Πολύς λόγος γίνεται αυτές τις ημέρες για την ανάγκη διευθέτησης των φορολογικών υποχρεώσεων είτε αναφερόμαστε στο εισόδημα είτε στη φορολόγηση της ακινήτου περιουσίας, μέσω μιας μεγαλύτερης κατάτμησής τους.
Ακούσαμε προτάσεις όπως 100 δόσεις! Δηλαδή 8 και κάτι χρόνια δόσεις μόνο για τον ΕΝΦΙΑ του 2014 που θα ξεχρεωθεί το 2022.
Αντίστοιχα και για το εισόδημα του 2013 για το οποίο φορολογούμαστε φέτος.
Το θέμα δε νομίζω πως είναι οι δόσεις, αλλά το ποσό.
Οι δόσεις θα διαμοιράσουν την απαράδεκτη φορολογική υποχρέωση αλλά θα αποδειχθούν ένα απλό παυσίπονο καθώς το εισόδημα και ο ΕΝΦΙΑ των επομένων ετών θα έρθουν να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα.
Οι χαμηλές δόσεις θα έχουν γίνει κι αυτές υπέρογκες ενώ παράλληλα θα χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.
Η προσωρινή αποσυμπίεση - αν επιτευχθεί ποτέ - δε θα επιλύσει το πρόβλημα της υπερφορολόγησης.
Το ουσιαστικό πρόβλημα είναι το πως θα πληρώσω το ενοίκιο που μου επέβαλε με το ζόρι να πληρώνω στο σπίτι μου μια αποικιοκρατική διοίκηση ή το ότι μας επιβάλλεται μια τέτοια κατάσταση;
Αυτό είναι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.