Μετά την επανάσταση της Σβάστικας, στο Μεϊντάν του Κιέβου και της εξέγερσης της Ομπρέλας στο Χόνγκ Κονγκ, ετοιμασθείτε να βρείτε όνομα για την εξέγερση της… Βουδαπέστης.
Δεν εκδηλώθηκε ακόμη, αλλά τα σημάδια δείχνουν πως δεν θα αργήσει. Τουλάχιστον η κ Βικτώρια Νούλαντ, διάσημη από το “fuck the E.U.” πολύκροτο τηλεφώνημα, δείχνει να την ετοιμάζει πυρετωδώς.
Η κ. Νούλαντ, σύζυγος του «νεοσυντηρητικού» θεωρητικού Ρόμπερτ Κάγκαν, αρχιτέκτονα του «Σχεδίου για τον Νέο Αμερικανικόν Αιώνα» και βοηθός του λαλίστατου ΥΠΕΞ Τζων Κέρρυ, αρμόδια για την Ευρώπη, είναι πλέον διάσημη διεθνώς. Πρωταγωνίστησε, χωρίς διπλωματικές σεμνοτυφίες , μαζί με τον Αμερικανό πρεσβευτή στην Ουκρανία, στη παγκόσμια τηλεοπτική σκηνή της πλατείας Μεϊντάν του Κιέβου. Συμμετείχε στις βίαιες διαδηλώσεις εναντίον της νόμιμης κυβέρνησης, μοίραζε χάμπουργκερ, κόκα-κόλες και γοητεία και τόνωνε το ηθικό των «μαχητών» με τη σβάστικα -σε σημαίες, περιβραχιόνια, σκουλαρίκια ή σφραγισμένη σε μπράτσα και μέτωπα.
Της αυτοπρόσωπης παρουσίας της στο «μέτωπο» του Μεϊντάν και της τηλεφωνικής υπαγόρευσης του καταλόγου των μελών της κυβέρνησης που θα σχηματιζόταν με το πραξικόπημα, είχε προηγηθεί -δύο μήνες νωρίτερα- μια ομιλία της κ. Νούλαντ προς επιχειρηματίες, στην οποία αναφέρθηκε και στους τίτλους των δικαιωμάτων παρέμβασης της Ουάσιγκτων στο ουκρανικό γίγνεσθαι.
Είπε ότι οι ΗΠΑ είχαν επενδύσει στην Ουκρανία πέντε δισεκατομμύρια δολάρια, την τελευταία δεκαπενταετία, αλλά αιδημόνως δεν ανέφερε που…Αυτή η πολύ σεβαστή επένδυση δεν αφορούσε όμως έργα υποδομής, η οποιαδήποτε άλλα αναπτυξιακού χαρακτήρα. Αντιπροσώπευε την ανάπτυξη και χρηματοδότηση εκατοντάδων πολυώνυμων Μ.Κ.Ο., ενώσεων επιχειρηματιών, δημοσιογράφων κ.λ.π συλλόγων, σεμιναρίων, και εκπαιδευτικών αποστολών , με κεντρικό χρηματοδότη το αμερικανικό «Εθνικό Ίδρυμα για τη Δημοκρατία», στα εγκαίνια του οποίου ο συνιδρυτής του είχε δηλώσει ότι « θα επιτελεί το έργο που έως τότε εκτελούσε η CIA…
Στις αποστολές στο εξωτερικό αυτού του προγράμματος, περιλαμβάνονταν -σύμφωνα με μεταγενέστερες αποκαλύψεις- και εκπαιδευτικές αποστολές δυναμικών μελών της ουκρανικής εξτρεμιστικής δεξιάς σε βάσεις του ΝΑΤΟ στην Πολωνία.
Τα ανωτέρω υπενθυμίζονται επειδή εισφέρουν το πρίσμα μελέτης των οιωνών για την Ουγγαρία. Ας συγκρατούμε ως κλειδί ερμηνείας το γεγονός ότι την ουκρανική πραξικοπηματική επιχείρηση πυροδότησε η απόρριψη από τον Ουκρανό πρόεδρο Γιανούκοβιτς των όρων που έθεσαν οι Βρυξέλλες για την υπογραφή συμφωνίας σύνδεσης με την ΕΕ και η στροφή του προς τη ρωσική προσφορά σημαντικού δανείου και έκπτωσης στη τιμή πώλησης του φυσικό αερίου.
