Εάν όμως αντέχεις, τότε διάβασε παρακάτω.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Θέλουμε να τελειώνουμε επιτέλους με την λεγόμενη "κρίση", την παράφρονη φορολογία, τις αυτοκτονίες, τις κατασχέσεις, την ανεργία και όλα τα υπόλοιπα; Τότε θα πρέπει να καταλάβουμε τα εξείς βασικά:
Θα χρειαστεί να πεις ΟΧΙ. Και θα χρειαστεί να κάνεις αυτό το ΟΧΙ, πράξη.
Ειτε αυτό είναι ΟΧΙ προς την εφορία, ΟΧΙ στο κράτος κατοχής γενικότερα, είτε είναι ΟΧΙ προς τα ΜΜΕ, είτε είναι ΟΧΙ προς οποιονδήποτε προσπαθήσει να σε λεηλατήσει, να ασελγήσει πάνω σε σένα και τα παιδιά σου, με διάφορους τρόπους.
Θα χρειαστεί να κάνεις πράξη το ΟΧΙ, ΟΠΟΙΟ και να είναι το κόστος.
Μπορεί το κόστος να είναι φυλακή. Μπορεί το κόστος ναι είναι πείνα. Μπορεί το κόστος να είναι ο Θάνατος. Αλλά να ξέρεις ότι αυτά είναι τα εύκολα, και τίποτα μπροστά στον πιο πολύτιμο που θα χρειαστούμε όλοι μας να πληρώσουμε...
Γιατί το πιό ακριβό κόστος, είναι ότι θα χρειαστεί να αλλάξουμε εκ βάθρων τον δικό μας τρόπο σκέψης... Να αλλάξουμε δηλαδή ριζικά το ποιοί είμαστε. Εκεί να δεις θυσίες, "ριζοσπαστισμό" και αγώνες...
Αλλιώς, αν δεν έχεις το θάρρος να αλλάξεις τον εαυτό σου, τότε ξέχνα καλύτερα την όποια "καλύτερη ζωή" σου έχουν υποσχεθεί, για σένα και τα παιδιά σου.
Και για να το κάνω ακόμη χειρότερο, η θυσία αυτή, μπορεί πιθανά, να μην αποδώσει ΠΟΤΕ σε σένα προσωπικά κάτι, αλλά μόνο στις επόμενες γενεές και την Πατρίδα συνολικά...
Δυστυχώς, δεν αρκεί να ξέρεις και απλά να αντέχεις την αλήθεια.
Ούτε αρκεί απλά να πεις ένα ΟΧΙ.
Η αλλαγή γίνεται ΜΟΝΟ με πράξεις. Σωστές, ηθικές πράξεις, που απαιτούν κόπο, υπομονή, συνεργασία και αστείρευτη επιμονή, αντοχή, αγάπη προς τον συνάνθρωπο αλλά και αγάπη προς την αλήθεια, πίστη, αξιοπρέπεια μαζί με ταπεινότητα, θα χρειαστούν και υπομονή και θάρρος.
Θα χρειαστεί να μπορέσουμε ο καθένας μας να σταθεί αγέρωχος και ασάλευτος, μπροστά στον κατακτητή.
Θα χρειαστεί ο καθένας μας, να βάλουμε τις διαφορές μας στην άκρη και να οργανωθούμε όλοι μαζί ώστε να αντισταθούμε επιτυχώς.
Θα χρειαστεί να αγνοήσουμε και να παραμερήσουμε όλες τις αυθεντίες του πολιτικού φάσματος, που με τις πράξεις τους, έχουν αποδείξει ότι τα συμφέροντά τους, δεν έχουν καμιά σχέση με τα δικά μας.
Θα χρειαστεί να γίνουμε αυτοί που γνωρίζουμε ότι κάποιοι συμπατριώτες μας αλλά και άλλες μορφές της ιστορίας μας κατάφεραν να γίνουν.
Δεν είναι δυνατόν εφ όσον ζεις ακόμα, να μην το ξέρεις αυτό... έστω και μερικώς.
Κάποιος είχε πει ότι αυτή η κρίση, θα ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι. Επιτρέψτε μου να το αλλάξω λίγο...
Δεν είναι η κρίση, αλλά ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, που θα ξεχωρίσουμε τον εαυτό μας είτε από την ήρα, είτε από το στάρι.
Και το κάνουμε ήδη, με όλα αυτά που λέμε ή δεν τολμάμε να λέμε και πράττουμε ή φοβόμαστε να πράξουμε ΣΗΜΕΡΑ.
Όχι...
Δεν θα ρίξει κανένας μας έτσι απλά, το φταίξιμο στην "κρίση", για να ξεφύγει από την προσωπική του ευθύνη.
Ούτε εγώ ούτε κανένας μας, είτε βρίσκεται ακόμα εδώ, είτε "παραπέρα".
Σ. Κατσούλης.
stavroskatsoulis.blogspot.gr