Μπορεί η πληροφορική να βρει λύσεις ώστε να πετύχει καλύτερη και ταχύτερη φροντίδα, μεγαλύτερη ανεξαρτησία και μικρότερο κόστος στο ασφαλιστικό σύστημα για ηλικιωμένους και ανάπηρους;
Αυτό σκέφτηκαν οι δύο Έλληνες επιστήμονες πληροφορικής, που ήταν πριν μια ώρα στο γραφείο μου. Αλλά δεν το σκέφτηκαν μόνο. Ανέπτυξαν εφαρμογές που μοιάζουν να ξεπήδησαν από μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Ίδρυσαν μια εταιρεία και τον Σεπτέμβριο του 2009 την ενέταξαν στο πρόγραμμα Spin off – Spin out που διαχειρίζεται η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ), και αφορά αποκλειστικά καινοτόμες εταιρείες που ασχολούνται κυρίως με έρευνα.
Θα σκεφτεί κανείς ότι μια Γενική Γραμματεία με αντικείμενο την έρευνα, μολονότι είναι μέρος του Δημοσίου, ε, διάολε, κάπως ταχύτερους ρυθμούς θα έχει, διότι αυτό που είναι πρωτοπορία το 2009 μπορεί να είναι ξεπερασμένο το 2010. Περίμεναν λοιπόν οι φίλοι μας την έγκριση της ΓΓΕΤ, από ευρωπαϊκά προγράμματα, για να χρηματοδοτήσουν την παραγωγή των προϊόντων. Κι επειδή περνούσαν οι μήνες και απάντηση δεν ερχόταν, έπαιρναν πού και πού κανένα τηλέφωνο. Μην ανησυχείτε, τους έλεγαν, το θέμα σας προχωράει.
Προχώρησε όλο το 2009, προχώρησε όλο το 2010, πέρασε και το μισό 2011 και τον Αύγουστο επιτέλους το τηλέφωνο χτύπησε: σας θέλει ο κ. Υπουργός! Ε, αφού τους θέλει ο Υπουργός, χαλάλι τα δύο χρόνια στο περίμενε. Τους ήθελε, όντως, αλλά για… να βγουν φωτογραφία! Είχε καλέσει καμιά δεκαπενταριά εταιρείες ο Υπουργός για να παρουσιάσει στα ΜΜΕ το «έργο του». Κάλεσε και τα ΜΜΕ. Έβγαλε κι έναν δεκάρικο: «η κυβέρνηση στέκεται στο πλευρό των Ελλήνων ερευνητών και τους στηρίζει υλικά και ηθικά». Ήπιαν κρασί, έφαγαν μεζεδάκια κι έφυγαν. Και η εκταμίευση κ. Υπουργέ; Μην ανησυχείτε, προχωράει το θέμα…
Την προκαταβολή την πήραν, τελικά, τον Νοέμβριο του 2012! Πάνω από τρία χρόνια μετά!!! Ευτυχώς ήδη είχαν τρέξει στην Αμερική, είχαν τρελάνει τους Αμερικάνους με τις πατέντες τους, είχαν βρει σοβαρούς χρηματοδότες κι ετοίμαζαν την εταιρεία για το Χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης.
