Μέσα στην επώδυνη σημερινή πραγματικότητα της ευρωγερμανικής κατοχής που βιώνουμε, η Εθνική Ελλάδος ποδοσφαίρου μας πρόσφερε εθνική ανάταση και αίσθηση ευφορίας και όχι κατήφειας και εφορίας.
Η Εθνική μας ομάδα έβγαλε τους πάντες στον δρόμο το 2004, το επανέλαβε το 2012 μετά τη νίκη-πρόκριση επί της Ρωσίας στο EURO και το έκανε και πάλι τώρα μετά το μεγαλειώδες 2-1 απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού. Σήμερα το χρειαζόμασταν όσο ποτέ άλλοτε.
Σε όλη τη χώρα, σε πόλεις και χωριά όπως και σε όλο τον κόσμο όπου η καρδιά της Ελλάδας χτυπά πιο δυνατά, οι συμπατριώτες μας ξεχύθηκαν στους δρόμους και ξεφάντωσαν όπως είχαν να κάνουν εδώ και πολύ καιρό. Μπορεί το ποδόσφαιρο να λειτουργεί ως ναρκωτικό απέναντι στη θλίψη και στη δυστυχία, ίσως και απέναντι σε όποια αγωνιστική διάθεση, αλλά έστω και έτσι να είναι, είχαμε ανάγκη απο αυτή την απέλπιδα ελληνική νίκη σε μια εποχή με απέραντες ήττες, .
Αν μας λείπει ο "άρτος", τουλάχιστον ας ευφραίνουν την ψυχή μας τα "θεάματα". Είναι και αυτό μια κάποια παρηγοριά στον άρρωστο και το παραδεχόμαστε χωρίς καμιά σκωπτική διάθεση μιζέριας. Μακάρι αυτές οι στιγμές εθνικής ανάτασης και ομοψυχίας να μπορούσαν να πυκνώσουν. Και κυρίως να μας δώσουν τη δύναμη να βγούμε νικητές απο τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία που ζούμε.
drachmi5.gr