του Στρατή Μαζίδη
Την ώρα που ο Αντώνης Σαμαράς σαν άλλος αφηγητής παραμυθιών μας διηγείται το - κυριολεκτικά - παραμύθι του στο σποτ της Νέας Δημοκρατίας, ο Αλέξης Τσίπρας βγαίνει στο εξωτερικό εκφράζοντας μια διαφορετική φωνή.
Στη Μόσχα υποδέχθηκαν τον "αυριανό πρωθυπουργό της Ελλάδας" και στο debate των Βρυξελλών επιτέλους βρέθηκε ένας έλληνας πολιτικός να ανοίξει το στόμα του και να κάνει ρεζίλι τον κο Γιούνκερ που εκείνη τη στιγμή δε βρήκε τίποτε να απαντήσει.
Ο κος Τσίπρας παρουσιάζει ένα διαφορετικό και πιο έντονο πρόσωπο το τελευταίο διάστημα. Ίσως ο μοσχοβίτικος αέρας να του έκανε καλό και να του έδωσε φτερά.
Η αλήθεια είναι πως στην περίπτωσή του τόσο η Ρωσία, όσο και η Μόσχα διάκεινται θετικά αφού επιθυμούν να απομακρυνθεί ένα πολιτικό σκηνικό υποταγμένο στη Γερμανία. Το ζητούμενο είναι σε ποια έκταση θα τον βοηθήσουν να απαγκιστρωθεί από αυτή.
Σε κάθε περίπτωση και σε αντιδιαστολή με κάτι γκάλοπ που μόνο γέλια προκαλούν, φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να πετύχει μια μεγάλη εκλογική νίκη αφού αρκετός κόσμος θα τον επιλέξει ώστε να του δώσει μια ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία για να πέσει η κυβέρνηση αυτή η κυβέρνηση μια ώρα νωρίτερα.
Πολλοί βέβαια στέκονται με προβληματισμό μπροστά στις θέσεις ή μη θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε μια σειρά θεμάτων όπως τα εθνικά, η θρησκεία, το αν έχει ή όχι το τσαγανό να βγάλει τη χώρα από την ευρωζώνη κτλ. Ωστόσο μήπως αυτοί που κυβερνούν σήμερα είναι χριστιανοί ή αγαπούν την Ελλάδα; Επί ΝΔ κόπηκαν τα πόδια της Εκκλησίας, επί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ γεμίσαμε πακιστανοϊνδοϊρακινομπαγκλαντεσιανονιγηριανοκεμαλοσομαλούς, επί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ψηφίστηκαν όλοι οι αντίχριστοι νόμοι, επί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ζήσαμε τις εθνικές ταπεινώσεις από τη γειτονική χώρα.
Πάρα ταύτα και μόνο η ιδέα να κάνει άνω κάτω και να στείλει στο διάολο αυτό το μπουρδέλο που λέγεται Ε.Ε. εξιτάρει στο μέγιστο βαθμό όσους είδαμε τη ζωή μας να παίρνει την κάτω βόλτα τα τελευταία χρόνια...
Κι όπως μου είπε ένας φίλος, συριζαίος από το πατριωτικό μέτωπο εντός του ΣΥΡΙΖΑ που αρχίζει να παίρνει κεφάλι, το πιστολί στον κρόταφο οι ευρωπαίοι στον Τσίπρα, κι εμείς στο σβέρκο για να μην κάνει πίσω.