Οι Ούγγροι, από την πλευρά τους, υπό την ακροδεξιά –όπως περιγράφεται- κυβέρνηση Ορμπάν, επισωρεύουν τους τελευταίους μήνες στο μητρώο τους –ήδη βεβαρυμμένο με το στίγμα του ρατσισμού εναντίον των Τσιγγάνων- απείρως βαρύτερα εγκλήματα: Είναι συστηματικά απείθαρχοι στα ουκάζια των Βρυξελών, αποτελούν θορυβώδη παραφωνία στην ορχήστρα αντιρωσικής υστερίας, κηρύχθηκαν αντίθετοι προς τα κύματα των κυρώσεων και –άκουσον, άκουσον- τάσσονται υπέρ του ρωσικού αγωγού «Σάουθ Στρημ». Φαίνεται δε, επιπλέον, πως είναι και αφιλόξενοι προς τις ξενόφερτες η και ξενόπνευστες Μ.Κ.Ο. !
Αυτό το τελευταίο αμάρτημα σηματοδότησε και την απαρχή δαιμονοποίησης της Ουγγαρίας από τον Αμερικανό πρωταγωνιστή της υπεράσπισης της Δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον πρόεδρο Ομπάμα, ο οποίος σε λόγο του τον Σεπτέμβριο έβαλε την Ουγγαρία στο ίδιο καλάθι με τη Ρωσία, την Κίνα, την Βενεζουέλα, την Αίγυπτο και το Αζερμπαϊτζάν, χωρών που «με νόμους, γραφειοκρατικούς κανονισμούς και απειλές δυσκολεύουν τη λειτουργία των Μ.Κ.Ο. και τη κοινωνία των πολιτών.»
Η κ. Βικτώρια Νούλαντ ήταν διεξοδικώτερη και σαφέστερη στις 2 Οκτωβρίου, στην ομιλία της στο «Κέντρο Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής» στην Ουάσιγκτων, πρόεδρος του οποίου είναι ο γνωστός Ρωσοφάγος θεωρητικός στρατηγικής, Σμπίγκνιου Μπρεζίνσκυ. Απάνθισμα του λόγου της δημοσίευσε την επομένη η έκδοση «EU Observer», με αποσπάσματα επιλεγμένα και σχολιασμένα από τον θαυμαστή της ΄Αντριου Ρέτμαν.
Η κ. Νούλαντ επιτέθηκε προσωπικά κατά του πρωθυπουργού Βίκτωρα ‘Ορμπαν, για τον «καρκίνο δημοκρατικής οπισθοδρόμησης της Ουγγαρίας», χωρίς να τον κατονομάσει αλλά περιγράφοντας τον με αναφορές στις δημόσιες επικρίσεις του για τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας:
« Η εφαρμογή κυρώσεων δεν είναι εύκολη –είπε- και πολλές χώρες πληρώνουν ακριβό τίμημα. Αλλά όταν Ευρωπαίοι ηγέτες μπαίνουν στον πειρασμό να κάνουν δηλώσεις που διασπούν την ενότητα της αποφασιστικότητάς μας, θα τους καλούσα να θυμηθούν την εθνική τους ιστορία και πόσο τότε θα ήθελαν να τους είχαν συντρέξει οι γείτονές τους.» (Προφανώς αναφερόταν στη σοβιετική στρατιωτική καταστολή της ουγγρικής εξέγερσης του 1956.Στην οποία οι εκπομπές της «Φωνής της Αμερικής» και του «Ραδιόφωνο Ελεύθερης Ευρώπης» κέντριζαν την μαχητικότητα των Ούγγρων, για να τους εγκαταλείψουν λίγο αργότερα στο έλεος των σοβιετικών τάνκς…)
Στην ομιλία της, η Ηγερία των «νεοσυντηρητικών» προχώρησε στο μαστίγωμα του Ούγγρου πρωθυπουργού και για τις δηλώσεις που είχε κάνει σε επίσκεψή του στη Ρουμανία, όπου είπε μεταξύ άλλων: « Δεν νομίζω πως η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. μας εμποδίζει να οικοδομήσουμε ένα νέο κράτος, αντίθετο στον φιλελευθερισμό, στημένο επάνω σε εθνικά θεμέλια.»
Εδώ, θιγμένη στην ιεραποστολή της παγκοσμιοποίησης, η Νούλαντ αντιδρά με αποκαλυπτική ωμότητα, ως πηδαλιούχος, κυβερνήτης και ιδιοκτήτης της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, συνενώσεις –κατ’ αυτήν- ασυμβίβαστες με την εξορκιστέα αίρεση της εθνικής κυριαρχίας:
« Βλέπουμε –είπε- ηγέτες της περιοχής, που την ίδια ώρα που δρέπουν τα οφέλη της συμμετοχής τους στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., μοιάζουν να έχουν ξεχάσει τις αξίας πάνω στις οποίες έχουν οικοδομηθεί αυτοί οι θεσμοί…΄Ετσι, σήμερα, εγώ τους θέτω το ερώτημα: πως μπορείτε να κοιμόσαστε τη νύχτα, σκεπασμένοι με την κουβέρτα του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ (σημ. υποχρέωση αμυντικής αλληλοβοήθειας), ενώ την ημέρα προωθείτε τη «μη-φιλελεύθερη δημοκρατία» ενθαρρύνοντας τον εθνικισμό, περιορίζοντας την ελευθεροτυπία (;) και δαιμονοποιώντας τη κοινωνία των πολιτών;» ( ευφημισμός των Μ.Κ.Ο.)
