Του Άγη Βερούτη
Την τύχη της χώρας ετούτη εδώ η γενιά δεν την πήρε μποναμά από την προηγούμενη, αλλά την δανείστηκε από την επόμενη!
Την τύχη της χώρας ετούτη εδώ η γενιά δεν την πήρε μποναμά από την προηγούμενη, αλλά την δανείστηκε από την επόμενη!
Και όταν δανείζεσαι κάτι, δεν μπορείς να το επιστρέψεις σπασμένο!
Οφείλεις να το προστατεύσεις και να το κάνεις καλύτερο. Να το παραδώσεις στους επόμενους βελτιωμένο. Αν έχεις αξιοπρέπεια, βέβαια.
Και αυτό φυσικά αφορά στο σύνολο των Ελλήνων, για την ανοχή που επέδειξαν στην εμφανή καταστροφή της κοινωνίας, της χώρας μας, και κυρίως του μέλλοντος των επόμενων γενιών, και όχι μόνο στους ανεπάγγελτους πολιτικούς της μίζας, των διορισμών και της λουμπινιάς.
Το κρατικό χρέος βρίσκεται πολύ υψηλότερα από τα 290 δις ευρώ που ήταν το 2009, πάνω από τα 320 δις σήμερα. Αν προσθέσουμε και τα 107 δις που το κράτος πήρε με το PSI από τα ταμεία και τις τράπεζες, το χρέος θα ήταν σήμερα περίπου 430 δις ευρώ, ή 140 δις παραπάνω από τη χρονιά που μας έσπρωξε στη χρεοκοπία.
Σε 4,5 χρόνια χρεοκοπίας ξοδέψαμε περί τα 140 δις παραπάνω από όσα άντεχε η τσέπη μας! Άντε να βγάλουμε και 50 δις τόκους, ξοδέψαμε σε 4,5 χρόνια 90 δις παραπάνω από το βαλάντιό μας ως χώρα, ή 20 δις ευρώ ετησίως από λεφτά που δεν είχαμε!
Τα δανειστήκαμε άλλα 90 δις από τις επόμενες γενιές, ακόμα και αγένητες, χωρίς να τις ρωτήσουμε!
Ωραία λουμπινιά, έτσι;
Και τι τα κάναμε;
Μα φυσικά ό,τι πάντα: συντάξεις και μισθούς δημοσίου, και κρατικές προμήθειες.
Γίναμε τόσο καλοί σε αυτό, όπου εντός του 2015 ο αριθμός των συνταξιούχων αναμένεται να φτάσει στο δυσθεώρητο ύψος των 3,2 εκατομμυρίων συνταξιούχων, με περισσότερες από 4,5 εκατομμύρια συντάξεις! Βέβαια η Ελλάδα έχει λιγότερο από 2 εκατομμύρια ανθρώπους άνω των 65, εκ των οποίων δεν παίρνουν και όλοι σύνταξη! Αλλά ποιος ασχολείται με τέτοια ποταπά;
Άλλο 1 εκατομμύριο είναι υπάλληλοι στενού και ευρύ δημόσιου τομέα (Υπουργεία, ΔΕΚΟ, Δημοτικές Αναπτυξιακές, ΝΠΔΔ, ΜΚΟ) και κρατικοδίαιτες συντεχνίες και επιχειρήσεις.
Αν σε αυτά προσθέσουμε τα 1,5 εκατομμύριο των ανέργων, τα 3 εκατομμύρια των ανηλίκων και φοιτητών ως τα 23 χρόνια τους, και ίσως 500 χιλιάδες οικονομικά ανενεργών οικοκυρών κλπ, που δεν εργάζονται, αθροίσαμε 9,3 εκατομμύρια Ελλήνων που ζουν από λεφτά των άλλων!
Πόσοι απομένουν; Λιγότερο από 2 εκατομμύρια Έλληνες εργαζόμενοι στην παραγωγική οικονομία για να ζήσουν τα υπόλοιπα 9,3.
Υπάρχει περίπτωση να δουλέψει αυτό σε ετούτο το σύμπαν;
Αυτό είναι το αληθινό αδιέξοδο της χώρας.
Από δε τα παιδιά των εργαζομένων στην παραγωγική οικονομία, τα 23.000 θα μείνουν εκτός παιδικών σταθμών, παρά το γεγονός ότι με ΕΣΠΑ έχουν ήδη γίνει οι προσλήψεις που απαιτούνταν.
Κάποιοι δουλεύουν τους υπηκόους της Γιουνανιστάνδης ψιλό-γαζί. Ακόμα και στους παιδικούς σταθμούς λουμπινιές!
Κορόιδα Ευρωπέη...
Από το 2006, που βρισκόμασταν στην 61η θέση στην παγκόσμια ανταγωνιστικότητα σύμφωνα με το World Economic Forum, βρισκόμαστε φέτος στην 81η αφού περάσαμε πρώτα από την 91η θέση πέρυσι. Προφανώς, η εσωτερική υποτίμηση, που σκοπό είχε δήθεν την ανταγωνιστικότητα, δεν απέδωσε όπως έγινε.
Αυτό συνέβη διότι η εσωτερική υποτίμηση δεν έγινε με όρους μείωσης του κόστους εγχώριας παραγωγής, αλλά με υπερφορολόγηση και διάλυση της παραγωγικής οικονομίας με τον γκασμά, με την εκτόξευση της ανεργίας σε επίπεδα εμπόλεμης κατάστασης.
