται στα ερεθίσματα της εποχής, να μην συνηπάρχουν αλλά απλώς να γετνιάζουν, έρημες παρουσίες ανάμεσα στο άπειρο πλήθος. Ετσι, είναι ευάλωτοι στα μηνύματα είτε αυτά είναι πανικού, είτε κακότεχνης αισοδοξίας για επιτυχή έξοδο της χώρας στις διεθνείς αγορές...
Οσοι είστε ευαπάτητοι και εθισμένοι "πανηγυριώτες", εναρμονιστείτε με την "ευφορία" της κυβερνητικής αυθαιρεσίας και... απολαύστε τα ψώνια σας στις αγορές! Οι άλλοι σκεφθείτε...Οσοι διαθέτετε αυτογνωσία και αυτοσυνειδησία, ακόμη κι αν δεν έχετε εγκλωβιστεί στη δίνη της ανέχειας και της αποδυσπέτισης, να κάνετε το χρέος σας στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Δεν μπορεί να είμαστε πολίτες και να ζούμε μέσα στον κοινωνικό φόβο, που εκτρέφει την πολιτική οκνηρία και την ερίζουσα πολιτική φλυαρία, που είναι γνωρίσματα της πολιτικής απάτης. Αναλαμβάνοντας το χρέος που μας ανήκει, θα απαλλαγούμε από την αποχαύνωση, το βιασμό της ελευθερίας μας και από την απειλή του εξανθρωπισμού μας...