Με την κατηγορηματική δήλωσή του "δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας ξαναγυρίσει πίσω,,," ο Αντωνης Σαμαράς ανακοίνωσε χθές, σε περίοδο "εύκρατου" προεκλογικού κλίματος, άρα επιδεικνύοντας και το δικό του ήθος χωρίς Ηθική, το εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο "Ελλάδα 2021", αναμηρυκάζοντας τη λέξη "σταθερότητα" ως δομικό στοιχείο του πολιτικού του εκβιαστικού διλήμματος.
Και βέβαια παρουσιάζοντας ένα αόριστο και "νεφελώδες" πρόγραμμα ανάπτυξης, με τρόπο βερμπαλιστικό και πασίδηλα ψευδολογικό, μίλησε για "ανάπτυξη" που μέχρι το 2021 θα δημιουργήσει 750 χιλιάδες θέσεις εργασίας. Για να τις αυξήσει με δηλώσεις του, ο έτερος της πολιτικής αθλιότητας ο Βαγγέλης Βενιζέλος στις 950 χιλιάδες, λαμβάνοντας υπόψη του φυσικά για το "μέγεθος" του πολιτικού του ψευδολογήματος, το εύρος της κομματικής κατάντιας του ΠΑΣΟΚ...
Δεν θα διαφωνήσω με τον "φίλο" μου τον Αντώνη, για τη επιθυμία του να οδηγήσει ως άλλος Εμερσον Φιτιπάλντι και Νίκη Λάουντα, το "σάπιο" όχημα της ελληνικής οικονομίας. Μια θεμιτή "επιθυμία" ενός παθολογικά ψευδολόγου πολιτικού, ο οποίος προσπαθεί επίμονα να υιοθετεί προτάσεις συνεργατών του που αναβαθμίζουν την πολιτική του απάτη...Θα διαφωνήσω μαζί του για το λόγο της...μη επιστροφής του "οχήματος". Και ο λόγος είναι ότι το "όχημα" στην πορεία του προς την...αναπτυξη, θα "γκρεμοτσακιστεί" για μια ακόμα φορά, χωρίς να αναληφθούν ευθύνες και χωρίς να τιμωρηθούν οι ανερμάτιστοι και ορνιθόμυαλοι της πολιτικής...
Τελικά οι Ελληνες ζούμε τις μυθοποιήσεις και μυθοπλασίες της πολιτικής. Πλάσματα και εκτοπλάσματα ιδεολογικά, "κουρελιασμένες" και πτωχευμένες ιδέες, ψευδεπίγραφα ιδεολογήματα και προκλητικά πολιτικά επινοήματα, επιφατικές συγκρούσεις, ασύστολα και αναίσχυντα ψέματα, που όλα μαζί κρύβουν το νόημα της ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας. Και ¨κλέβουν" την ίδια τη ζωή μας!
Δεν υπάρχει ιδεολογία της πραγματικότητας, αλλά αυτό δεν εμποδίζει να υπάρχει πραγματικότητα της ιδεολογίας, αυτή η καθημερινότητά της και, σε μεγαλύτερη κλίμακα, η ιστορικότητά της. Εχοντας ωστόσο αποκοπεί η σκέψη μας από την πραγματικότητα, η βαθιά σύγχυση έντεχνα καλλιεργούμενη, τα στημένα εκβιαστικά διλήμματα για να επιτείνουν τον κοινωνικό φόβο και την ανασφάλεια, η αποπληροφόρηση, ο σκοταδισμός και η πολιτική απάτη, επιτρέπουν να "φύεται" η επιπολαιότητα στην κοινωνία.Και αναλόγως φυσικά διοχετεύεται και η ψήφος των πολιτών εν ωρα κάλπης. Η δε κομματική νομενκλατούρα και οι παρασιτικές ελίτ, εκμεταλλεύονται το θυμισμό των πολιτών, στον οποιο μόνιμα απευθύνονται.
