Του Στέλιου Συρμόγλου
Καθώς διατρέχουμε προεκλογική περίοδο με κύριο γνώρισμα την αβεβαιότητα για το εκλογικό αποτέλεσμα, οι αντιδράσεις των συγκυβερνώντων με τη γνωστή τους "παχυδερμία", καρυκευμένη με υποκρισία και κίβδηλες εκτιμήσεις για την επερχόμενη "σωτηρία" της χώρας, όπως και των λοιπών πολιτικών δυνάμεων, προεξάρχοντος του ΣΥΡΙΖΑ, που με την αμηχανία τους επιβεβαιώνουν ότι βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους επίδοξους επιθεωρησιογράφους παραστάσεων του καλοκαιριού... Καθώς πλησιάζουμε προς την "ημέρα κρίσης" της πολιτικής ανικανότητας και βλακείας και το αποτέλεσμα της κάλπης θα αναδείξει όχι νικητές ή ηττημένους, αλλά την υπευθυνότητα ή την ανευθυνότητα ενός εξαθλιωμένου λαού, κορυφώνεται η αγωνία των "μεταλλαγμένων" της πολιτικής αθλιότητας, ιδίως όσων τα τελευταία χρόνια διαγκωνίζονται στη ψευδολογία, προσπαθώντας να εμφανίσουν την πολιτική απάτη και την εθνική υποτέλεια ως "σωτηρία" του ελληνικού λαού.
Αυτοί οι "μεταλλαγμένοι" θερσίτες και ψωρίτες της πολιτικής, οι οποίοι για χρόνια έχουν να επιδείξουν απληστία και αδηφαγία, πώρωση συνείδησης, εθελοκακία για τους πολιτικούς τους αντιπάλους και παχυλή αδιαφορία για την εθνική περιπέτεια που οδήγησαν μια ολόκληρη κοινωνία, ενώ με το μεφιστοφελικό βλέμμα τους αποδεικνύουν την ικανότητά τους να "διαπρέπουν" με ψευδείς παραστάσεις επί ανύπαρκτων καταστάσεων, βρίσκονται μπροστά στο φάσμα του πολιτικού τους μαρασμού, της μη αναστρέψιμης φθοράς.
Ολοι αυτοί οι τυχοθήρες και τυχοδιώκτες της πολιτικής, με την ακόρεστη επιθυμία τους για εξουσία με παράλληλο εύκολο πλουτισμό, έχουν κυριολεκτικά "γουρουνοποιήσει" την πολιτική και μετέτρεψαν τη χώρα σ' ένα απέραντο "τραπέζι" ληστρικής γευσολαγνείας και ανομολόγητων συναλλαγών και διαπλεκόμενων συμφερόντων, εκφυλίζοντας ταυτόχρονα τους θεσμούς, με το πρόσχημα των "μεταρρυθμίσεων".
Και για τον απλό, αλλά με συγκρότηση και νηφάλια σκέψη πολίτη, είναι αδιανόητο πως όλα αυτά τα πολιτικά εκτρώματα, που ως καρκινώματα έχουν αλλοιώσει τον κοινωνικό ιστό, συνεχίζουν να παριστάνουν ευδαίμονες τον "σωτήρα" ενός λαού που χειμάζεται από τις πολιτικές αποφάσεις και τις πράξεις τους. Ακριβώς αυτών που τον οδήγησαν στην καταπακτή της συμφοράς και της απελπισίας του. Και όπου το αύριο του καθενός ξεχωριστά υποθηκεύεται από την "πολιτικογουρουνοποιημένη" αδηφαγία του άγονου σήμερα.
Η κοινωνική αποσύνθεση έχει ήδη συντελεστεί από τους πολιτικούς που ακολουθούν το ψέμα σ' όλο το διαχρονικό τόξο του. Με κοινή συλλογιστική την κατάκτηση ή τη διατήρηση της εξουσίας με κάθε θυσία και με κάθε πολιτική πρακτική, συντάσσονται με τις τάσεις εκείνες που εκδηλώνονται κατά τις επιταγές του συμφέροντος του δυνατού. Και επιχειρούν οι...χείριστοι τα χείριστα ερήμην του λαού, αλλά εν ονόματι του λαού, για να επισφραγίσουν με τη δήθεν λαική συναίνεση τις αποτρόπαιες πολιτικές τους πράξεις. Πράξεις "μεταλλαγμένων" πολιτκών που ανάγονται και αποβλέπουν στην άρση και την πρόοδο των πολλών, οι οποίοι αυτοπαγιδεύονται στην ίδια τους την ανάγκη να πιστέψουν για ένα καλύτερο αύριο ή και επαναπαύονται στο όποιο "βόλεμα" της συγκυρίας...
Η δε παγίωση διαδοχικών κατεστημένων για χρονικά διαστήματα, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αδιατάρακτη επικράτηση των αθλίων και των ηλιθίων της πολιτικής. Και με την ανακύκλιση του πολιτικού δυναμικού επιτυγχάνεται απλώς η αλληλοτροφοδότηση με ανθρώπους του ίδιου βεληνεκούς βλακείας με ροπή ωστόσο στη "μετάλλαξή" τους για την απρόσκοπτη τη νομή της εξουσίας, έχοντας επί το πλείστον θητεύσει στα κομματικά υπόγεια και στους διαδρόμους της διατεταγμένης πολιτικής.
