Του Στρατή Μαζίδη
Μάλλον περί διπλωματικού - στρατηγικού σταθμού όταν αναφερόμαστε στην κατάπαυση του πυρός στην ανατολική Ουκρανία μετά τη συμφωνία του Μινσκ.
Αν και πραγματική εκεχειρία δεν επετεύχθη ποτέ αφού συνέχισαν να λαμβάνουν χώρα επεισόδια σε επίμαχες περιοχές.
Ωστόσο το χαρτί της εκεχειρίας με το όποιο "κάθισμα" των εχθροπραξιών ήταν κάτι που επεδίωκαν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη για τους δικούς τους διαφορετικούς αντικρουόμενους λόγους.
Ουκρανία - Δύση
Η Ουκρανία δε βρίσκεται και στην καλύτερη κατάσταση από στρατιωτικής άποψης. Με την απόσχιση της Κριμαίας απώλεσε παράλληλα αρκετές στρατιωτικές μονάδες στο ήδη προβληματικό της υλικό λόγω απουσίας ικανής συντήρησης εξαιτίας της δεινής οικονομικής θέσης της χώρας.
Ο υγιεινός περίπατος στο Ντόνετσκ και το Λούγκανσκ αποδείχθηκε εφιάλτης. Ότι πετάει, καταρρίπτεται με χαρακτηριστική ευκολία από τις δυνάμεις των ρωσόφωνων ενώ το όποιο momentum από την υποχώρηση των αυτονομιστών από το Λούγκανσκ, το διαδέχθηκαν οι παγιδεύσεις εκατοντάδων και ενίοτε χιλιάδων ουκρανών στρατιωτών, αρκετοί από τους οποίους διέφευγαν χωρίς ηθικό στη Ρωσία για να διασωθούν στερούμενοι τροφίμων, εφοδίων και οδηγιών από το Κίεβο.
Το Κίεβο πέτυχε να πάρει βαθιές ανάσες λίγο πριν καταρρεύσει εντελώς, να κερδίσει χρόνο και να εξοπλιστεί από τη Δύση, γεγονός που παραδέχθηκε ο υπουργός άμυνας Βαλερί Γκελετέι.
Ρωσόφωνοι - Μόσχα
Τη στιγμή που όλα έδειχναν να μην βαίνουν καλώς για τις δυνάμεις αυτοάμυνας, η κατάσταση άλλαξε άρδην, κάτα πάσα πιθανότητα με μιας κάποιας μορφής βοήθεια από τη Μόσχα. Οι στρατιωτικές επιτυχίες διαδέχονταν η μία την άλλη μέχρι το σημείο να πραγματοποιείται προέλαση προς τη Μαριούπολη και την Αζοφική Θάλασσα.
Οι ρωσόφωνοι πέτυχαν να αναγορευθούν σε συνομιλούντες στις διαπραγματεύσεις και επομένως να κερδίσουν μιας πρώτης μορφής διεθνή αποδοχή. Ήδη γίνεται λόγος για «αναγνώριση ειδικού καθεστώτος» στις επίμαχες περιφέρειες (Ντόνετσκ - Λούγκανσκ) που θα επιτρέψει στη Μόσχα να αγκαλιάσει περισσότερο την περιοχή.
Συμπέρασμα
Η εκεχειρία μοιάζει να αποτελεί ένα πρώτο στάδιο επιδίωξης των εμπλεκομένων μερών. Το κάθε ένα για το δικό του λόγο.
Στο στρατιωτικό επίπεδο νικήτρια αναδεικνύεται έως σήμερα η μεριά των ρωσόφωνων.
Το στρατηγικό κέρδος της μίας πλευράς (ανάσες - ανασύνταξη για το Κίεβο, αναγνώριση ως συνομιλητή των ρωσόφωνων) συνιστά αντίστοιχη απώλεια για την άλλη σε αυτό το πρώτο ημίχρονο.
Αναμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε ποιος έχει προετοιμαστεί καλύτερα για την επόμενη ημέρα δίνοντας ίσως ένα προβάδισμα στη Μόσχα όχι μόνο γιατί λογικά βρίσκεται αφανώς πίσω από την ανατροπή στο πεδίο της μάχης αλλά και γιατί ο χρόνος που θα κερδίσει το Κίεβο δε γνωρίζουμε αν φτάνει για να ανασυνταχθούν οι διαλυμένες ένοπλες δυνάμεις του και το βασικότερο, να αποκτήσουν ηθικό νεαρά παιδιά που δεν επιθυμούν να σκοτώσουν ομοεθνείς τους.
