Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και της προσοχής του κόσμου βρίσκεται η Αμφίπολη. Οι θεωρίες δίνουν και παίρνουν. Είναι ο Μέγας Αλέξανδρος, είναι η Ρωξάνη και ο γιος του, είναι ο Νέαρχος κ.ο.κ.
Πολύ βαθιά βρίσκεται ο τάφος και απαιτεί προσοχή και κοπιαστική εργασία για να αποκαλυφθεί.
Μα μήπως τελικά μέσα στον τάφο βρισκόμαστε θαμμένοι όλοι εμείς; Μήπως οι έλληνες βρίσκονται στο βάθος του τούνελ των ανασκαφών;
Μήπως ήρθε η στιγμή να ξαναβγούμε στο φως;
Αυτός ο λαός, μια χούφτα κάποτε, κατάφερνε ενάντια σε όλους και σε όλα να ελευθερωθεί.
Πετύχαινε να κερδίσει πολέμους που εξαρχής φάνταζαν ανίκητοι.
Ούτε η φτώχεια, ούτε η ανέχεια, ούτε η πείνα, εμπόδισαν τους έλληνες να σηκώσουν κεφάλι, να ελευθερωθούν και για 125 χρόνια, να απελευθερώνουν αλύτρωτα μέρη του Ελληνισμού, να μορφωθούν, να προκόψουν, να δημιουργήσουν.
Κανένας και τίποτε δεν μπορούσε να κάμψει το φρόνημα και την αγωνιστική - αντιστασιακή τους διάθεση.
Μέχρι που κάποια στιγμή, καταπλακώθηκαν. Το πως σηκώνει μεγάλη και ξεχωριστή συζήτηση.
Ωστόσο μήπως τελικά βρισκόμαστε εμείς θαμμένοι στην Αμφίπολη και ήρθε η στιγμή να βγούμε έξω διότι σε διαφορετική περίπτωση θα μείνουμε μια για πάντα μέσα στο μνήμειο;