Παραπλανητικός τίτλος ή μήπως όχι; Όταν πρόκειται για την ελληνική οικονομία μάλλον όχι. Η ασθενής βρίσκεται εδώ και χρόνια στο κρεββάτι.
Το παράδοξο όμως είναι πως οι «γιατροί» που κατά καιρούς την παρακολουθούν ενώ εκφράζονται σωστά πριν την αναλάβουν, μετά αντί να πράξουν αυτό που πρέπει, παίρνουν από ένα σφυρί και τη θρυμματίζουν ακόμη περισσότερο.
Αλήθεια πως περιμένουμε να αρχίσει να ορθοποδεί κάποια στιγμή η ελληνική οικονομία; Εξοντώνοντας τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις μικρές επιχειρήσεις;
Πώς θα παραχθεί πλούτος, εισόδημα κτλ;
Το ένα κομμάτι της οικονομίας, ο δημόσιος τομέας στην καλύτερη περίπτωση δεν παράγει, στη χειρότερη υπάρχει για να εξυπηρετεί διορισμένους κομματικούς στρατούς ζώντας εις βάρος μας.
Στην ιδιωτική οικονομία πάλι πού θα βρουν απασχόληση οι άνεργοι; Αφού αυτοί που θα μπορούσαν να τους προσλάβουν, διώκονται με μίσος από το κράτος.
Γιατί να μην έχουμε αφορολόγητο όριο και οι ελεύθεροι επαγγελματίες; Δεν είναι άνθρωποι αυτοί; Ή να μην τους αναγνωρίζεται το επιπλέον λόγω τέκνων; Άλλα παιδιά γεννούν;
Από το έσοδα - έξοδα = κέρδος (αν υπάρχει) δεν καλούνται και αυτοί να ικανοποιήσουν ανάγκες;
Κι αφού φορολογούνται από το πρώτο ευρώ, για ποιο λόγο τιμωρούνται με το τέλος επιτηδεύματος; Επειδή επιχειρούν; Επειδή παράγουν; Επειδή κάποιοι δίνουν ψωμί σε κάποιους άλλους; Επειδή συντηρούν ένα κτήνος που λέγεται κράτος;
Πού ακούστηκε να φορολογείσαι επειδή επιχειρείς!
Όλοι αυτοί όμως με τα μαγαζάκια τους και τις εταιρειούλες τους έδιναν δουλειά σε κόσμο, οι 2-3 που απασχολούσαν, οι συνεργασίες με άλλους που κι αυτοί αντίστοιχαν είχαν το δικό τους προσωπικό, τώρα ποιος θα δώσει δουλειά σε 1.500.000 ανέργους;
Είναι πραγματικά εξωφρενικό να μιλάμε για ανάπτυξη και καταπολέμηση της ανεργίας τη στιγμή που πολεμούνται λυσσαλέα αυτοί που θα έπρεπε να υποβοηθούνται ή έστω να μη σαμποτάρονται για να πάρει μπρος η μηχανή της Ελληνικής Οικονομίας.
Τα δεκάδες χιλιάδες λουκέτα δεν πρόκειται να ξεκλειδωθούν και οι εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες που μαραζώνουν στερούμενοι τα βασικά δεν πρόκειται να βρουν δουλειά εις τους αιώνας των αιώνων.
Αυτό όμως δεν απασχολεί κανέναν. Αμήν...