Του Στέλιου Συρμόγλου
Θα διαπιστώσει επίσης, ότι αν και ζούμε σε καιρούς ρευστούς, οι σκέψεις μας και τα κινήματα της ψυχής μας πειθαρχούν στα γεγονότα που έρχονται με βιαιότητα στο προσκήνιο της καθημερινότητάς μας. Και οι αντιδράσεις μας μετατρέπονται συχνά σε υπόκωφες κραυγές, που προσπαθούν να απηχηθούν μέσα στο χώρο τον περιγεγραμμένο από τα ίδια τα γεγονότα και να εναρμονιστούν με το αίτημα που η συγκυριακή στιγμή αναδίνει.
Δανείζομαι τον τίτλο του σημερινού κειμένου μου από μια φράση που εκστόμιιζε ο πρωταγωνιστής ενός εξαιρετικά επιτυχημένου αμερικάνικου μιούζικαλ, στο ρόλο ενός διάσημου σκηνοθέτη, στα τελευταία δευτερόλεπτα της ζωής του και έτσι έπεφτε η αυλαία...Και η "αυλαία" είναι έτοιμη να πέσει στην ελληνική πολιτική ράμπα-σκηνή. Αποσύρονται με βαρυθυμία όλοι οι κατά καιρούς συντελεστές στο προσκήνιο και στην κουίντα-παρασκήνιο, με τους υποβολείς και τα δρώντα πρόσωπα, ακόμα και τους εγκάθετους κλακαδόρους, που όλοι μαζί συγκροτούσαν για δεκαετίες το "μελοδραμάτιον", με τα ανδρείκελα της πολιτικής να ενσαρκώνουν τον Homo Passocus Neodimocraticus επί σκηνής...
Ναι, τέλος! Τέλος για μια κακότεχνη παράσταση που κράτησε τόσα χρόνια, γιατί τίποτα επί της ουσίας δεν αλλάζει εύκολα στη χώρα του ήλιου. Το σημερινό "ναυάγιο" της οικονομίας και η εξαθλίωση της οικονομίας έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Το "αλλήθωρο" ξύπνημα ήταν το πάγιο φαινόμενο της ελληνικής πραγματικότητας. Αλλού κοιτάζαμε κι αλλού βλέπαμε. Οταν οι ευρωπαικοί λαοί περνούσαν το...καθαρτήριό τους, εμείς ανακαλύπταμε την κόλαση. Ως Δαντικοί εραστές, ρίξαμε στο κολαστήριο όλες τις προυποθέσεις της κάθαρσής μας. Ανακαλύψαμε την αμφισβήτηση και την αλλοτρίωση. Την πρώτη ως πρόσχημα διανουμενίστικο. Τη δεύτερη ως αποτέλεσμα της διαδικασίας διάβρωσης των ριζών μας, για να δικαιολογήσουμε την κατάντια μας.
Κυρίαρχος για δεκαετίες ο δικομματισμός στην Ελλάδα. Και με ταυτότητα: Homo Passocus Neodimocraticus. Δύο πρώην μεγάλα και "πολυσυλλεκτικά" κόμματα μεν, μια ιδεολογία δε. Με κοινή εν πολλοίς θεώρηση των πολιτικών πραγμάτων. Και επ' εσχάτοις, με κίνδυνο να απωλέσουν οριστικά και αμετάκλητα την εξουσία, με ταυτόσημες απόψεις και αντιδράσεις . Με δόλιες μεθοδεύσεις και παρεμβάσεις στους θεσμούς, που αλλοιώνουν το περιεχόμεο και το νόημα της δημοκρατίας, που "κουρελιάζουν" το Σύνταγμα και με πράξεις νομοθετικού περιεχόμενου ή διατάξεις υποβολιμαίες προς εξυπηρέτηση ευκαιριακών κομματικών σκοπιμοτήτων να "ακυρώνουν" θεσμικές διαδικασίες και να "φιμώνουν" φωνές αντίδρασης.
Κι ας εγείρονται δήθεν διαφωνίες μεταξύ των συγκυβερνώντων. Κι ας εκδηλώνονται επιφατικές συγκρούσεις, που μόνο πρόσφορο έδαφος για κοινωνιολογική έρευνα δημιουργούν...Ο Homo Passocus Neodimocraticis βρίσκεται ήδη στον...πρόθάλαμο του πολιτικού του θανάτου. Και παρά την εναγώνια προσπάθεια από τα επιχειρηματικά συμφέροντα που έχουν τον έλεγχο των ΜΜΕ και τους "στρατευμένους" δημοσιογραφίσκους, παρά τις απαγορεύσεις και τα εκβιαστικά διλήμματα, παρά τα επικοινωνιακά τεχνάσματα για "θριαμβευτική έξοδο στις αγορές και την πομπώδη έως αυτάρεσκη χθεσινή πρωθυπουργική δήλωση ότι " η οικονομία παίρνει μεγάλη ανάσα", παρά τον "βομβαρδισμό" της κοινής γνώμης για την "ευαισθησία" της κυβέρνησης σχετικά με την...ελεημοσύνη του κοινωνικού μερίσματος και την επίσης χθεσινή ανακοίνωση του πρωθυπουργού περί συμψηφισμού οφελών ΦΠΑ, αλλά και των "εργολάβων" των δημοσκοπήσεων που "παρουσιάζουν" μικρό προβάδισμα της ΝΔ, αμέσως μετά τις αποκαλύψεις Μπαλτάκου, δημοσκοπήσεις που συνιστούν "απαγωγή" της λογικής του λαού, ο Homo Passocus Neodimocraticus είναι έτοιμος να αναφωνήσει επί του πολιτικού προσκηνίου: That's all folks!...
Και είναι η ίδια κοινωνία που πρέπει να τον...βοηθήσει να απαλλαγεί από την "αγωνία" της επιβίωσής του στο ματαιόδοξο πολιτικό κόσμο...Εχοντας εξαντλήσει όλες τις δυνάμεις του, ώστε να εμφανίζεται πλέον ως πεισιθανάτιο πολιτικό έκτρωμα, ο Homo Passocus Neodimocraticus πεθαίνει, όσο κι αν από το...νεκροκράβατό του προσπαθεί την ανάκαμψή του και την "παλινόρθωσή" του. Η εποχή των Βουρβόνων πέρασε! That' all folks...The End! Τέλος!..