Του Μιχαήλ Στυλιανού
Στην Νοτιοανατολική Ουκρανία, κοντά στις ακτές του Εύξεινου Πόντου, περιοχή προαιώνια οικεία στους Έλληνες, ένας λαός ομόδοξος οκτώ εκατομμυρίων, παραδοσιακά για εμάς φιλικός και φιλόξενος, έχει γίνει από εξαμήνου στόχος προγράμματος φυσικής εξοντώσεως.
Η «πριγκίπισσα του αερίου» Γιούλια Τιμοσένκο, τέως υποψήφια για την προεδρία του νέου πραξικοπηματικού καθεστώτος, είχε καταγραφεί να προτείνει ως μέσον εξάλειψης του ρωσικού στοιχείου «να τους ρίξουμε πυρηνικά!» Ο προκριθείς (από τον εξωχώριο σκηνοθέτη) για νικητής των «εκλογών» νυν Πρόεδρος Ποροσένκο, ο και «βασιληάς της σοκολάτας», ακολουθεί σοφότερες συνταγές -εισαγμένες προφανώς από τον επισκέπτη του, αρχηγό της CIA, από πολύπειρες «δεξαμενές σκέψης».
Την εφαρμογή τους απεικονίζουν –μόνο σε Μέσα Εναλλακτικής Ενημέρωσης και με…αυτοσυγκράτηση στο ρωσικό δίκτυο- βιντεοταινίες ερειπωμένων νοσοκομείων, σχολείων, εκκλησιών, υδραγωγείων και εργοστασίων ηλεκτρισμού, χωριών που έχουν μεταβληθεί σε σωρούς ερειπίων και στάχτης, πτωμάτων αμάχων στους δρόμους ή σε ερείπια σπιτιών, γυναικών και παιδιών που θρηνούν μπροστά σε ανοιχτούς τάφους, λεωφορείων με πρόσφυγες και νοσοκομειακών αυτοκινήτων διάτρητων από σφαίρες ελεύθερων σκοπευτών, των οποίων όμως στόχοι πρώτης επιλογής είναι οι εικονολήπτες και δημοσιογράφοι…
Αυτή η ανθρωπιστική καταστροφή – η επιχείρηση γενοκτονίας- δεν διατάραξε τον ύπνο του κ. Μπαν Κι Μουν, Γ. Γ. του ΟΗΕ, ή την γνωστή και σε μας ευαισθησία της αμερικανικής Human Rights Watch, οργάνωσης που επαγρυπνεί και αυστηρά στηλιτεύει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μειονοτήτων κάθε λογής. Η κέρινη εκπρόσωπος του Σταίητ Ντηπάρτμεντ κ. Στάκι απαντά μονότονα, κάθε μέρα, ότι δεν υπήρξε παρέκβαση από τα διεθνή νόμιμα. Ενώ η πνευματικά σιτιζόμενη από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ δυτική κοινή γνώμη είναι απορροφημένη αυτόν τον καιρό από το Μούντιαλ και –περιθωριακά- από την ακατάσχετη επέλαση του Χαλιφάτου στο Ιράκ -για την οποία Τόνυ Μπλερ, Μπους και Τζων Κέρρυ κραυγάζουν πως αυτοί δεν ευθύνονται.
Προχθές, μετά πολύμηνη ηρωική αντίσταση, έπεσε το Σλαβυάνσκ.
Πολύωρος βαρύς βομβαρδισμός, εισβολή των τεθωρακισμένων, οδομαχίες και -μπροστά στην συντριπτική υπεροχή των εισβολέων, που αξιοποίησαν την «ανακωχή» για την συγκέντρωση κάθε εφεδρείας ντόπιων και ξένων μισθοφόρων- οι δυνάμεις αυτοάμυνας αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη. Κάτω από καταιγιστικά πυρά, οι αυτονομιστές αποσύρονται στο γειτονικό Κραματόρσκ. Ο πρωθυπουργός της Αυτόνομης Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, Αλεξάντρ Μποροντάϋ εξηγεί:
«Οι δυνάμεις μας σταθεροποιήθηκαν στις εφεδρικές γραμμές άμυνας, έχοντας διατηρήσει τον οπλισμό τους. Είχαμε να αντιμετωπίσουμε δεκάδες χιλιάδες στρατού του Κιέβου και εκατοντάδες τεθωρακισμένων- δηλαδή σχεδόν το σύνολο του ετοιμοπόλεμου ουκρανικού στρατού.