Μάλλον περί διπλωματικού - στρατηγικού σταθμού όταν αναφερόμαστε στην κατάπαυση του πυρός στην ανατολική Ουκρανία μετά τη συμφωνία του Μινσκ.
Αν και πραγματική εκεχειρία δεν επετεύχθη ποτέ αφού συνέχισαν να λαμβάνουν χώρα επεισόδια σε επίμαχες περιοχές.
Ωστόσο το χαρτί της εκεχειρίας με το όποιο "κάθισμα" των εχθροπραξιών ήταν κάτι που επεδίωκαν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη για τους δικούς τους διαφορετικούς αντικρουόμενους λόγους.
Ουκρανία - Δύση
Η Ουκρανία δε βρίσκεται και στην καλύτερη κατάσταση από στρατιωτικής άποψης. Με την απόσχιση της Κριμαίας απώλεσε παράλληλα αρκετές στρατιωτικές μονάδες στο ήδη προβληματικό της υλικό λόγω απουσίας ικανής συντήρησης εξαιτίας της δεινής οικονομικής θέσης της χώρας.
Ο υγιεινός περίπατος στο Ντόνετσκ και το Λούγκανσκ αποδείχθηκε εφιάλτης. Ότι πετάει, καταρρίπτεται με χαρακτηριστική ευκολία από τις δυνάμεις των ρωσόφωνων ενώ το όποιο momentum από την υποχώρηση των αυτονομιστών από το Λούγκανσκ, το διαδέχθηκαν οι παγιδεύσεις εκατοντάδων και ενίοτε χιλιάδων ουκρανών στρατιωτών, αρκετοί από τους οποίους διέφευγαν χωρίς ηθικό στη Ρωσία για να διασωθούν στερούμενοι τροφίμων, εφοδίων και οδηγιών από το Κίεβο.
Το Κίεβο πέτυχε να πάρει βαθιές ανάσες λίγο πριν καταρρεύσει εντελώς, να κερδίσει χρόνο και να εξοπλιστεί από τη Δύση, γεγονός που παραδέχθηκε ο υπουργός άμυνας Βαλερί Γκελετέι.
Ρωσόφωνοι - Μόσχα
Τη στιγμή που όλα έδειχναν να μην βαίνουν καλώς για τις δυνάμεις αυτοάμυνας, η κατάσταση άλλαξε άρδην, κάτα πάσα πιθανότητα με μιας κάποιας μορφής βοήθεια από τη Μόσχα. Οι στρατιωτικές επιτυχίες διαδέχονταν η μία την άλλη μέχρι το σημείο να πραγματοποιείται προέλαση προς τη Μαριούπολη και την Αζοφική Θάλασσα.
Οι ρωσόφωνοι πέτυχαν να αναγορευθούν σε συνομιλούντες στις διαπραγματεύσεις και επομένως να κερδίσουν μιας πρώτης μορφής διεθνή αποδοχή. Ήδη γίνεται λόγος για «αναγνώριση ειδικού καθεστώτος» στις επίμαχες περιφέρειες (Ντόνετσκ - Λούγκανσκ) που θα επιτρέψει στη Μόσχα να αγκαλιάσει περισσότερο την περιοχή.
Συμπέρασμα
Η εκεχειρία μοιάζει να αποτελεί ένα πρώτο στάδιο επιδίωξης των εμπλεκομένων μερών. Το κάθε ένα για το δικό του λόγο.
Στο στρατιωτικό επίπεδο νικήτρια αναδεικνύεται έως σήμερα η μεριά των ρωσόφωνων.
Το στρατηγικό κέρδος της μίας πλευράς (ανάσες - ανασύνταξη για το Κίεβο, αναγνώριση ως συνομιλητή των ρωσόφωνων) συνιστά αντίστοιχη απώλεια για την άλλη σε αυτό το πρώτο ημίχρονο.
Αναμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε ποιος έχει προετοιμαστεί καλύτερα για την επόμενη ημέρα δίνοντας ίσως ένα προβάδισμα στη Μόσχα όχι μόνο γιατί λογικά βρίσκεται αφανώς πίσω από την ανατροπή στο πεδίο της μάχης αλλά και γιατί ο χρόνος που θα κερδίσει το Κίεβο δε γνωρίζουμε αν φτάνει για να ανασυνταχθούν οι διαλυμένες ένοπλες δυνάμεις του και το βασικότερο, να αποκτήσουν ηθικό νεαρά παιδιά που δεν επιθυμούν να σκοτώσουν ομοεθνείς τους.