Στην Ελλάδα της κρίσης, της εξαθλίωσης και των πτωχευμένων ονείρων των πολλών πολιτών, αλλά και των εκκωφαντικών εκδηλώσεων και του προκλητικού ωχαδερφισμού άλλων τόσων, που "ευδαίμονες" συνεχίζουν να στρουθοκαμηλίζουν και να παραμένουν περιχαρακωμένοι στον "βολικό" μικρόσκοσμο ενός παράλογου λογισμού για το περιεχόμενο της δημοκρατίας, αμνήμονες ή και με νοθευμένη την ιστορική τους μνήμη, τα πολιτικά κατακάθια έγιναν αίφνης οι τιμητές της αρετής και της δημοκρατίας.
Και οι ύποπτες συνειδήσεις δοκιμάζουν την αντοχή των κρυστάλλων στους ρύπους, ενώ τα παντός είδους τρωκτικά της κομματικής φαυλότητας και οι...καρικατούρες της πολιτικής πυκνώνουν τις εμπροσθοφυλακές, πρόθυμοι για την οχλοβοή και για πρόσκαιρους "θριάμβους", επιβεβαιώνοντας με την πολιτική τους συμπεριφορά ότι η ελπίδα δεν έχει μέλλον!..
Η απειλή του ολέθρου της κοινωνίας, ανεξάρτητα από το αν θα πραγματοποιηθεί ή ως...εκ θαύματος θα αποφευχθεί την υστάτη στιγμή, θα χρωματίζει για χρόνια την ελληνική πραγματικότητα. Με τον πειθαναγκασμό, ακόμη και τη βία, να λειτουργούν αντιανθρώπινα. Με την πολιτική κοινότητα να απομακρύνεται συστηματικά από την περιοχή της "ιδέας" και να προσχωρεί στον αυτάρεσκο μικροπολιτικό της κόσμο, όπου το παν είναι η εξουσία για την εξουσία. Με το λαό να τρέφεται με προσδοκίες από τους κυβερνώντες. Και με τους τελευταίους να απολαμβάνουν απρόσκοπτα τα προνόμιά τους και ό,τι απορρέει από αυτά, για μια "χλιδάτη" ζωή με πολυέξοδα ταξίδια στο εξωτερικό και "συμφωνίες" κάτω από το τραπέζι συνήθως με ό,τι αυτό συεπάγεται για την..ευημερία τους, αλλά και για τα δημοσιονομικά του κράτους...
Κι αυτός όλαός, εθισμένος στο θέαμα της πολιτικής φαντασμαγορίας, στα "αποφάγια" της πολιτικής αδηφαγίας, θρεμμένος ωστόσο με προσδοκίες κατά τον ήχο των αναγκών του, να εκμηδενίζει κάθε λογική θεώρηση και κρίση. Κι ας καταδείχνεται καθημερινά και περιτράνως η οριστική αποδημία της σοβαρότητας από την πολιτική κοινότητα σε συνδυασμό με τη σπασμωδικότητα, που επιβάλλει η πολιτική διαστροφή της συγκυρίας, ο κομματικός ωφελιμισμός και ο προσωπικός καιροσκοπισμός.
Μια ολόκληρη πολιτική κοινωνία να αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων. Γνήσια απόγονος του σοφιστικού δόγματος "αδικούντα μη διδόναι δίκην". Και το χειρότερο: Να "γοητεύεται" από την ίδια της την ανικανότητα και επιπολαιότητα, από το ίδιο το κακότεχνο "φιλοτέχνημα" της πλάνης, χωρίς να διαβλέπει τις οδυνηρές συνέπειες των μεθοδεύσεών της. Γιατί η διασφάλιση των πολιτικών κεκτημένων δεν επιχειρείται με τη λογική εκτίμηση και το ενδιαφέρον, αλλά με τον πλεονασμό της προχειρότηατς και των ετερόκλητων αποφάσεων και αντιδράσεων, που γίνονται συχνά "μπούμεραγκ" ή τετελεσμένες επιβολές.
Οι πολιτικές καρικατούρες με τη "γύψινη" λογική και τη "τσιμεντένια" συνείδηση, εκτρωματικά κατασκευάσματα ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, αντιετωπίζουν τα πάντα σχεδόν με μια αντίληψη γενικευτική και απλουστευτική. Με τη στερεότυπη αντίδραση της κομματικής σκοπιμότητας και της αγωνιώδους πολιτικής ανασφάλειας και επιβίωσης.
Και βέβαια οι σημερινοί αυτοπροσδιοριζόμενοι "σωτήρες", στην προσπάθειά τους να χειριστούν όχι απλώς τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν, αλλά και μια παθογόνα και παθογενή ψυχοσύνθεση των Ελλήνων, για την οπόια επίσης φέρουν ευθύνη, με το φόβο μάλιστα μήπως και κατολισθήσουν στα Τάρταρα της ιστορίας, περνάνε από τη Σκύλα στη Χάρυβδη. Από την εσωτερική αλαζονεία και κατάρρευση, στην εξωτερική γελοιοποίηση και μελλοντική διαπόμπευση.
Κίνητρο των παραπάνω σκέψεων ήταν το δικαίωμα του γράφοντος στον αντίλογο, για μεθοδεύσεις της πολιτικής γελοιότητας από της ...καρικατούρες της πολιτικής, εν ονόματι της δεινοπαθούσης δημοκρατίας, εν ονόματι του "καλού"των πολιτών. Αλλωστε, πρέπει να επικρατεί η ώριμη αντίληψη: Ο καθένας να έχει τοδικαίωμα να πιστεύει ό,τι θέλει ή να μην πιστεύει τίποτε! Η δημοκρατία στη βάση της ξεκινάει απ' αυτή την πίστη.
Οταν όμως η δημοκρατία μας προσφέρεται με επιδέσμους που κρύβουν την αληθινή μορφή της και κάποιοι φρενοπαθείς ή δημοκόποι επιμένουν να θεωρούμε τους επιδέσμους ως μορφή, τότε τίποτε δεν είναι καλά! Και η πραγματικότητα αποκτά εφιαλτικές διαστάσεις για την κοινωνία, τη χώρα και το έθνος!..