Μπροστά στην τακτική της «καμένης γης» που εφαρμόζουν οι δυνάμεις του Κιέβου και την στρατηγική της γενοκτονίας εναντίον του πληθυσμού του Ντονμπάς, κάθε ώρα στρατιωτικής δράσης μετριέται με ζωές αμάχων»
΄Ηδη από την Πέμπτη ο στρατιωτικός ηγέτης των δυνάμεων αυτοάμυνας Ιγκόρ Στρελκόβ είχε μεταδώσει ένα συγκλονιστικό μήνυμα/έκκληση, όπου περιέγραφε την δραματική κατάσταση των πολιορκουμένων, μαχητών και αμάχων, στην Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονιέτσκ, υπό την αμείλικτη εκστρατεία καταστροφής και εξόντωσης και εκλιπαρούσε και πάλι για την βοήθεια της Ρωσίας. (Δημοσιεύθηκε σε αμερικανικά και ελληνικά μπλόγκς αλλά όχι από το διεθνές ρωσικό κανάλι). Μερικές φράσεις:
«Ο εχθρός βομβαρδίζει την πόλη αμείλικτα, με όλους τους τύπους των όπλων: Βαρειά οπλικά συστήματα εκτόξευσης πολλαπλών πυραύλων, πυροβόλα τύπου Howitzers, τάνκς, όλμους και τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού. Η καταστροφή είναι τεράστια…Αυτή τη στιγμή πάνω από 60 βαριά συστήματα πυροβολικού έχουν εντοπισθεί στην Σεμυόνοβκα, στο Σλαβυάνσκ και στο Κραματόρσκ. Δύο δωδεκάδες πολλαπλών συστημάτων εκτόξευσης συν τους πυραύλους Γκράντ, Ουραγκάν και Σμέρτς…Και όλο αυτό το πυροβολικό μας βομβαρδίζει ακατάπαυτα. Φάλαγγες τους εφοδιάζουν ασταμάτητα. Χθες πυρπόλησαν τον θερμοηλεκτρικό σταθμό, που κατέρρευσε… Είναι αδύνατον να μετρηθούν οι νεκροί, γιατί δεν λειτουργεί τίποτα...΄Εχουμε να κάνουμε με απροκάλυπτη γενοκτονία. Για να κάμψει την αντίσταση της πολιτοφυλακής, ο εχθρός χρησιμοποιεί όλους τους τύπους οπλικών συστημάτων κατά του άμαχου πληθυσμού. Τώρα αν αυτό δεν είναι γενοκτονία, θα ήθελα να μου πούνε τι είναι…Βλέποντας την καταστροφή και τους σκοτωμούς των αμάχων, οι πολιτοφύλακες αρχίζουν να χάνουν την θέλησή τους να συνεχίσουν τον αγώνα… Είμαστε έτοιμοι να αγωνισθούμε μέχρι το θάνατο. Αλλά δεν θέλουμε να πεθάνουμε άσκοπα, θαμμένοι στα ερείπια μιας πόλης που πίστεψε σε εμάς. Κάθε μέρα στρατιώτες μου πεθαίνουν. Τα νοσοκομεία ξεχειλίζουν από τραυματίες. Είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις τους άνδρες σου χωρίς πόδια, να σπαράσσονται από την έκρηξη των οβίδων. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα, αλλά χρειαζόμαστε απελπισμένα βοήθεια…
Εάν η Ρωσία δεν είναι σε θέση να εξασφαλίζει τον άμεσο τερματισμό της φωτιάς με ανακωχή ή εάν δεν προχωρήσει με ένοπλες δυνάμεις για την προστασία του ρωσικού λαού που βρίσκεται εδώ και που αποτελεί μέρος του ρωσικού έθνους, τότε θα εξολοθρευτούμε. Και το Σλαβυάνσκ θα είναι πρώτο που θα εξολοθρευτεί, με τους περίπου 30.000 κατοίκους που μένουν ακόμη εδώ…»
Την μεθεπομένη το Σλαβυάνσκ έπεφτε και όλοι οι άνδρες, από 18 έως 60 ετών, συλλαμβάνονταν για να εγκλεισθούν σε στρατόπεδα -σε πιστή εφαρμογή του σχεδίου, την πατρότητα του οποίου φυσικά διαψεύδει η Rand Corporation.
Στον γράφοντα, τώρα, αυτές οι εικόνες και αυτά τα μηνύματα αναξέουν στην μνήμη Γκερνίκα και Βαρκελώνη και την πρώτη εμφάνιση των βομβαρδιστικών στούκας στον ουρανό της Ευρώπης, σαν εισαγωγή στις μαζικές εκτελέσεις στους τοίχους της Μαδρίτης, τους ποταμούς αίματος σε όλη τη χώρα, το κύμα των Ισπανών προσφύγων στη Γαλλία και την άφατη πίκρα για την εγκατάλειψη των αγωνιστών της δημοκρατίας, από τη σοσιαλιστική Γαλλία του Λεόν Μπλούμ και την «μητέρα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» του Νέβιλ Τσάμπερλαιν, στον θρίαμβο των όπλων του ναζισμού.
Εικόνες και αφηγήσεις από τα πρώτα αναγνώσματα, ηλικίας Δημοτικού, από ανταποκρίσεις και φωτογραφίες στο «Ελεύθερον Βήμα» και από αφηγήσεις Ελλήνων εθελοντών στις διεθνείς ταξιαρχίες -σε μιαν εποχή που αυτός εδώ ο λαός είχε άλλες ευαισθησίες και άλλην ιεράρχηση αξιών.
Τώρα, η περιοχή του πολέμου στην Ουκρανία είναι σε μας γεωγραφικά και ιστορικά πλησιέστερη από την Ισπανία, αλλά κατά την εκτίμηση του γράφοντος είναι πιθανότατα εξ ίσου ένα πειραματικό εργαστήριο δοκιμής της αντοχής -στην Ευρώπη- προσώπων, μεθόδων, συστημάτων και υλικού για επιχείρηση πολύ μεγαλύτερης κλίμακας, όπως συνέβη με το ισπανικό προοίμιο της σφαγής τουλάχιστον 25 εκατομμυρίων ανθρώπων στην ήπειρό μας, στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ανεπαισθήτως, φοβούμαι -από λαούς υπό το άγχος του κατεπείγοντος – ο εφιάλτης ενός αιώνα μετα-νεωτερικού κανιβαλισμού υψώνεται στον ορίζοντα της Ευρώπης…
Υστερόγραφο: Για το έγκλημα που συντελείται στην Ουκρανία και το δεινό δίλημμα που εγείρει ενώπιον του Ρώσου Προέδρου Πούτιν, η στήλη επιφυλάσσεται να παρουσιάσει τις κρίσεις
Αμερικανού καθηγητού, συγγραφέα, δημοσιολόγου και τέως υπουργού, με αμάχητους τίτλους συντηρητικής θεώρησης.