Γράφει ο
Παναγιώτης Αποστόλου
Αμέσως μετά το
οδυνηρό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών για
τα κόμματα της συγκυβέρνησης, ο
Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αναζητεί
τον σίγουρο δρόμο της εκλογής Προέδρου
της Ελληνικής Δημοκρατίας από την
παρούσα Βουλή, τον Φεβρουάριο του 2015
προκειμένου να εξαντλήσει την τετραετία
διακυβέρνησης της χώρας, αποφεύγοντας
έτσι τις πρόωρες εκλογές.
Που δεν τις
θέλουν ούτε οι δανειστές-τοκογλύφοι
μας, γι΄ αυτόν τον λόγο, αμέσως μετά τις
ευρωεκλογές και το μήνυμα αποστροφής
προς το Σύστημά τους, που απέστειλε ο
λαός μας, απεργάζονται σχέδια συλλογής
του μαγικού αριθμού των 180 ψήφων,
προκειμένου να μην ξεσβερκωθούν από
πάνω μας. Έτσι, εξυφαίνουν σατανικά
σχέδια, τα οποία συμπεριλαμβάνουν
αποστασίες βουλευτών, που ανήκουν στο
αντιμνημονιακό τόξο, με προσχώρηση στα
κόμματα της συγκυβέρνησης ή κατά το
κομψότερο, της ανεξαρτητοποίησής τους.
Προφανώς αυτό θα γίνει με όποιο τίμημα.
Άλλωστε, ζούμε σε μια χώρα όπου
εξαγοράζονται Πρωθυπουργοί και Υπουργοί,
πόσω δε μάλλον Βουλευτές. Και τούτο
γιατί πρέπει να δέσουν στα σίγουρα το
«γάιδαρο» τους. Πρέπει οπωσδήποτε να
έχουν πλέον των 180 ψήφων, προκειμένου
να μπορούν να αποφύγουν το όποιο απίθανο
απρόοπτο «ατύχημα».
Από την άλλη
μεριά, οι πάντες γνωρίζουν πως η κυβέρνηση
ισορροπεί σε κινούμενη άμμο, και τα
ατυχήματα που θα προκύψουν μπορεί να
είναι αρκετά. Ίσως το πιθανότερο όλων,
είναι η πολιτική αστάθεια του κυβερνητικού
εταίρου της ΝΔ, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ. Κανείς
δεν μπορεί να παραβλέψει τη ρήξη κορυφής
που σημειώθηκε στο ΠΑΣΟΚ, την προηγούμενη
εβδομάδα, μεταξύ του Προέδρου του
(Ε.Βενιζέλου) και του Γιώργου Παπανδρέου.
Αυτή η ρήξη σηματοδοτεί απρόβλεπτες
εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ και το καθιστά
πυλώνα αστάθειας στη συνοχή της
κυβέρνησης. Επιπλέον, βαίνει σε
ολοκληρωτική αποτυχία το σχέδιο της
«Ελιάς», από τη στιγμή που ο Φώτης
Κουβέλης αρνήθηκε για μια φορά ακόμη
να συμμετάσχει και οι Καμίνης, Μπουτάρης
εγκατέλειψαν το σκάφος και προσχωρούν
στο «Ποτάμι», το οποίο δείχνει να
διεμβολίζει το ΠΑΣΟΚ, παίρνοντας αρκετούς
ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς.
Έτσι, δεν είναι
καθόλου τυχαίο πως ξαφνικά η Δικαιοσύνη
αποφάσισε να προχωρήσει την έρευνα της
διογκώσεως των στατιστικών οικονομικών
στοιχείων του 2009, όπου αυξήθηκε το χρέος
και μας οδήγησε πολύ σύντομα στις
δαγκάνες του ΔΝΤ και των ατελέσφορων
Μνημονίων. Την εποχή εκείνη φυσικός
προϊστάμενος του Ανδρέα Γεωργίου,
Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, ήταν ο Γιώργος
Παπανδρέου. Οι «κακές» γλώσσες λοιπόν,
λένε πως η εντολή δόθηκε από το Μαξίμου
προκειμένου να θορυβηθεί ο Παπανδρέου
και να αφήσει τους λεονταρισμούς
διάσπασης του ΠΑΣΟΚ. Κατ΄αυτόν τον τρόπο
διαφυλάττει ο Σαμαράς τη συνοχή της
κυβερνήσεως, προστατεύοντας ουσιαστικά
τον συνεταίρο του σ΄ αυτή.
