Του Στρατή Μαζίδη
Με αρκετά μεγάλη έκπληξη διάβασα στο άρθρο του κου Τασιούλα από το γνωστό και αξιόλογο voria.gr την παρακάτω παρατήρηση:
Και κάτι τελευταίο, επίσης δυσάρεστο και οπισθοδρομικό. Είμαστε στο 2014 και το να εξαιρείς από τις ερωτήσεις της συνέντευξης τύπου τα μέσα ενημέρωσης του Ίντερνετ, θυμίζει τις ημέρες των παπάδων που διακήρυσσαν πως η τηλεόραση είναι ο διάβολος. Το δυστύχημα για τον κ. Τσίπρα και τους αρμόδιους συντρόφους του είναι ότι ο κόσμος τούς έχει αφήσει πίσω. Και δεν το λέω επειδή ο κ. Σκουρλέτης αρνήθηκε ευγενικά να δεχτεί ερώτηση από τη Voria.gr (ανάγκη να μας δείξει η τηλεόραση δεν έχουμε εμείς…), αλλά επειδή η απάντηση που έλαβαν όλοι όσοι κάλυπταν την επίσκεψη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για λογαριασμό διαδικτυακών μέσων ήταν η ίδια. Ας είναι. Εμείς είμαστε υπόλογοι μόνο στους κάποιους δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες και αναγνώστες μας και στην έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωσή τους
Η συγκεκριμένη ιστοσελίδα διακρίνεται για τις ψύχραιμες προσεγγίσεις της στα θέματα αλλά και τη μετριοπάθειά της πράγμα που σημαίνει ότι η παραπάνω παρατήρηση δεν πρέπει να είναι αβάσιμη.
Σε μια εποχή που όλοενα και περισσότεροι άνθρωποι ενημερώνονται ως επί το πλείστον αποκλειστικά από το διαδίκτυο, είναι πράγματι άτοπο να παραμερίζεις τα ηλεκτρονικά μέσα και αν υπάρχει ένας ανεξάρτητος ανάμεσα σε αυτούς από τους οποίους καταδέχεται να συνδιαλέγεται ο κος Τσίπρας, θα μπορούσε να του θέσει το ερώτημα κατά πόσο διαφέρει αυτή η συμπεριφορά ως προς τη βάση της από τη συμπεριφορά της κυβέρνησης και τη μη μετάδοση της δικής του ομιλίας.
Πόσες αποκαλύψεις δεν είδαν το φως της δημοσιότητας χάρη στις μη ελεγχόμενες ιστοσελίδες;
Επιπλέον επικοινωνιακά, ενημερωτικά και δημοσιογραφικά, ποιος τραβά το κάρο της φθοράς του μνημονίου και των τελευταίων αντιλαϊκών κυβερνήσεων; Τα συμβατικά ΜΜΕ ή τα ηλεκτρονικά μέσα;
Αν τα κόμματα του μνημονίου έχουν καταβαραθρωθεί, έχει διαδραματίσει κάποιο ρόλο σε αυτό το διαδίκτυο; Θα είχαν υποστεί την ίδια φθορά αν η ενημέρωση γινόταν μόνο από τα γνωστά ΜΜΕ;
Το γεγονός ότι ο κος Τσίπρας δε δέχθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις εκπροσώπων διαδικτυακών μέσων δείχνει πως φοβάται αυτούς που δε γνωρίζει.
Το να φοβάσαι δεν είναι κακό, είναι ανθρώπινο. Το να σε οδηγεί όμως ο φόβος σε αντιδημοκρατικές, ή αν θέλετε και φασιστικού τύπου επιλογές, σε επίπεδο πολιτικής είναι επικίνδυνο.
Δε γνωρίζω πόσο «προοδευτικός» εμφανίζεται δημόσια ο κος Τσίπρας σε σημείο που κάποιες φορές αυτό να είναι επικίνδυνο, στην προκειμένη πάντως περίπτωση, πιο συντηρητικός πεθαίνεις...