Καθώς διατρέχουμε προεκλογική περίοδο με κύριο γνώρισμα την αβεβαιότητα για το εκλογικό αποτέλεσμα, οι αντιδράσεις των συγκυβερνώντων με τη γνωστή τους "παχυδερμία", καρυκευμένη με υποκρισία και κίβδηλες εκτιμήσεις για την επερχόμενη "σωτηρία" της χώρας, όπως και των λοιπών πολιτικών δυνάμεων, προεξάρχοντος του ΣΥΡΙΖΑ, που με την αμηχανία τους επιβεβαιώνουν ότι βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους επίδοξους επιθεωρησιογράφους παραστάσεων του καλοκαιριού... Καθώς πλησιάζουμε προς την "ημέρα κρίσης" της πολιτικής ανικανότητας και βλακείας και το αποτέλεσμα της κάλπης θα αναδείξει όχι νικητές ή ηττημένους, αλλά την υπευθυνότητα ή την ανευθυνότητα ενός εξαθλιωμένου λαού, κορυφώνεται η αγωνία των "μεταλλαγμένων" της πολιτικής αθλιότητας, ιδίως όσων τα τελευταία χρόνια διαγκωνίζονται στη ψευδολογία, προσπαθώντας να εμφανίσουν την πολιτική απάτη και την εθνική υποτέλεια ως "σωτηρία" του ελληνικού λαού.
Αυτοί οι "μεταλλαγμένοι" θερσίτες και ψωρίτες της πολιτικής, οι οποίοι για χρόνια έχουν να επιδείξουν απληστία και αδηφαγία, πώρωση συνείδησης, εθελοκακία για τους πολιτικούς τους αντιπάλους και παχυλή αδιαφορία για την εθνική περιπέτεια που οδήγησαν μια ολόκληρη κοινωνία, ενώ με το μεφιστοφελικό βλέμμα τους αποδεικνύουν την ικανότητά τους να "διαπρέπουν" με ψευδείς παραστάσεις επί ανύπαρκτων καταστάσεων, βρίσκονται μπροστά στο φάσμα του πολιτικού τους μαρασμού, της μη αναστρέψιμης φθοράς.
Ολοι αυτοί οι τυχοθήρες και τυχοδιώκτες της πολιτικής, με την ακόρεστη επιθυμία τους για εξουσία με παράλληλο εύκολο πλουτισμό, έχουν κυριολεκτικά "γουρουνοποιήσει" την πολιτική και μετέτρεψαν τη χώρα σ' ένα απέραντο "τραπέζι" ληστρικής γευσολαγνείας και ανομολόγητων συναλλαγών και διαπλεκόμενων συμφερόντων, εκφυλίζοντας ταυτόχρονα τους θεσμούς, με το πρόσχημα των "μεταρρυθμίσεων".
Και για τον απλό, αλλά με συγκρότηση και νηφάλια σκέψη πολίτη, είναι αδιανόητο πως όλα αυτά τα πολιτικά εκτρώματα, που ως καρκινώματα έχουν αλλοιώσει τον κοινωνικό ιστό, συνεχίζουν να παριστάνουν ευδαίμονες τον "σωτήρα" ενός λαού που χειμάζεται από τις πολιτικές αποφάσεις και τις πράξεις τους. Ακριβώς αυτών που τον οδήγησαν στην καταπακτή της συμφοράς και της απελπισίας του. Και όπου το αύριο του καθενός ξεχωριστά υποθηκεύεται από την "πολιτικογουρουνοποιημένη"
Η κοινωνική αποσύνθεση έχει ήδη συντελεστεί από τους πολιτικούς που ακολουθούν το ψέμα σ' όλο το διαχρονικό τόξο του. Με κοινή συλλογιστική την κατάκτηση ή τη διατήρηση της εξουσίας με κάθε θυσία και με κάθε πολιτική πρακτική, συντάσσονται με τις τάσεις εκείνες που εκδηλώνονται κατά τις επιταγές του συμφέροντος του δυνατού. Και επιχειρούν οι...χείριστοι τα χείριστα ερήμην του λαού, αλλά εν ονόματι του λαού, για να επισφραγίσουν με τη δήθεν λαική συναίνεση τις αποτρόπαιες πολιτικές τους πράξεις. Πράξεις "μεταλλαγμένων" πολιτκών που ανάγονται και αποβλέπουν στην άρση και την πρόοδο των πολλών, οι οποίοι αυτοπαγιδεύονται στην ίδια τους την ανάγκη να πιστέψουν για ένα καλύτερο αύριο ή και επαναπαύονται στο όποιο "βόλεμα" της συγκυρίας...
Η δε παγίωση διαδοχικών κατεστημένων για χρονικά διαστήματα, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αδιατάρακτη επικράτηση των αθλίων και των ηλιθίων της πολιτικής. Και με την ανακύκλιση του πολιτικού δυναμικού επιτυγχάνεται απλώς η αλληλοτροφοδότηση με ανθρώπους του ίδιου βεληνεκούς βλακείας με ροπή ωστόσο στη "μετάλλαξή" τους για την απρόσκοπτη τη νομή της εξουσίας, έχοντας επί το πλείστον θητεύσει στα κομματικά υπόγεια και στους διαδρόμους της διατεταγμένης πολιτικής.