Είθισται οι φιλόλογοι να προτείνουν στους μαθητές τους να ξεκινούν τους προλόγους των εκθέσεων τους εξαίροντας την ανθρώπινη νόηση που οδήγησε τον άνθρωπο σε τεράστια επιτεύγματα στους τομείς της επιστήμης, της τεχνολογίας, της καλλιτεχνικής έκφρασης και λοιπών διανοητικών αλμάτων που έκανε και τον διέκριναν απ’ τα υπόλοιπα έμβια όντα.
Λοιπόν τι λέτε πλέον κύριοι δάσκαλοι και καθηγητές; Θα συνεχίσουμε να κοροϊδεύουμε τα ανυποψίαστα υπολογιστόπληκτα και τηλεορασόπληκτα τέκνα μας, ή μήπως πρέπει ν’ αναθεωρήσουμε κάπως τους «προλόγους» που θα τους προτείνουμε για να ξεκινήσουν να γράφουν την «έκθεσή» τους;
Μήπως δηλαδή θα ήταν σκόπιμο να ξεκινούν κάπως έτσι τα δοκιμιακά τους κείμενα:
« Ο άνθρωπος είναι το απαισιότερο και «κτηνωδέστερο» κτήνος, που δε διστάζει να επινοεί τρόπους δολοφονίας, να εκτελεί ανυποψίαστα παιδάκια κάπου στην Μ. Ανατολή, να ρίχνει αεροπλάνα κάπου στην Κριμαία, να βασανίζει κάπου αλλού, να πολεμά, να κακοποιεί, να φονεύει, να κλέβει, ν’ απειλεί, να τρομοκρατεί, να ληστεύει ανόμως και «εννόμως», να καταστρέφει παντοιοτρόπως τη φύση, να ξεπουλά κάτι που δεν του ανήκει και κάπου εκεί να λανσάρει το τελευταίο μοντέλο του i-phone προκειμένου ν’ αποδεικνύει την ανωτερότητά του απ’ τα υπόλοιπα «άλογα» ζώα. Στην καλύτερη περίπτωση θα πιάνει και τον τρομοκράτη που έχει αποδράσει κάποιες φορές για ακόμη πειστικότερη τεκμηρίωση της «ανωτερότητάς του».
Λοιπόν πώς σας φαίνεται; Δεν είναι σαφώς εντιμότερος αυτός ο πρόλογος και πιο κοντά στην αλήθεια, απ’ τους «καθιερωμένους» και απολύτως στερεότυπους μεν, ανυπόστατους δε, προλόγους;