Με αρκετά μεγάλη έκπληξη διάβασα στο άρθρο του κου Τασιούλα από το γνωστό και αξιόλογο voria.gr την παρακάτω παρατήρηση:
Και κάτι τελευταίο, επίσης δυσάρεστο και οπισθοδρομικό. Είμαστε στο 2014 και το να εξαιρείς από τις ερωτήσεις της συνέντευξης τύπου τα μέσα ενημέρωσης του Ίντερνετ, θυμίζει τις ημέρες των παπάδων που διακήρυσσαν πως η τηλεόραση είναι ο διάβολος. Το δυστύχημα για τον κ. Τσίπρα και τους αρμόδιους συντρόφους του είναι ότι ο κόσμος τούς έχει αφήσει πίσω. Και δεν το λέω επειδή ο κ. Σκουρλέτης αρνήθηκε ευγενικά να δεχτεί ερώτηση από τη Voria.gr (ανάγκη να μας δείξει η τηλεόραση δεν έχουμε εμείς…), αλλά επειδή η απάντηση που έλαβαν όλοι όσοι κάλυπταν την επίσκεψη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για λογαριασμό διαδικτυακών μέσων ήταν η ίδια. Ας είναι. Εμείς είμαστε υπόλογοι μόνο στους κάποιους δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες και αναγνώστες μας και στην έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωσή τους
Η συγκεκριμένη ιστοσελίδα διακρίνεται για τις ψύχραιμες προσεγγίσεις της στα θέματα αλλά και τη μετριοπάθειά της πράγμα που σημαίνει ότι η παραπάνω παρατήρηση δεν πρέπει να είναι αβάσιμη.
Σε μια εποχή που όλοενα και περισσότεροι άνθρωποι ενημερώνονται ως επί το πλείστον αποκλειστικά από το διαδίκτυο, είναι πράγματι άτοπο να παραμερίζεις τα ηλεκτρονικά μέσα και αν υπάρχει ένας ανεξάρτητος ανάμεσα σε αυτούς από τους οποίους καταδέχεται να συνδιαλέγεται ο κος Τσίπρας, θα μπορούσε να του θέσει το ερώτημα κατά πόσο διαφέρει αυτή η συμπεριφορά ως προς τη βάση της από τη συμπεριφορά της κυβέρνησης και τη μη μετάδοση της δικής του ομιλίας.
Πόσες αποκαλύψεις δεν είδαν το φως της δημοσιότητας χάρη στις μη ελεγχόμενες ιστοσελίδες;
Επιπλέον επικοινωνιακά, ενημερωτικά και δημοσιογραφικά, ποιος τραβά το κάρο της φθοράς του μνημονίου και των τελευταίων αντιλαϊκών κυβερνήσεων; Τα συμβατικά ΜΜΕ ή τα ηλεκτρονικά μέσα;
Αν τα κόμματα του μνημονίου έχουν καταβαραθρωθεί, έχει διαδραματίσει κάποιο ρόλο σε αυτό το διαδίκτυο; Θα είχαν υποστεί την ίδια φθορά αν η ενημέρωση γινόταν μόνο από τα γνωστά ΜΜΕ;
Το γεγονός ότι ο κος Τσίπρας δε δέχθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις εκπροσώπων διαδικτυακών μέσων δείχνει πως φοβάται αυτούς που δε γνωρίζει.
Το να φοβάσαι δεν είναι κακό, είναι ανθρώπινο. Το να σε οδηγεί όμως ο φόβος σε αντιδημοκρατικές, ή αν θέλετε και φασιστικού τύπου επιλογές, σε επίπεδο πολιτικής είναι επικίνδυνο.
Δε γνωρίζω πόσο «προοδευτικός» εμφανίζεται δημόσια ο κος Τσίπρας σε σημείο που κάποιες φορές αυτό να είναι επικίνδυνο, στην προκειμένη πάντως περίπτωση, πιο συντηρητικός πεθαίνεις...