Όλα αυτά ενόσω το κόστος του κρατικού μηχανισμού παρέμεινε αμετάβλητο.
Βέβαια όσοι εκ των ακόμα εργαζομένων της παραγωγικής οικονομίας μπορούν να καταφέρουν να ξεφύγουν από το δόκανο που λέγεται Ελλάδα, θα το κάνουν. Εγγυώμαι!
Προφανώς κάποιος κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Όχι κάποιος τυχαίος αλλά όλοι εκείνοι που λαμβάνουν τις πολιτικές αποφάσεις ποιους να εκτελέσουν νομοθετικά και φορολογικά, και ποιους να διασώσουν. Τα σχεδόν 70 δις υπερφορολόγησης που οι πολίτες αδυνατούν να πληρώσουν προς το κράτος το αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας.
Η έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα δείχνει απλά ότι οι πολιτικές της χώρας μας διασώζουν τους λάθος ανθρώπους, για τους λάθος λόγους, και τις λάθος γενιές...
Καλοφάγωτες οι σάρκες των παιδιών σας, Έλληνες!
Καλή χώνεψη.
Ωραία λουμπινιά, έτσι;
Και τι τα κάναμε;
Μα φυσικά ό,τι πάντα: συντάξεις και μισθούς δημοσίου, και κρατικές προμήθειες.
Γίναμε τόσο καλοί σε αυτό, όπου εντός του 2015 ο αριθμός των συνταξιούχων αναμένεται να φτάσει στο δυσθεώρητο ύψος των 3,2 εκατομμυρίων συνταξιούχων, με περισσότερες από 4,5 εκατομμύρια συντάξεις! Βέβαια η Ελλάδα έχει λιγότερο από 2 εκατομμύρια ανθρώπους άνω των 65, εκ των οποίων δεν παίρνουν και όλοι σύνταξη! Αλλά ποιος ασχολείται με τέτοια ποταπά;
Άλλο 1 εκατομμύριο είναι υπάλληλοι στενού και ευρύ δημόσιου τομέα (Υπουργεία, ΔΕΚΟ, Δημοτικές Αναπτυξιακές, ΝΠΔΔ, ΜΚΟ) και κρατικοδίαιτες συντεχνίες και επιχειρήσεις.
Αν σε αυτά προσθέσουμε τα 1,5 εκατομμύριο των ανέργων, τα 3 εκατομμύρια των ανηλίκων και φοιτητών ως τα 23 χρόνια τους, και ίσως 500 χιλιάδες οικονομικά ανενεργών οικοκυρών κλπ, που δεν εργάζονται, αθροίσαμε 9,3 εκατομμύρια Ελλήνων που ζουν από λεφτά των άλλων!
Πόσοι απομένουν; Λιγότερο από 2 εκατομμύρια Έλληνες εργαζόμενοι στην παραγωγική οικονομία για να ζήσουν τα υπόλοιπα 9,3.
Υπάρχει περίπτωση να δουλέψει αυτό σε ετούτο το σύμπαν;
Αυτό είναι το αληθινό αδιέξοδο της χώρας.
Από δε τα παιδιά των εργαζομένων στην παραγωγική οικονομία, τα 23.000 θα μείνουν εκτός παιδικών σταθμών, παρά το γεγονός ότι με ΕΣΠΑ έχουν ήδη γίνει οι προσλήψεις που απαιτούνταν.
Κάποιοι δουλεύουν τους υπηκόους της Γιουνανιστάνδης ψιλό-γαζί. Ακόμα και στους παιδικούς σταθμούς λουμπινιές!
Κορόιδα Ευρωπέη...
Από το 2006, που βρισκόμασταν στην 61η θέση στην παγκόσμια ανταγωνιστικότητα σύμφωνα με το World Economic Forum, βρισκόμαστε φέτος στην 81η αφού περάσαμε πρώτα από την 91η θέση πέρυσι. Προφανώς, η εσωτερική υποτίμηση, που σκοπό είχε δήθεν την ανταγωνιστικότητα, δεν απέδωσε όπως έγινε.
Αυτό συνέβη διότι η εσωτερική υποτίμηση δεν έγινε με όρους μείωσης του κόστους εγχώριας παραγωγής, αλλά με υπερφορολόγηση και διάλυση της παραγωγικής οικονομίας με τον γκασμά, με την εκτόξευση της ανεργίας σε επίπεδα εμπόλεμης κατάστασης.
Όλα αυτά ενόσω το κόστος του κρατικού μηχανισμού παρέμεινε αμετάβλητο.
Βέβαια όσοι εκ των ακόμα εργαζομένων της παραγωγικής οικονομίας μπορούν να καταφέρουν να ξεφύγουν από το δόκανο που λέγεται Ελλάδα, θα το κάνουν. Εγγυώμαι!
Προφανώς κάποιος κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Όχι κάποιος τυχαίος αλλά όλοι εκείνοι που λαμβάνουν τις πολιτικές αποφάσεις ποιους να εκτελέσουν νομοθετικά και φορολογικά, και ποιους να διασώσουν. Τα σχεδόν 70 δις υπερφορολόγησης που οι πολίτες αδυνατούν να πληρώσουν προς το κράτος το αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας.
Η έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα δείχνει απλά ότι οι πολιτικές της χώρας μας διασώζουν τους λάθος ανθρώπους, για τους λάθος λόγους, και τις λάθος γενιές...
Καλοφάγωτες οι σάρκες των παιδιών σας, Έλληνες!
Καλή χώνεψη.