Στο επίκεντρο της επικαιρότητας οι λίστες των δημοσίων υπαλλήλων αορίστου χρόνου και η μη αποστολή τους από ορισμένους δήμους.
Από τη μια πλευρά η κυβέρνηση, που προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει κόσμο να απολύσει (άσχετα αν δεν έχει απολύσει ούτε έναν, έστω επίορκο) και από την άλλη οι αρνούμενοι να αποστείλουν τις λίστες, σαν νέοι Σίντλερ με τη διαφορά ότι εκείνος έσωζε στέλνοντας ονόματα, ενώ σήμερα η προσπάθεια διάσωσης επιχειρείται μέσω της μη αποστολής.
Βέβαια, κατά την προσωπική μου άποψη, η μη αποστολή των λιστών πρακτικά δε σημαίνει τίποτε. Είναι απλά ένα ανάχωμα. Μια πιθανή εμπλοκή της Δικαιοσύνης αλλάζει τα δεδομένα. Τι θα συμβεί αν χτυπήσει το κουδούνι ενός δήμου ο εισαγγελέας; Τι θα κάνει το αρμόδιο διοικητικό στέλεχος που είχε το "εντέλλεσθε" να μην στείλετε το παραμικρό;
Αυτή η ιστορία με τις λίστες είναι μεγάλη κοροϊδία. Πρώτη από όλους την απαξίωσε η κυβέρνηση που περίμενε πρώτα να αλλάξουν οι διοικήσεις, να αναλάβει δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ τα πόστα που κέρδισε και μετά να ξεκινήσει ο πόλεμος.
Ευθύνες φυσικά έχουν και η Περιφέρεια, οι Δήμοι και όλο το "αντιστασιακό" μπλοκ. Όχι γιατί δεν αποστέλουν τις λίστες αλλά διότι είχαν τόσους μήνες ώστε να έχουν ετοιμάσει την αντιπρόταση.
Όλοι γνωρίζουν πολύ καλά το πάρτι των διορισμών στους ΟΤΑ. Γιατί κάποιος που μπήκε χαριστικά για 4 χρόνια, ξαφνικά έγινε αορίστου; Χαριστικά μπήκε, δε χρειαζόταν. Και αυτά δεν τα λέω από το κεφάλι μου.
Κι εν τέλει δεν πρέπει να γίνουν απολύσεις στο δημόσιο; Μετά από επτά χρόνια ύφεσης εξαιτίας ενός ελλειμματικού κράτους σε όλους τους τομείς είτε μιλάμε για την αποτελεσματικότητά του είτε για τα εσοδο-έξοδά του, δεν πρέπει να υποστεί κι αυτό τις συνέπειες; Πέρασε 30 χρυσά, παραδεισένια χρόνια, άκουγε τα προειδοποιητικά καμπανάκια, είχε τις ευκαιρίες να αλλάξει τα πράγματα. Δεν το έκανε.
Οι ΟΤΑ φέρουν τεράστια ευθύνη διότι ως Πόντιοι Πιλάτοι νίπτουν τας χείρας των.
Σαφέστατα υπάρχουν υπόνοιες για το τι θα ακολουθήσει με τις λίστες. Όχι φυσικά ότι ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ τέτοια πράγματα αλλά αναρωτιέμαι όμως γιατί να απολυθεί μια καλή εργαζόμενη με 15 χρόνια με δύο παιδιά και όχι π.χ. ένας μόνιμος με 2 καταδικαστικές αποφάσεις δικαστηρίων, 2 ακόμη εκκρεμείς μηνύσεις με πολύ βαρύ κατηγορητήριο και σωρεία καταγγελιών από παράγοντες για εμπλοκή του σε απευθείας αναθέσεις κι άλλες παρανομίες από το φορέα στον οποίο εργάζεται; Γιατί πχ να διασωθεί μια υπάλληλος που παίζει με καθημερινή ευλάβεια εν ώρα εργασίας στο facebook και να απολυθεί ένα παληκάρι με πχ 7 έτη εργασίας που εργάζεται φιλότιμα κι έχει ανάγκες;
Από τη μια η κυβέρνηση που ζητά αίμα, κι ας είναι και αθώο την ώρα που σειρά επίορκων εξακολουθούν να πληρώνονται από τον ελληνικό λαό. Δεν την ενδιαφέρει το πως, αλλά το αποτέλεσμα. Δε τη νοιάζει αν θα χάσει βάρος κόβοντας το λίπος ή βγάζοντας και πετώντας πχ το ήπαρ.
Κι από την άλλη οι ήρωες της αντίστασης που δεν παρουσιάζουν ένα σαφές, υγιές, δίκαιο και ρεαλιστικό πλάνο αξιολόγησης μέσα από το οποίο θα απομακρυνθούν αυτοί που πρέπει και θα συνεχίσουν να εργάζονται όσοι πραγματικά προσφέρουν. Δεν αντιλαμβάνονται με τη στείρα στάση τους πως εν τέλει δεν προστατεύουν κανέναν και πολύ περισσότερο τους ευσυνείδητους.
Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας...