Σαρωτικό αποσχιστικό κύμα πλημμυρίζει ολόκληρη την Ευρώπη και ετοιμάζεται να την σπάσει σε κομμάτια.
Δεν είναι μόνο η Σκωτία που σε δύο ημέρες θα αποφασίσει αν εκτός από το ποδόσφαιρο, θα ανεξαρτητοποιηθεί και ως κράτος.
Το αποσχιστικό κίνημα θεριεύει και στην Καταλονία με μαζικές διαδηλώσεις να ξεπερνούν το 1.000.000 συγκεντρωμένους.
Πριν λίγους μήνες στη Βενετία πάνω από 2.000.000 ψηφοφόροι δήλωναν την προτίμησή τους η οποία ήταν υπέρ της απαγκίστρωσης από την Ιταλία.
Αντίστοιχες επιθυμίες αρχίζουν να δημιουργούνται και στη Βαυαρία καθώς η Γερμανία ούτως ή άλλως αποτελεί μια Ομοσπονδία μικρότερων κρατιδίων.
Γιατί ξαφνικά χώρες και βασίλεια που ήταν ενωμένα για αιώνες, τώρα κινδυνεύουν να σπάσουν σε κομμάτια;
Μήπως γιατί υπάρχει ένα κοινό χαρακτηριστικό που μαστίζει τις χώρες της Ευρωζώνης αλλά και τη Σκωτία ως μέλος του Ηνωμένου Βασιλείου που είναι στην ΕΕ και λέγεται ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ, ΑΝΕΡΓΙΑ και ΑΝΕΧΕΙΑ;
Την πολιτική λιτότητας στηλιτεύει τόσο η Γλασκώβη, όσο και η Βαρκελώνη. Στο δημοψήφισμα της Βενετίας οι αυτονομιστές ζητούν και εθνικό νόμισμα.
Η Βαυαρία μπορεί να ανήκει στην ευημερούσα σε σχέση με εμάς Γερμανία αλλά και εκεί τα πρώτα μαύρα σύννεφα συγκεντρώνονται. Δεν μπορεί να βρέχει πάντα γύρω γύρω.
Μια αποσχίση ενός τμήματος μιας χώρας που διαθέτει ήδη έτοιμες δομές, θα οδηγήσει και σε εθνικό νόμισμα. Το κάθε κράτος θα καθορίζει αυτό την οικονομική του πολιτική πράγμα που μεταφράζεται σε εθνική ανεξαρτησία.
Μήπως εδώ τελικά εντοπίζεται το σημείο κλειδί των αποσχιστικών τάσεων; Στην ανάγκη για ανεξαρτησία και ελευθερία των λαών;