Και
επειδή ο χρόνος είναι χρήμα, και ο Αντώνης
Σαμαράς το γνωρίζει πολύ καλά αυτό, θα
προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί το ισχυρό
πολιτικό χαρτί που έχει στο τραπέζι. Τη
διαπραγμάτευση του χρέους, που θα
ξεκινήσει καλώς εχόντων των πραγμάτων,
στις αρχές του Φθινοπώρου. Μια σωστή
διαχείριση αυτού του δυνατού χαρτιού,
από πλευράς του, θα ρίξει «στάχτη» στα
μάτια των πολιτών και θα αποκτήσει τον
πολύτιμο χρόνο που απαιτείται για να
φθάσει χωρίς «ατυχήματα» στον Φεβρουάριο.
Θα είναι επίσης, πολύ πιο εύκολη η
προσέγγιση Βουλευτών που έχουν
ανεξαρτητοποιηθεί, προκειμένου να
συγκεντρώσει το πολυπόθητο 180.
Άλλωστε, θα
πρέπει να γνωρίζουμε πως το χρέος μας
δεν είναι διαχειρίσημο και θα μπορούσε
να το διαπραγματευθεί μόνο μια κυβέρνηση
που θα είχε τη διάθεση να «σπάσει αυγά»
με την τρόικα. Όπως επίσης, δεν πρέπει
να ξεχνάμε πως στη διόγκωση του χρέους
μας συμμετείχαν όλες οι μειοδοτικές
μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις της
πατρίδας μας, οι οποίες έπαιρναν αφειδώς
δανεικά και αγύριστα, τα οποία στο
μεγαλύτερο μέρος τους πήγαιναν από τους
κυβερνώντες, στη δημιουργία ενός
υπεράριθμου και δυσκίνητου δημόσιου
τομέα, που μόνο τον πολίτη δεν εξυπηρετούσε
και στην αλόγιστη αύξηση των δημοσίων
δαπανών. Κάπως έτσι, συντηρείτο το
πελατειακό κράτος που έδινε στα δυο
κόμματα εξουσίας συνεχείς τετραετίες
διακυβέρνησης, του εν υπνώσει Ελληνικού
λαού στις εφήμερες και πρόσκαιρες
απολαύσεις, που δυστυχώς τελείωσαν και
τώρα εισπράττει την ωμή πραγματικότητα
της εξαθλίωσης και της δυστυχίας. Από
την πλευρά της η Ευρωπαϊκή Ένωση ποτέ
επί δεκαετίες ολόκληρες δεν άσκησε
κανένα απολύτως έλεγχο στη διαχείριση
των συνεχών δανείων που έδινε στην
Ελλάδα, κατά την άποψή μου στοχευμένα,
με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ο σημερινός
δημοσιονομικός οικονομικός εκτροχιασμός
της χώρας και ο οποίος δεν μπορεί «να
μαζευτεί», έχοντας ως αποτέλεσμα την
ολοσχερή υποδούλωσή μας στις δαγκάνες
των κερδοσκόπων – τοκογλύφων, αιμοσταγών
απογόνων του Αδόλφου Χίτλερ. Αλλά και
σήμερα, η τρόικα σε κάθε επίσκεψή της
στην Ελλάδα ζητάει την επιβολή νέων
μέτρων που εξαθλιώνουν περαιτέρω τον
Ελληνικό λαό. Γιατί οι δανειστές μας
θέλουν να φτάσουν τη χώρα στα όριά της
προκειμένου να εξαγοράσουν ότι στέκεται
και ότι κινείται σε τούτη την ευλογημένη
πατρίδα. Και η κυβέρνησή μας, τάχατες
θεωρεί πως μπορεί να διαπραγματευθεί,
όταν γνωρίζει τις προθέσεις των «εταίρων»
μας.
Οσονούπω, θα
ακούσετε τον χειραγωγούμενο από τη
Μέρκελ, ελέω Siemens - μονίμως
δίπλα του βρίσκεται ο τοποτηρητής της
και άνθρωπος της γερμανικής εταιρείας,
Σταύρος Παπασταύρου – Αντώνη Σαμαρά
να μας υπόσχετε πως θα διαπραγματευτεί
το χρέος μας, υπερήφανα και σθεναρά. Θα
χτυπήσει δήθεν, δυνατά το χέρι στο
διαπραγματευτικό τραπέζι και θα πει με
στεντόρεια φωνή στους δανειστές μας:
«Οι κοινωνίες έχουν κλίμακα αντοχής
και η Ελληνική κοινωνία προ πολλού την
ξεπέρασε». Όμως εσείς μην ακούτε και
μην πιστέψετε τη σύγχρονη Κασσάνδρα.
