Έχει πιάσει ένα χαρτάκι πάνω στο οποίο σβήνει και γράφει ονόματα εδώ και κάτι ημέρες.
του Στρατή Μαζίδη
Δεν είναι μόνο το γεγονός πως ο Βενιζέλος έκαψε το επικοινωνιακό χαρτί αλλά και το ότι αυτό το χρονικό μάκρος με το αν και πότε μια αποτυχημένη κυβέρνηση θα φρεσκαριστεί ή όχι, κούρασε την κοινή γνώμη.
Αλλά ας δούμε λίγο και την ουσία. Το να αλλάξουν θέσεις σε παίκτες που βρίσκονται ήδη στο τερέν ανανεώνοντάς τους κατά τι με κάποια νέα πρόσωπα, πρόκειται να αλλάξει κάτι;
Π.χ., φεύγει λένε ο Στουρνάρας. Ε και; Το πρόβλημα είναι ο Στουρνάρας ή δυσβάστακτη οικονομική πολιτική με τα παντός είδους χαράτσια και επιβαρρύνσεις που δεν αντέχει ο λαός;
Φεύγει ο Αρβανιτόπουλος. Μάλιστα. Τα σχολεία θα συνεχίζουν είτε να ρημάζουν είτε να κλείνουν; Αυτό μας ενδιαφέρει.
Την κάνει ο βιβλιοπώλης. Ωραία. Θα μπορώ να πηγαίνω στο ΠΕΔΥ όπως πήγαινα στον ΕΟΠΥΥ και πιο παλιά στο ΙΚΑ δίχως να πληρώνω; Ή ισχύει το μίνι χαράτσι;
Όπως έλεγε κι ο πρωθυπουργός μας, πριν κάνει τη μεγάλη κωλοτούμπα, το μείγμα της πολιτικής θα αλλάξει;
Και τέλος, όταν βλέπεις να αξιολογείται θετικά ο Κυριακός Μητσοτάκης, ο άνθρωπος που δεν απέλυσε ούτε έναν επίορκο δημόσιο υπάλληλο αλλά εξήγγειλε προσλήψεις, που δεν έκλεισε ούτε μια άχρηστη ΔΕΚΟ, τι μπορείς να περιμένεις;
Το μόνο που μου έρχεται στο νου, είναι ένα σχόλιο του Γιάννη Καψή έπειτα από κάποιον ανασχηματισμό του Κώστα Σημίτη που είχε συνοδευτεί από το σύνθημα ότι η κυβέρνηση θα αποκτούσε φτερά. Είχε σχολιάσει λοιπόν δεικτικά ο πρώτος πως και οι κότες έχουν φτερά.
Ωστόσο το ερώτημα παραμένει. Το θέμα είναι να αλλάξει ο βιαστής σου ή να σταματήσουν να σε πηδούν;