Ένας φίλος βρίσκεται αυτές τις ημέρες στην Κέρκυρα για διακοπές.
Καθώς μιλούσαμε, του ζήτησα να μου περιγράψει λίγο την ποιότητα των τουριστών που επισκέπτονται το νησί από το εξωτερικό και να μου δώσει μαι γεύση του τρόπου με τον οποίο τονώνουν την οικονομία.
Τα περιστατικά αφορούν ως επί το πλείστον βρετανούς.
- τέσσερις βρετανοί τουρίστες παρήγγειλαν ένα μπουκάλι μπύρα αλλά ζήτησαν τέσσερα παγωμένα ποτήρια
- σε άλλη πάλι περίπτωση έξι κάθισαν σε μια πιτσαρία και έφαγαν και χόρτασαν όλοι από μία πίτσα.
- τα μεσημέρια αρκετοί πάνε στο φούρνο και αγοράζουν ψωμί. Όχι υπερβολές, μια μόνο φρατζόλα. Αγοράζουν και μία τομάτα και φτιάχνουν σάντουιτς.
- Άλλοι πάλι πάνε στις ταβέρνες και η παραγγελία τους είναι μια χωριάτικη σαλάτη στη μέση. Στα 4 ή στα 5 και βουρ στην παπάρα.
Παπάρα όμως είναι και σε μεγάλο βαθμό η ποιότητα του τουρισμού για τον οποίο κάποιοι πανηγυρίζουν αφηγούμενοι παραμύθια στα ΜΜΕ.
Αυτό φυσικά είναι μια μορφής θείας δίκης σε όλους τους ενασχολούμενους με τον τουρισμό διότι έδιωξαν το συνεπή Ελληνα, γιατί δεν μπορεί να έρχεται ο βρετανός με 200 ευρώ και ο ντόπιος να πληρώνει πολλαπλάσια για το ίδιο ξενοδοχείο, και έδειξαν την προτίμησή τους σε λιγούρηδες από τας Ευρώπας.
Με ρεφενέ φρατζόλα ψωμί και μια τομάτα, για βραδινό 1,3 κομμάτι πίτσας και μια μπύρα στα τέσσερα, δεν μένουν χρήματα στη χώρα.
Το μόνο που μένει είναι τα βρετάνικα «απόβλητα» μετά την απαραίτητη επεξεργασία! Εβίβα!