Όταν μια βάρκα βουλιάζει, όσο γρήγορα κι αν απομακρύνεις τα νερά, αν δεν κλείσουν οι τρύπες, δε θα λυθεί το πρόβλημα. Αυτό είπε αλλά πιο ξεκάθαρα η Δαμασκός.
Συγκεκριμένα μετά τη μεγάλη επιτυχία και την απελευθέρωση της Morek, η συριακή κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκε με νόημα λέγοντας ότι θα πρέπει κάποιες χώρες να πάψουν να διοχετεύουν τρομοκράτες εντός της συριακής επικράτειας.
Αυτή είναι η ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ και το κλειδί της νίκης του πολέμου σε βραχύ χρονικό ορίζοντα,
Όσοι παρακολουθούν το συριακό, θυμούνται πολύ καλά ότι η ISIL εμφανίστηκε πριν από περίπου 1 χρόνο ως μια πολύ περιορισμένη αριθμητικά ομάδα που όμως πέτυχε να ξεχωρίσει από τα ειδεχθή εγκλήματά της στο όνομα του ισλάμ πάντοτε.
Πώς μια ομάδα που αριθμούσε λιγότερο από 2.000 άνδρες, σήμερα μετρά κατά άλλους 50.000 και κατά 100.000;
Και φυσικά δεν μόνο οι χώρες που γειτνιάζουν με τη Συρία και κάνουν τα στραβά μάτια στα σύνορα, ή ανταλλάσουν και χαιρετούρες, είναι και η παροχή εξοπλισμού. Στη Μορέκ ο συριακός στρατός βρήκε τουρκικής προέλευσης όπλα, τρόφιμα και φάρμακα.
Κακά τα ψέμματα. Το ισλαμικό κράτος ήταν ένα ρεμπέτικο ασκέρι. Παράλληλα η περιοχή που ελέγχει, αν εξαιρέσουμε ότι έχει καταλάβει πόλεις πάνω στη ροή του Ευφράτη, είναι αποκομμένη. Δε βλέπει θάλασσα, δεν έχει διεξόδους.
Με άλλα λόγια είναι μια περιοχή που ακόμη κι αν ποτέ γίνει κράτος, χρειάζεται τη βοήθεια των όμορων χωρών διαφορετικά δε θα επιβιώσει.
Αυτό συμβαίνει και τώρα αν η Τουρκία δεν αγόραζε το κλεμμένο συριακό πετρέλαιο και αν μαζί με την Ιορδανία έκλειναν τα σύνορα για τους τζιχαντιστές, η κατάσταση θα ήταν πολύ διαφοορετική.
Η Δαμασκός πράττει άριστα που το αναδεικνύει και οφείλει να συνεχίσει διπλωματικά στην ίδια γραμμή αναζητώντας παράλληλα διεθνείς συμμαχίες που θα ενδυναμώσουν τη φωνή της στο θέμα αυτό.
Αποκόπτοντας τόσο τη ροή νέων μαχητών όσο και χρημάτων από σκοτεινές λαθρο-συναλλαγές, στην ουσία οδηγείς σε ασφυξία την οργάνωση.
Ο θάνατός της θα ήταν απλά ζήτημα χρόνου.