Κεραυνούς επεφύλαξε επίσης και στους ενόχους και του άλλου βαρύτατου εγκλήματος, με προειδοποιητικές βολές και πέραν της Ουγγαρίας: « Το ίδιο ερώτημα απευθύνω σε εκείνους που προχωρούν σε βρώμικες συμφωνίες, με τις οποίες επαυξάνουν την εξάρτηση των χωρών τους από μία πηγή ενέργειας, παρά την διακηρυγμένη από τους ίδιος πολιτική της διαφοροποίησης» (των προμηθευτών).
Συμπερασματικά, η κ. Νούλαντ, με την ομιλία της, φωτίζει την παρούσα έννοια της αποστολής της βοηθού υπουργού Εξωτερικών με αρμοδιότητα την Ευρώπη, ως οιονεί Αμερικανού Υπάτου Αρμοστή, ο οποίος, υπεράνω των ευρωπαϊκών θεσμών, προβάλλει σε προσκύνημα τις Πλάκες των Εντολών της παγκοσμιοποίησης και στηλιτεύει (και προγράφει) τους παραβάτες τους. Αυτά δε προτού καν καταλήξουν οι επτασφράγιστες μυστικές διαπραγματεύσεις Αμερικανών αντιπροσώπων και Κομισιόν για τον επαπειλούμενο « Διατλαντικό Συνεταιρισμό Επενδύσεων και Εμπορίου»,που αναμένεται να καταλύσει στην Ε.Ε. κάθε κατάλοιπο εθνικής κυριαρχίας.
Τα λόγια ακολούθησαν τα πρώτα πυρά, με τον χαρακτηρισμό ως ανεπιθύμητων στις ΗΠΑ έξη Ούγγρων κρατικών αξιωματούχων ως υπόπτων διαφθοράς -εγκλήματος ως γνωστό εξορκισμένου από την αμερικανική κυβέρνηση, το Κογκρέσο, την Γουώλ Στρητ και τα ΜΜΕ. Πληροφορίες ανέφεραν ότι στους απαγορευμένους περιλαμβάνεται και ο υπουργός των Οικονομικών της Ουγγαρίας.
Τη θρυαλλίδα της κ. Νούλαντ μετέφερε στην προγραμματισμένη, ως φαίνεται, νέα «εστία ειδικού ενδιαφέροντος», ο Αμερικανός επιτετραμμένος στην Βουδαπέστη, με δηλώσεις του στον Τύπο. ΄Οπου διεμήνυσε «τις ανησυχίες των Αμερικανών συμμάχων της Ουγγαρίας για την απογοητευτική εξέλιξη της, μετά την αρχική ταχεία δημοκρατική της πρόοδο.» Ο διπλωματικός εκπρόσωπος της Ουάσιγκτων στην Ουγγαρία μίλησε με τη σειρά του για «αλλαγή του πολιτικού κλίματος, εξασθένιση του κράτους δικαίου, έλλειψη διαφάνειας και επιθέσεις εναντίον της κοινωνίας των πολιτών» (ανάγνωθι: προσπάθειας ελέγχου των Μ.Κ.Ο.-πατενταρισμένων πλέον οργάνων αποσταθεροποίησης).
Αυτά είναι τα σημαίνοντα προανα-κρούσματα.
Όταν, στην αμέσως γειτονική Ουκρανία, συνεχιζόμενη χρήση βλημάτων φωσφόρου και βομβίδων διασποράς εναντίον αμάχου πληθυσμού και ανακαλύψεις ομαδικών τάφων εκτελεσμένων, δεμένων πισθάγκωνα, δεν προκαλούν παρόμοιες αμερικανικές ανησυχίες και εξέγερση συνειδήσεων, τότε μην αναρωτιέστε για ποιόν χτυπάει και πάλι η Καμπάνα στην περιοχή εξουσίας της κ. Βικτώριας Νούλαντ.
Χτυπάει για την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του κ. Βίκτωρα ΄Ορμπαν, στην Ουγγαρία.
Εκτός απροόπτου…