Του Στρατή Μαζίδη
Οι βρετανοί πανηγυρίζουν την επικράτηση του ΟΧΙ με 55,3 % και το γεγονός πως τα πετρέλαια της Βόρειας Θάλασσας θα παραμείνουν βρετανικά.
Ωστόσο πανηγυρίζουν στα αλήθεια; Είναι πράγματι χαρούμενοι κι όλοι όσοι δεν ήθελαν τη Σκωτία να ανεξαρτητοποιείται;
Το γεγονός ότι τελικά η κατάσταση οδήγησε σε δημοψήφισμα αποτελεί μια πρώτη ρωγμή στο γυαλί της πάλαι ποτέ αυτοκρατορίας στην οποία δεν έδυε ποτέ ο ήλιος.
Το ότι το αποτέλεσμα υπήρξε 55,3% - 44,7% καταγράφει πως σε πολύ γενικές γραμμές υπήρξε μια ισοψηφία. Ο ένας στους δύο θέλει να παραμείνει βρετανός αλλά ο ένας στους δύο επιθυμεί να καλείται σκωτσέζος. Αυτή η επίσημη καταγραφή αποτελεί μια ήττα για τη Μεγάλη Βρετανία. Έχασε τη συνοχή της.
Όπως ένα ζευγάρι που φτάνει μια ανάσα από το διαζύγιο. Μπορεί μετά να προσποιείται πως όλα είναι μέλι γάλα;
Τελικά το κεφάλαιο «ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας» με το παραπάνω αποτέλεσμα έκλεισε ή παραμένει ανοικτό;
Οι βρετανοί πανηγυρίζουν την επικράτηση του ΟΧΙ με 55,3 % και το γεγονός πως τα πετρέλαια της Βόρειας Θάλασσας θα παραμείνουν βρετανικά.
Ωστόσο πανηγυρίζουν στα αλήθεια; Είναι πράγματι χαρούμενοι κι όλοι όσοι δεν ήθελαν τη Σκωτία να ανεξαρτητοποιείται;
Το γεγονός ότι τελικά η κατάσταση οδήγησε σε δημοψήφισμα αποτελεί μια πρώτη ρωγμή στο γυαλί της πάλαι ποτέ αυτοκρατορίας στην οποία δεν έδυε ποτέ ο ήλιος.
Το ότι το αποτέλεσμα υπήρξε 55,3% - 44,7% καταγράφει πως σε πολύ γενικές γραμμές υπήρξε μια ισοψηφία. Ο ένας στους δύο θέλει να παραμείνει βρετανός αλλά ο ένας στους δύο επιθυμεί να καλείται σκωτσέζος. Αυτή η επίσημη καταγραφή αποτελεί μια ήττα για τη Μεγάλη Βρετανία. Έχασε τη συνοχή της.
Όπως ένα ζευγάρι που φτάνει μια ανάσα από το διαζύγιο. Μπορεί μετά να προσποιείται πως όλα είναι μέλι γάλα;
Τελικά το κεφάλαιο «ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας» με το παραπάνω αποτέλεσμα έκλεισε ή παραμένει ανοικτό;