Δεν λέω, η δεξιά στην χώρα μας δεν έχει να μας δείξει και τίποτα το άξιο και αξιόλογο αν κανείς το ψάξει το θέμα διεξοδικά.
Θα το εξέφραζα και πολύ πιο σκληρά. Η δεξιά, δια μέσου των γνωστών μας "εθναρχών" και των υπόλοιπων υποτελών "πατριωτών" πατερούληδών της, υποτίθεται ότι μας έβγαλε από την κόλαση της Χούντας. Πατρίς, Θρησκεία και Οικογένεια μας είπαν και αυτοί, για να υπάρξει έστω και κάποια συνέχεια με το προηγούμενο καθεστώς. Μας το τάισαν με το ζόρι, μέχρι να μας βγει από την μύτη, τ' αυτιά και τα μπατζάκια. Μας το τάισαν, μέχρι να το μπουχτίσει ο κόσμος.
Ηθελημένα ή όχι, δεν έχει σημασία. Αυτοί έκαναν το πρώτο βήμα για να φτάσουμε στην ολοκληρωτική απαξίωση οτιδήποτε Εθνικού, που κατέληξε στην νίκη του εθνομηδενισμού που βλέπουμε σήμερα. Ας είμαστε ρεαλιστές. Την αρχή την έκανε η δεξιά, όχι η αριστερά.
Και μετά, όπως είναι φυσικό, ήρθε και το "αντίδοτο" στην δεξιά. Η νέα "αριστερά", τόσο κάλπικη και προοδευτική, όσο ακριβώς ήταν και σοσιαλιστική. Νέος ηγέτης, κι αυτός από γνωστή δυναστεία, όπως είθισται άλλωστε, στην χώρα μας... Η πλήρης αποδόμηση του Λαού μας και των δεξιοτήτων του, άρχισε τότε για τα καλά και συνεχίστηκε μέσα στα χρόνια της αντιπολίτευσης μέχρι και σήμερα. Το ρουσφέτι πήγε σύννεφο και οι μίζες έφτασαν νέα ύψη.
Το δημόσιο, και όλοι οι λοιποί οργανισμοί που έμοιαζαν με αυτό, έγιναν για τους γονείς η γη της επαγγελίας για τα παιδιά τους. Και αυτοί, ξεπούλησαν την αξιοπρέπειά τους, τις αξίες τους και όλα τα ιδανικά, για να αναγκάσουν τα παιδιά τους να δουλέψουν παράγοντας ένα τεράστιο συνονθύλευμα από χιλιάδες και μυριάδες μικρά τίποτα. Τέλος, με την βοήθεια και των δύο, αλλά και την απόλυτη απραξία των μικρότερων κομμάτων, ήρθε το κερασάκι για να ολοκληρώσει την τούρτα της αντιπολίτευσης. Η είσοδός μας στην ευρωφασιστική κόλαση της Ε.Ε. και του όπλου μαζικής καταστροφής τους, το ευρώ, από ένα πολιτικό καθεστώς, που στο τέλος μας έριξε στα τάρταρα του μνημονίου και της απώλειας της Εθνικής μας κυριαρχίας, δια μέσου του τρομακτικού χρέους και της απόλυτης διαφθοράς.
Ή μήπως όχι; Ήταν αυτό το κερασάκι στην τούρτα της μεταπολίτευσης; Δυστυχώς, η είσοδός μας στον ολοκληρωτισμό της Ε.Ε. και το καταστροφικό Ευρώ της, δεν ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Γιατί θα ρωτήσετε; Γιατί μένει ένα ακόμα μέρος του παλιού συστήματος, για να κάνει την "δουλειά" του. Αυτό της επίσημης αριστεράς, και εσχατολογικοί όπως γαλουχήθηκαν, τους έλαχε να ασχοληθούν με το τέλος. Το αν θα είναι το τέλος του Έθνους των Ελλήνων και της Ελλάδας, ή το τέλος της πολιτειακής λέπρας που έφερε η χούντα και η μεταπολίτευση, μένει να το δούμε...
Έτοιμοι πλέον οι ηγέτες τους, γνήσιοι αστοί και καλοαναθρεμμένοι μέσα στην χλίδα που έστησαν οι προηγούμενοι για την τάξη τους, αυτοί ετοίμαζαν το δικό τους δηλητήριο με ομολογουμένως λίγο πιο μεγάλη υπομονή από τους προηγούμενους. Τα λεφτά τους και ο άπλετος χρόνος που διέθεταν, τους έδωσε την απόλυτη πολυτέλεια: Τον χρόνο. Τον χρόνο να λοβοτομ... εερρμ, να διαβάσουν τα δικά τους ριζοσπαστικά και προοδευτικά θέματα, ελπίζοντας να έχουν κάποια στιγμή να παρουσιάσουν κάτι τελείως διαφορετικό. Αλλά ξέχασαν κάτι βασικό. Όταν ζείς μέσα σε τέτοια χλιδή, η μη εμπλοκή σου σε πραγματική παραγωγική εργασία και η άρρωστη ευμάρεια σου, δεν σε αφήνει ούτε να συλλογιστείς, ούτε να κατανοήσεις τα πράγματα που αφορούν τον Λαό, όσο κι αν υποκρίνεσαι ότι είσαι καλά διαβασμένος.
