του Στρατή Μαζίδη
Τα σχόλια δίνουν και παίρνουν από χθες το βράδυ. Δυστυχώς ο Γκέκας δεν είχε την ευκαιρία να ξαναχτυπήσει το πέναλτι όπως θα έπρεπε αφού ο Νάβας παραβίασε τους κανονισμούς. Ωστόσο αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, το παιχνίδι δε θα έπρεπε καν να έχει οδηγηθεί στα πέναλτι αλλά να έχει τελειώσει πανηγυρικά στο ημίωρο της παράτασης. Νομίζω ότι όλοι αυτό πιστέψαμε μόλις πραγματοποιήθηκε το 1-1.
Δεν τα καταφέραμε στις λεπτομέρειες. Σε κάθε περίπτωση φάνηκε ότι η Εθνική μας ομάδας ακόμη μπαίνει αγχωμένη στις πρεμιέρες και τα ξεκινήματα των αγώνων στις μεγάλες διοργανώσεις. Μολονότι έχει αποδείξει πλέον στο γήπεδο, ούσα τροπαιούχος, πως πρόκειται για μια μεγάλη και υπολογίσιμη δύναμη, ακόμη κάτι τη μαγκώνει κάποιες φορές.
Βέβαια ας μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Μέσα σε λίγα χρόνια αλλάξαν στερεότυπα δεκαετιών και είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η Εθνική ας φεύγει πρόωρα από τη Βραζιλία, είναι κερδισμένη από την παρουσία της και αυτό θα φανεί στο επόμενο Euro.
Ο Σάντος έκανε την ομάδα περισσότερο επιθετική και ελκυστική σε σχέση με εκείνη που παρέλαβε. Ο διάδοχός του θα πρέπει να βρει τον τρόπο να λύσει το θέμα της μη παραγωγικής επίθεσης ασχέτως αν η μπάλα γενικά στη Βραζιλία δεν ήθελε την Εθνική.
Διότι το πέναλτι μπορεί να χάθηκε, αλλά λίγο νωρίτερα πέντε παίκτες με δύο θα μπορούσαν να είχαν υλοποιήσει αυτό που πρώτα από όλους οι ίδιοι άξιζαν, να συνεχίσουν το όμορφο ταξίδι τους.
Σε κάθε περίπτωση η Εθνική μας ομάδα δικαιολόγησε με τον καλύτερο τρόπο την παρουσία της στο κλαμπ των παγκόσμιων μεγάλων, έφυγε δίχως να χάσει και μας γέννησε μεγάλες προσδοκίες για αυτά που έρχονται.
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!