Είναι αιθεροβάμωνες ή αφελείς όσοι ελπίζουν, ότι η περαιτέρω οικονομική και κοινωνική καταρράκωση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων στην Ελλάδα, θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια παλλαϊκή αντισυστημική εξέγερση.
Κατόπιν της –εκτός των άλλων- μελέτης από τον υποφαινόμενο του αξιόλογου έργου "Der proletarische Sosialismus" του Sombart και του σχετικού χρονολογικού πίνακα για τις ανόδους και καθόδους του εργατικού κινήματος είναι πλέον αναμφισβήτητο ότι:
Στο διάβα της ιστορίας, το οργανωμένο προλεταριάτο διεξήγαγε τους οξύτερους αγώνες και επέτυχε τις περισσότερες παραχωρήσεις εκ μέρους των αντιπάλων του, όταν βρίσκονταν σε σχετική ευημερία.
Τουναντίον, το ανοργάνωτο προλεταριάτο, ουδεμία κατάκτηση σημείωσε ή έχασε σπιθαμή προς σπιθαμή τα κεκτημένα, σε εποχές κατωτάτου ορίου συντήρησης και μεγάλης δυστυχίας, ενώ θα έπρεπε οι συνθήκες αυτές να το κάνουν επαναστατικότερο!
Σαν παράδειγμα μπορούν να χρησιμεύσουν οι αρχαίοι δούλοι, οι οποίοι παρ όλη τη δεινή προλεταριακή οικονομική κατάσταση τους, δεν σημείωσαν ποτέ κάποια κοινωνική κατάκτηση, ουδέποτε ανέτρεψαν το κοινωνικό καθεστώς και ουδέποτε κατέλαβαν την εξουσία!
Επομένως η οικονομική κατάσταση των δούλων από μόνη της δεν προκάλεσε κοινωνικές μεταβολές, τις οποίες όμως προκάλεσε σε άλλες περιόδους (όχι η οικονομική κατάσταση), αλλά η κοινωνικοπολιτική οργάνωση του προλεταριάτου. Η αλήθεια αυτή εφαρμόστηκε στον "Λενινισμό" δηλαδή στη λενινική θεωρία περί κατάκτησης της πολιτικής εξουσίας από το προλεταριάτο, στην οποία ο πολιτικός παράγων προέχει του οικονομικού.
Κοντολογίς σήμερα στην Ελλάδα των απανωτών μνημονίων, της σταδιακής φτωχοποίησης, του αφανισμού της μεσαίας τάξης και της καθολικής προλεταροποίησης των μεσαίων και κατώτερων τάξεων, η οικονομική και μόνο εξαθλίωση και στυγνή εκμετάλλευση, σε συνδυασμό με τον εκτεταμένο πολιτικό κατακερματισμό και την ανοργανωσιά των κοινωνικών δυνάμεων, δεν δημιουργούν ελπίδες για ανατροπή της συστημικής καθεστηκυίας!
Κατά συνέπεια, τα θύματα των στυγερών εγκλημάτων (δηλαδή η πλειονότητα του Ελληνικού λαού) εκ μέρους της προνομιούχας τάξης και των λακέδων της, προκειμένου να αποτινάξουν την υπερεθνική και ντόπια τυραννία πρέπει άμεσα, να κοινωνικοποιηθούν πολιτικά, να ιδεολογικοποιηθούν ταξικά και οργανωθούν συστηματικά σε θύλακες αντίστασης και μέτωπα επιδρομών ανακατάληψης του χαμένου «εδάφους» ενάντια στην πιο βάρβαρη, απάνθρωπη κι αυταρχική καταδυνάστευσή τους!
drachmi5.gr