Μέχρι πρότινος αξιόμαχες μονάδες μετατρέπονται σε δεξαμενές ανταλλακτικών, έλλειψη ανταλλακτικών στην Πολεμική Αεροπορία και τώρα τρία παιδιά νεκρά γιατί έσκασε ένας όλμος που ήταν μεγαλύτερος σε ηλικία από αυτά.
Με το μυαλό ενός απλού ανθρώπου αναρωτιέμαι... Σημεία παρακμής των Ενόπλων Δυνάμεων;
Βρισκόμαστε σε μια γεωγραφική θέση με μεγάλη σπουδαιότητα αλλά είμαστε περιτριγυρισμένοι από αρκετούς προαιώνιους εχθρούς. Τι θα χρειαζόμασταν; Τι θα έπρεπε να κάνουμε; Τίποτε περισσότερο από ότι το Ισραήλ. Να διαθέτουμε πανίσχυρες και ικανές Ενοπλες Δυνάμεις.
Ως προς το έμψυχο δυναμικό το έχουμε κατορθώσει.
Υστερούμε όμως στο υλικό τη στιγμή που η ευρύτερη γειτονιά μας φλέγεται:
- Σύρραξη στη Μέση Ανατολή
- Κλυδωνισμός από τζιχαντιστές και αλβανούς στα Σκόπια
- Εμφύλιος στην Ουκρανία όπου υπάρχει έντονο ελληνικό στοιχείο
- Αναταραχές πλέον στην Τουρκία
Φανταστείτε μια Ελλάδα που θα διέθετε μια πανίσχυρη πολεμική μηχανή τι θα μπορούσε να διεκδικήσει στα διπλωματικά πεδία και να προασπίσει τα συμφέροντά της. Και θα τη διέθετε αν δε γίνονταν ρεμούλες στα εξοπλιστικά όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Αντ'αυτού νέα παιδιά σκοτώνονται χωρίς λόγο. Γονείς που έκαναν θυσίες να τα μεγαλώσουν στο προσκεφάλι τους, σήμερα θα τα ενταφιάσουν. Για τι; Για ποιο λόγο; Και ο Α/ΓΕΕΘΑ εν μέσω των συναντήσεων που έχει κάθε τρεις και λίγο, παίζει με το twitter του.
Ποιος θα επισκεφθεί τους πενθούντες όταν το θέμα καταλαγιάσει;
Ποιος θα ρωτήσει τα τρία παιδιά αν ήθελαν να ζήσουν λίγο παραπάνω;
Ποιος θα προφυλάξει τα παιδιά των Ενόπλων Δυνάμεων από αυτά τα σημεία παρακμής και μαζί με αυτά την ίδια μας την πατρίδα;
Μάλλον κανείς...