Αυτό έκανε για μια ακόμη φορά χθες ο πρωθυπουργός και ο εσμός των συμβούλων του, των επιφορτισμένων με την επικοινωνιακή στρατηγική της κυβέρνησης. Ομως, και στην αντίπερα όχθη, οι πολιτικές ελίτ της αριστεράς, που συσσωρεύονται εσχάτως στο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ιδιαίτερα ένοχες, για τη συντήρηση της πολιτικής υπανάπτυξης, αφού οι ηγέτες της καθημαγμένης για χρόνια αριστεράς, μαζί με τους άλλους "συντρόφους" τους, δεν μπόρεσαν να προσπεράσουν το σκουριασμένο αραμπά της κομμουνιστικής αντίληψης και να αφουγκραστούν τα μηνύματα των καιρών. Και ανεξαρτήτως των "φιλότιμων" προσπαθειών της "μη γραβατωμένης" λογικής της σημερινής ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν μπορούν αρθρώσουν πειστικό πολιτικό λόγο και να διαμορφώσουν ένα ρεύμα ανατροπής με προοπτική στο χρόνο...
Βρεθήκαμε έτσι στην πορεία μας προς την...καταστροφή με "οδηγό" τον σημερινό πρωθυπουργό, ο οποίος μολονότι θα επιθυμούσε να είναι ένας σύγχρονος οδηγός της Φόρμουλα 1, κατάντησε ανερμάτιστος οδηγός του "λεωφορείου ο πόθος" της ανάπτυξης, με συνοδηγό τον Βαγγέλη Βενιζέλο της γνωστής λιπόσαρκης και υπερφίαλης νοοτροπίας. Βρεθήκαμε έτσι ως "επιβάτες" του σαπιολεωφορείου να πορευόμαστε χωρίς προορισμό, ακούγοντας μόνο τους ήχους των πολιτικών ψευδολογιών να μας διαπερνούν τους ακουστικούς μας πόρους.
Οδηγούμαστε οι Ελληνες "δημοκρατικά", ιδίως τα τελευταία χρόνια, στην εξαθλίωση. Και στην εξουθένωση της σοβαρότητας. Και γινόμαστε παθητικοί θεατές της φάρσας και της τραγωδίας. Μια φαρσοτραγωδία με καταστροφικές επιπτώσεις για την κοινωνία. Και μέσα από αυτή τη φαρσοτραγωδία της ντροπής, των πρωθυπουργικών ψεμάτων και των κυβερνητικών επικοινωνιακών τεχνασμάτων, με την αξιωματική αντιπολίτευση να πορεύεται επίσης χωρίς "πυξίδα" και να ολισθαίνει στην πολιτική βλακεία, γίνεται κατανοητή η απώλεια του "τραγικού αισθήματος της ζωής" και αναδεικνύονται τα καταστροφικά πάθη της ελληνικής πολιτικής ζωής.
Και έχοντας χάσει οι Ελληνες το τραγικό αίσθημα της ζωής, παρακολουθούμε μόνο καταστροφές και τρεφόμαστε με καταστροφικά αισθήματα. Πότε πότε μας εξεγείρει το θράσος κανενός θερσίτη Ταρτούφου της πολιτικής, όχι όμως και η αβουλία ή η κακοήθης υστεροβουλία εκείνων που εξέθρεψαν το θράσος του. Ζούμε οι Ελληνες την απάτη και στην αυταπάτη...
Ολα τα παιχνίδια πάιζονται στον...Ολυμπο των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, για το Νέκταρ και την Αμβροσία. Στο λαό προσφέρονται βροντές και αστραπές και ό,τι πέφτει από το τραπέζι της πολιτικής γευσιλαγνείας. Μια απάτη απογυμνωμένη. Και δεν ντρέπεται κανείς. Ούτε οι "συνδαιτυμόνες" που επιδίδονται στη γευσιλαγνεία και στην οινοποσία εις υγείαν των αείποτε μωρών του τόπου τούτου, ούτε και οι ελλοχεύοντες για τα ψιχία από το πλούσιο τραπέζι των εχόντων και των κατεχόντων...