Έτσι λοιπόν, με τις διάφορες "συγκυρίες", φτάσαμε να έχουμε μια αντιπολίτευση προ των θυρών της εξουσίας έστω και αν αυτή δεν θα είναι ποτέ της αυτοδύναμη. Στην ουσία, αυτή η αντιπολίτευση είναι το πιο οξύμωρο σχήμα απ όλα τα σχήματα της αντιπολίτευσης. Μια υποτιθέμενη αριστερά, που άφησε τον εαυτό της να γίνει ένα πραγματικά αντιφατικό συνονθύλευμα που έχει τόσο μεγάλη ανισορροπία στην νέα θεωρία του, όσο ακριβώς έχει τεράστια παραμόρφωση στην πολιτική του. Αυτό, γιατί ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία της, οι ηγετικές της μορφές έχουν επιλέξει ορολογίες όπως "ριζοσπαστικό" στον τίτλο του κόμματός τους, την ίδια στιγμή, υπόσχονται γη και ύδωρ στους δανειστές. Γιατί μη μου πείτε, πως οι υποσχέσεις του πλούσιου παιδιού που λέγεται Αλέξης, ότι το χρέος θα πληρωθεί, δεν ισούται με παράδοση των πάντων, εφ όσον τα χρήματα αυτά δεν είναι διαθέσιμα ούτε καν από τους γνωστούς κλέφτες. Και μην μου πείτε επίσης, ότι η έμμονη ιδέα του Παπαδημούλη για περισσότερη Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, που θα οδηγήσει σε μια ομοσπονδία χωρίς ουσιαστικές εξουσίες στα κράτη και Έθνη, δεν είναι στην ουσία το όνειρο του κάθε νεοφιλελευθερου εκεί στους θώκους των Βρυξελλών...
Και εδώ ακριβώς έρχεται αυτό που εντοπίζεται ως το πρόβλημα, για όσους έχουν μάτια για να δουν και να κατανοήσουν την πραγματικότητα. Ετοιμαζόμαστε να ζήσουμε την αυτοκαταστροφική λαίλαπα του τρίτου πόλου του πολιτεύματος της μεταπολίτευσης. Αυτό της αριστεράς, όπως έχει καταντήσει τον εαυτό της σήμερα. Μόνο που αυτή θα το κάνει πολύ πιο γρήγορα από τους άλλους. Οι άλλοι χρειάστηκαν 30 χρόνια να για να καταλάβει η πλειοψηφία περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Για αυτούς εδώ όμως, 30 μήνες είναι πολλοί, για να καταφέρουν το ίδιο για τους εαυτούς τους. Γιατί ρωτάτε, μόνο τόσο; Γιατί πολύ απλά, δεν ξέρουν τι θέλουν, και αυτό που νομίζουν ότι θέλουν, θα είναι το τέλος αυτής της Πατρίδας.
Όχι θα σου πουν κάποιοι προσβεβλημένοι. Το κερασάκι αυτό, δεν έχει καμιά σχέση με την τούρτα που φάγαμε στα μούτρα μέχρι τώρα... Είναι τελείως διαφορετικό! Γι αυτό και η κριτική σε αυτό, στην ουσία απαγορεύεται. Κριτική στους θιασώτες του "καπιταλισμού"; Γιατί όχι, τζάμπα είναι! Κριτική στου φασίστες; Βεβαίως! Κριτική στους άλλους; Ναι!!! Η κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ όμως, είναι απαγορευμένο πράγμα. Από την μια, κάποιοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να προβλέψουν και να καταδικάσουν βάση των λεγομένων τους, και σωστά τις περισσότερες φορές, τις πράξεις κάποιου νεοφιλελεύθερου δεξιού, κεντρώου ή Χρυσαυγήτη. Από την άλλη, θεωρείται βεβήλωση και βλασφημία η κριτική σε κάποιον που έχει αυτοχρησθεί ως αλάθητος μόνο και μόνο επειδή αυτοαποκαλείται αριστερός, ενώ οι πράξεις και τα λόγια του αποδεικνύουν το άκρως αντίθετο.