Τη δεύτερη δόση την περιμένουν ακόμα. Μπορεί να την πάρουν το 2015 ή το 2025, πάντως να μην ανησυχούν, το θέμα προχωράει. Εν τω μεταξύ η εταιρεία δούλευε και άρχισε τις εξαγωγές. Έπρεπε να πάρουν επιστροφή ΦΠΑ 18.500 ευρώ. Κάνουν την αίτηση τον Νοέμβριο του 2013. Και περιμένουν... Τι θα γίνει ρε παιδιά, θα μας επιστρέψετε τον ΦΠΑ; Α, πρώτα πρέπει να σας κάνουμε έλεγχο! Πότε θα μας τον κάνετε; Όποτε μπορέσουμε! Βάζουν «μέσον» για να ελεγχθούν το ταχύτερον. Φτάνει ο Μάιος, φέτος. Κι έρχεται ο έλεγχος να τους ξετινάξει. Σου λέει, κάτι θα βρούμε, θα τους την κόψουμε την επιστροφή. Τους ξετινάζει, αλλά δεν βρίσκει τίποτε. Όλα άψογα. Πιάνουν, οι ελεγκτές, τους προμηθευτές. Τους ξετινάζουν, κι αυτούς. Ούτε κι εκεί βρίσκουν κάτι. Και τους επιστρέφουν το ΦΠΑ: 9.000 ευρώ. Τα υπόλοιπα; Τα υπόλοια θα τα κρατήσουμε, ώστε σε περίπτωση που κόψετε τιμολόγια εντός Ελλάδος και δεν μας αποδώσετε το ΦΠΑ, να έχουμε να παίρνουμε από τα παρακρατημένα!!! Αυτή ήταν η απάντηση της ΔΟΥ!!! Αυτό είναι ένα... κράτος που θέλει να ανήκει στην Ε.Ε.!!! Χειρότερο κι από νταβατζή. Μα δεν καταλαβαίνετε, λένε στον εφοριακό, ότι μας αναγκάζετε να αγοράζουμε υλικά από τη Βουλγαρία, διότι από εκεί μας επιστρέφουν το ΦΠΑ αμέσως; «Το καταλαβαίνω, λέει ο εφοριακός, αλλά αυτό με υποχρεώνει η εγκύκλιος να κάνω. 5 δις χρωστάει το κράτος στην αγορά, νομίζετε τα έχει για να τα δώσει; Μεταξύ μας, αγοράστε από τη Βουλγαρία. Δεν υπάρχει μέλλον εδώ.» Αυτή ήταν η συμβουλή του.
Φυσικά, δεν περίμεναν πότε θα ξυπνήσει από το κώμα η φαιδρά πορτοκαλέα για να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις υποχρεώσεις της. Έφτιαξαν εταιρεία στην Αγγλία. Σε τρεις ώρες. Με ελάχιστο, αμελητέο κόστος. Και δουλεύουν από κει. Κάποια στιγμή, τον προηγούμενο μήνα πλήρωσαν σε έναν Άγγλο προμηθευτή 2000 λίρες για την αμοιβή του, συν 20% ΦΠΑ: 2400. Αρχές Ιουνίου πήραν ένα e-mail από την αγγλική εφορία που έλεγε ότι «επειδή δεν κάνατε άλλες κινήσεις μέσα στον μήνα, χθες στον λογαρισμό σας κατατέθηκαν οι 400 λίρες επιστροφής του ΦΠΑ».
Πόσο μυαλό χρειάζεται για να καταλάβει κάποιος ότι ΚΑΝΕΝΑΣ δεν πρόκειται να επενδύσει σ’ αυτή την παρακμιακή χώρα, μέχρι η ελληνική εφορία να στέλνει e-mails με αυτόματες επιστροφές όπως κάνει η αγγλική; Μέχρι το κράτος, όταν σου χρωστάει 18.500 ευρώ, να σου δίνει 18.500 ευρώ; Μέχρι να μπορείς να ιδρύσεις μια εταιρεία συμπληρώνοντας ηλεκτρονικά τα «χαρτιά» σου μέσα σε τρεις ώρες; Μέχρι να μην χρειάζεσαι εγγραφές σε επιμελητήρια και ΟΑΕΕ, να μην πρέπει να καταβάλεις χαράτσι στα Ταμεία των Νομικών (δικηγόρων ΚΑΙ δικαστικών, για όποιους απορούν πώς αυτά τα προσοδοθηρικά τέλη δεν τα «ακουμπάει» κανένας…). Μέχρι να μην τιμωρείται η επιχειρηματικότητα. Μέχρι να καταλάβουμε τον παραλογισμό της προκαταβολής φόρου για το επόμενο έτος. Μέχρι τα προγράμματα ενίσχυσης της καινοτομίας να καταλήγουν εκεί που πρέπει σε τρεις βδομάδες κι όχι σε τρία χρόνια. Μέχρι, μέχρι, μέχρι…
Η μεγαλύτερη δύναμη της Ελλάδας είναι οι ευφυείς και καινοτόμοι Έλληνες. Αυτοί θα σύρουν τον χορό της ανάπτυξης. Ξέρουν να το προχωρήσουν το θέμα, πολύ γρήγορα και πολύ μπροστά, χωρίς τις φωτογραφίες με τον υπουργό. Το μόνο που χρειάζονται είναι να τους αφήσουμε να δουλέψουν. Εδώ όμως – όχι στην Αγγλία, ούτε στη Βουλγαρία.
Αυτό το θέμα ποιος θα το προχωρήσει;
athensvoice.gr