Θα διαψευσθεί όπως έχει διαψευσθεί
τόσες και τόσες φορές! Επί παραδείγματι,
δεν είναι νωπή ακόμη η φωνή του στα αυτιά
μας, όταν υποσχόταν πως σε βάθος 7ετίας
θα υπάρξουν 700 χιλ. νέες θέσεις εργασίας;
Από την ημέρα που το υποσχέθηκε, κλείνουν
όλα τα εργοστάσια στην Ελλάδα, όπως του
Ομίλου Siemens (BSH,
ΕΒΙΟΠ-ΤΕΜΠΟ), και η πολλά υποσχόμενη
ανάπτυξη, είναι το ξεπούλημα υγιών και
κερδοφόρων επιχειρήσεων, όπως της
«μικρής» ΔΕΗ. Όσον δε, αφορά το θρυλούμενο
«πρωτογενές πλεόνασμα», είναι ισχυρότερο
ψέμα και από εκείνου του ψέματος που
διατυμπανίζει δεξιά και αριστερά, πως
δηλαδή η χώρα από το Σεπτέμβριο θα βγει
στις αγορές. Γιατί, για το «πρωτογενές
πλεόνασμα», ας ρωτήσει κάποιος έναν
πολίτη που έχει καταθέσει τα χαρτιά του
για να απολαύσει το συνταξιοδοτικό του
δικαίωμα μετά από 38-40 χρόνια εργασίας,
σε πόσο χρονικό διάστημα θα εισπράξει
τη σύνταξή του. Η απάντηση: Σε 3 χρόνια
την κύρια και σε 4-5 την επικουρική. Έτσι
λοιπόν, δημιουργείται το «πρωτογενές
πλεόνασμα».
Ωστόσο, θα
μπορούσε κάποιος να διαρωτηθεί! Η
αντιπολίτευση τι ακριβώς κάνει; Ήδη τα
κόμματα της συγκυβέρνησης στις πρόσφατες
ευρωεκλογές κατέλαβαν τη δεύτερη και
την τέταρτη θέση στην προτίμηση των
Ελλήνων πολιτών. Τι κάνει τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ
ως πρώτο κόμμα; Έχει την δυνατότητα να
συσπειρώσει όλα τα άλλα κόμματα της
αντιπολιτεύσεως; Η προχθεσινή συζήτηση
στη Βουλή για την πώληση από πλευράς
κυβερνήσεως της «μικρής» ΔΕΗ, απέδειξε
πως όχι. Γιατί, ενώ απαιτείτο μια ενιαία
πρόταση από την πλευρά της αντιπολιτεύσεως
που θα την στήριζαν 120 Βουλευτές (είχαν
βρεθεί), προκειμένου να οδηγήσουν την
κυβέρνηση σε συζήτηση στην Ολομέλεια
της Βουλής για τη διενέργεια δημοψηφίσματος
με θέμα την πώληση της «μικρής» ΔΕΗ, τα
κόμματα της αντιπολιτεύσεως, ζώντας
στον μικρόκοσμό τους, κατέθεσαν πέντε
διαφορετικές προτάσεις και έτσι έδωσαν
το δικαίωμα στην κυβέρνηση να βρει
«παραθυράκια» για να αποφύγει το
δημοψήφισμα και να ψηφίσει κατά πλειοψηφία
την πώληση της «μικρής» ΔΕΗ.
Συνεπώς, για
να πολεμηθεί αυτή η προδοτική κυβέρνηση
των δοσίλογων και των επίορκων, θα πρέπει
τα κόμματα της αντιπολίτευσης να
ομονοήσουν τουλάχιστον σε ζητήματα
όπως ήταν το δημοψηφίσμα για την πώληση
της «μικρής» ΔΕΗ, προκειμένου να
ανατρέψουν τους φαύλους και να οδηγήσουν
την χώρα σε Εθνικές εκλογές!!! Γιατί κάθε
μέρα που περνάει και αυτή η κυβέρνηση
μένει ζωντανή, η χώρα κατακρημνίζεται
όλο και περισσότερο!