Είσαι αριστερός σήμερα; Τότε όλα συγχωρούνται, και όλα παραβλέπονται. Η απραξία του αριστερού είναι προετοιμασία. Η κατάφωρη αποτυχία του να οργανώσει τον Λαό σε πραγματικά αντίσταση, βαπτίστηκε ως ευθύνη και ωριμότητα. Η γνώμη του για την Ε.Ε; Κάτι που τώρα μεν, είναι λάθος, αλλά μέσω κάποιων μαγικών κινήσεων που κανένας δεν καταλαβαίνει, που θα εκτελεστούν όταν έρθουν στην εξουσία, θα αλλάξει σύσσωμη και εκ βάθρων. Κι ο ρόλος του Λαού; Μα είναι προφανές. Θα σου πουν με την κινέζικη γλώσσα που μόνο αυτοί καταλαβαίνουν, ότι ο ρόλος του Λαού, είναι να καθίσει στ΄ αυγά του ήσυχος, γιατί στο κάτω κάτω, δεν είναι έτοιμος...
Κι όμως, παρ όλο που το πράγμα βγάζει μάτι πλέον, κάποιοι, μπροστά ακόμα και στην πιο αυτονόητη κριτική ενάντια στην αντιπολίτευση, θα σου κάνουν την ερώτηση. Την ερώτηση, που προβλέπω ότι θα μας γίνει και το μεγάλο πάθημα και αξέχαστο μάθημα, εάν τελικά επιβιώσουμε ως Πατρίδα και Έθνος. Την καταστροφή που μας έφεραν όλοι αυτοί οι πατέρες, δεξιοί κεντρώοι και αριστεροί. Ιδού λοιπόν το επίμαχο ερώτημα: "Μα έχει κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν το κατάλαβα;", ή, "Κάτσε να δοκιμάσουμε κι αυτούς και θα δούμε τι είναι, τότε."... Μάλιστα. Ωραία λογική. Η απάντηση σε αυτά τα ανεγκέφαλα, θα μπορούσα να ήταν: "Ρε μπας και είσαι ήδη χρήστης ηρωίνης και δεν το κατάλαβα;"
Φοβερό πράγμα η υποκρισία τελικά. Φανταστείτε αν ακολουθούσαμε την πρακτική αυτή σε κάποια άλλα θέματα. Π.χ για να καταλάβει κανείς τι είναι η ηρωίνη, θα πρέπει πρώτα να την δοκιμάσει. Εδώ που τα λέμε, ήδη χρησιμοποιείται και μάλιστα πείθει κάποιους συνανθρώπους μας... "Ρε μπας και είσαι ήδη χρήστης ηρωίνης και δεν το κατάλαβα;". Το βλακώδες της υπόθεσης δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Όποιος έχει μάτια για να βλέπει, γνώση και φρόνημα, δεν χρειάζεται να τα δοκιμάζει όλα, για να ξέρει τις συνέπειες. Κάποιοι πάντως, θα πουν ένα ευγενικό ευχαριστώ δεν θα πάρω, γιατί και είδαν και άκουσαν και ξέρουν ποιος ακριβώς είναι αυτός που κάνει το κάλεσμα, είτε πρόκειται για ηρωίνη είτε για το υπάρχον πολιτικό μας σύστημα.
Ας το καταλάβουμε επιτέλους. Οι προδότες που κυβερνούν σήμερα, πράγματι πρέπει αν φύγουν το συντομότερο δυνατό. Αλλά αυτό δεν θα φτάσει. Δεν θα φτάσει, διότι το υπόλοιπο σύστημα είναι γέννημα θρέμμα του ιδίου συστήματος και δεν έχει και ούτε θέλει να έχει καμιά απολύτως σχέση με τον Λαό μας. Ολόκληρο το πολιτικό προσωπικό πρέπει να φύγει και να αντικατασταθεί. Ολόκληρο το πολίτευμα και πολιτειακό σύστημα πρέπει να αναγεννηθεί. Η Πατρίδα και το Έθνος μας πρέπει να αναγεννηθούν.
Γι αυτό, κάποιοι από μας, δεν θέλουν να φάμε και το κερασάκι...
Αντί αυτού, το μόνο που θέλουμε είναι δύο πράγματα:
Πρώτον, να καταλάβουμε ότι τα πράγματα που αξίζουν, έχουν πάντα τουλάχιστον ένα μεγάλο τίμημα και μπορεί και περισσότερα.
Δεύτερον, ότι για να κάνεις ότι είναι να κάνεις, θα πρέπει να καταλάβεις ποιος είσαι σαν άτομο, αλλά και συλλογικά σαν Έθνος.
Αν τα μάθουμε, καταλάβουμε και πράξουμε με βάση αυτά τα δύο απλά πράγματα, πριν μας σερβίρουν και το κερασάκι, μπορεί, λέω μπορεί, να ξεφύγουμε από τα πολύ χειρότερα... (Και ΝΑΙ, υπάρχουν περιθώρια για ΠΟΛΥ χειρότερα.)
stavroskatsoulis.blogspot.gr